Het is 28 augustus. En we komen om 5:00 uur in de ochtend aan op het kleine vliegveld Dalaman. Na de Bagage Controle mochten we naar de incheckbalies. Tijdens het lopen naar de incheckbalies hing er een heel groot bord, wat je kunt vergelijken met de borden op de grotere stations in Nederland. En toen ik op het bord keek zakte mijn broek bij-wijze-van-spreken af, want wat stond er: Gecikme 240 DK, oftewel: Vertraagd 240 minuten. Begon al leuk.
Na het inchecken en het lange wachten op de luchthaven en maar blijven kijken naar buiten of het vliegtuig al geland was kwam er nog een schrik, er kwam nog eens 80 min bovenop. Dus hadden we een vertraging van 5 uur en 20 minuten. Je moet dan wel positief blijven, maar geloof mij, dat lukt niet meer.
En we moesten weer wachten en wachten, maar toen landde ons vliegtuig eindelijk, de TC-ONK, een Airbus A300B4-203, een toestel dat al 25 jaar oud is. Belooft niet veel goeds, maar we hadden weinig keus. Dus we mochten eindelijk naar de gate toe.
Bij de gate aangekomen, hadden veel passagiers nog een ongelofelijke schrik, want er waren 5 man bezig met de linkermotor. En als je dan weet hoe oud dat toestel is en dan als ze met 5 man bezig zijn, voelt dat niet goed. En om 12:30, wat al 5 uur en 30 min later is dan schematijd, mochten we eindelijk instappen.
En vanaf daar begint de ellende eigenlijk pas. Want de airco deed het de hele vlucht niet, er zaten allerlei servetjes tussen de bagagekleppen boven mijn hoofd, bij het opstijgen vlogen diezelfde kleppen open en viel de bagage eruit op de grond. Na zo'n 15 min na take-off voelden we allemaal een trilling en hoorden een behoorlijk geluid onder ons. De meesten dachten dat het het landingsgestel was die inging, maar ik wist dat een captain niet zijn
landingsgestel in doet na 15 min. Later bleek het de motor te zijn waar ze aan werkten.
Na zo'n 3 uur in de lucht te hebben gezeten en het eten en drinken, wat trouwens wel goed was, gekregen te hebben begon er iets te lekken leek wel of de airco, die buiten gebruik was beetje vreemd begon te doen. En toen kwam de flight attendant met nog meer servetjes aanlopen, daarna geen last meer gehad.
Toen gingen we na een hele lange en niet zo prettige reis eindelijk landen, en wat voor landing, echt perfect. Uiteindelijk waten we 6 uur vertraagd.
Mijn cijfer voor deze vlucht: 8 (Omdat ik er nu toch echt wel om kan lachen. En zo heb je altijd een niet leuk aandenken, wat je toch hebt overleeft)
K.W.
Na het inchecken en het lange wachten op de luchthaven en maar blijven kijken naar buiten of het vliegtuig al geland was kwam er nog een schrik, er kwam nog eens 80 min bovenop. Dus hadden we een vertraging van 5 uur en 20 minuten. Je moet dan wel positief blijven, maar geloof mij, dat lukt niet meer.
En we moesten weer wachten en wachten, maar toen landde ons vliegtuig eindelijk, de TC-ONK, een Airbus A300B4-203, een toestel dat al 25 jaar oud is. Belooft niet veel goeds, maar we hadden weinig keus. Dus we mochten eindelijk naar de gate toe.
Bij de gate aangekomen, hadden veel passagiers nog een ongelofelijke schrik, want er waren 5 man bezig met de linkermotor. En als je dan weet hoe oud dat toestel is en dan als ze met 5 man bezig zijn, voelt dat niet goed. En om 12:30, wat al 5 uur en 30 min later is dan schematijd, mochten we eindelijk instappen.
En vanaf daar begint de ellende eigenlijk pas. Want de airco deed het de hele vlucht niet, er zaten allerlei servetjes tussen de bagagekleppen boven mijn hoofd, bij het opstijgen vlogen diezelfde kleppen open en viel de bagage eruit op de grond. Na zo'n 15 min na take-off voelden we allemaal een trilling en hoorden een behoorlijk geluid onder ons. De meesten dachten dat het het landingsgestel was die inging, maar ik wist dat een captain niet zijn
landingsgestel in doet na 15 min. Later bleek het de motor te zijn waar ze aan werkten.
Na zo'n 3 uur in de lucht te hebben gezeten en het eten en drinken, wat trouwens wel goed was, gekregen te hebben begon er iets te lekken leek wel of de airco, die buiten gebruik was beetje vreemd begon te doen. En toen kwam de flight attendant met nog meer servetjes aanlopen, daarna geen last meer gehad.
Toen gingen we na een hele lange en niet zo prettige reis eindelijk landen, en wat voor landing, echt perfect. Uiteindelijk waten we 6 uur vertraagd.
Mijn cijfer voor deze vlucht: 8 (Omdat ik er nu toch echt wel om kan lachen. En zo heb je altijd een niet leuk aandenken, wat je toch hebt overleeft)
K.W.