Washington - Parijs (Air France, Airbus A330, economy class, AF27, 12 maart)
Maandagavond vloog ik met een A330 terug naar Parijs. Hoewel ik een dag voor vertrek al online had ingecheckt, kon ik mijn stoel niet meer veranderen. Normaal gesproken is dit geen probleem en ik had gezien, dat voorin het toestel, net achter de business- en economy-plus-stoelen, bijna alle economy-plaatsen onbezet waren.

Op het vliegveld was het bij de self-service-apparaten echter wel mogelijk om van plaats te wisselen. Ik selecteerde voor mezelf een lege rij aan de raamkant van het toestel en hoopte dat niemand de stoel naast me zou opeisen. Tot mijn geluk slaagde mijn plan.

Wat een heerlijk toestel is de A330 toch. Widebody en toch zeer overzichtelijk met zijn 2-4-2-opstelling. Na het ietwat schamele eten, waarvan de kwaliteit dus sterk afhangt waar het wordt ingekocht, heb ik voor het eerst tijdens een transatlantische vlucht de slaap kunnen pakken en werd wakker toen het boordpersoneel begon met het uitdelen van het ontbijt. Een chocolademuffin…

Na de landing kreeg een jongetje van een jaar of 8 aan de overkant van het gangpad een certificaat van zijn eerste vlucht. Een grappige poster van de A330, waarop het personeel hun handtekening had gezet. Een stralende Amerikaanse lach was het gevolg.

Parijs - Amsterdam (Air France, Airbus A320, economy class, AF1740, 13 maart)
De laatste vlucht van de reis was per A320 van Air France in retrokleuren, de F-GFKJ. Omdat ik nog wat tijd over had ging ik op zoek naar wat drinken. Ik ben gewend dat prijzen voor eten en drinken op luchthavens de pan uitrijzen, maar zo gek als op CDG heb ik het nog niet gezien. Uit protest niets gekocht.

Tijdens de korte vlucht naar Amsterdam wederom prima service met een lekkere sandwich. Ook ditmaal zat ik bij de nooduitgang, waarvoor de instructie zeer snel verliep.

Hoewel ik na eerdere negatieve ervaringen van collega’s tijdens de afgifte van mijn bagage expliciet aan de medewerker van Air France heb gevraagd, of ik mijn koffer op slot mocht doen of juist niet, bleek deze na aankomst op Schiphol toch opengebroken te zijn door de medewerkers op Dulles Airport. Uiteraard met een briefje in de koffer, waarin staat dat ze niet aansprakelijk zijn en dat ze dat mogen doen. Ik heb daar absoluut geen probleem mee. Wel, dat ik op een expliciete vraag een fout antwoord krijg.

Voor aanvang van een reis heb ik altijd de bravoure om te zeggen, dat overstappen geen probleem is. Na thuiskomst denk ik toch altijd weer: volgende keer maar een rechtstreekse vlucht!

Beoordeling:

IAD-CDG: A330, kleine economy-cabine voorin met eigen rij: een 9.
CDG-AMS: gewoon prima: een 8.

M.G. Verhagen

Lees hier het verslag van de heenreis.