De terugreis na iets meer dan twee weken Texas met United herinnerde me er weer aan waarom ik in het verleden zei om nooit meer met een Amerikaanse maatschappij te vliegen. Het begon al op het vliegveld van Houston (IAH) waar de bagage check-in onlogisch, ongeïnteresseerd en bureaucratisch begon. Ik miste direct de bagage drop-off machines van KLM op Schiphol.

Hoewel we in moesten checken op de internationale terminal vertrok de UA 58 vanaf de C terminal wat dus extra verplaatsing gaf. Terwijl de tijd van boarding al begonnen was, en de omroepinstallatie van de counter onverstaanbaar was, hoorde ik een andere Nederlandse passagier iets zeggen over een extra paspoort check. Nieuwsgierig als ik ben liep ik even naar de boarding area en jawel, iedere passagier moest in persoon opnieuw naar de boarding counter om het paspoort te laten controleren. Passagiers die al in de boardinglijn stonden na een tijd wachten werden zonder meer geweigerd en dienden achter aan te sluiten bij de lange rij mensen die hun paspoort opnieuw moesten laten controleren. En het paspoort van je vrouw meenemen was er niet bij; zij moest ook opdraven. Het was een noviteit voor me: een hernieuwde pp controle voordat we konden boarden. Of het de reden was dat we 10 minuten na de geplande vertrektijd pas werden weggeduwd van de gate weet ik niet.

Helaas bleek de 767 uit de 5051-en-hoger-serie te komen (5054 om precies te zijn) en dus wist ik van te voren al dat het entertainmentsysteem tegen zou vallen. In ieder geval geen touch screen AVOD systeem zoals op onze heenweg. Nou, om daar gelijk maar mee te beginnen: bij vertrek bleek ons in-flight systeem wat te storen en de purser gaf aan dat het hele systeem gerest zou worden en de films werden opnieuw gestart (geen on-demand systeem, maar keuze films op vaste tijden). Na de reset deed in onze economy sectie een groot deel van de sets het nog steeds niet. We hebben dus de hele reis van bijna 10 uur zonder enige vorm van entertainment gezeten, wat zuur is als je drie rijen voor je het systeem wel ziet werken. De enthousiaste puser van de reset heeft zich niet meer laten horen. Er kon geen verontschuldiging van af en er werd niets meer over gezegd.

En dan de verdere verzorging. Wordt het niet tijd dat United eens stopt met het verstrekken van maaltijden? Wat je krijgt outbound uit de VS is zo minimaal en zo 'mishandeld' (als je zelfs een broodje niet een beetje vers kunt opdienen zodat het haast in je hand verkruimeld) dat ik de voorkeur geef aan het systeem van onder andere Transavia en domestic flights in de VS: laat me van te voren maar zien wat ik aan boord kan kopen, zodat ik zelf kan bepalen (en betalen) wat ik wil eten.

Dit opdienen van een ‘dinner’ is zo'n aanfluiting dat ik me niet kan voorstellen dat de crew het zelf ook eet. En dan moet je 7 uren wachten tot het 'ontbijt', dat bestond uit een platgedrukt stuk deegwaar (broodje?, een bakje jam, verpakt mini pakje brownie en vers fruit (4 stukjes meloen en 3 mini druifjes). Het is werkelijk hemeltergend dat je dit als flight attendants neer moet zetten voor de passagiers. Nou, dat deden ze dan ook weer niet van harte, want het was weer het bekende liedje: 50+ senior staff die hun tijd bij de airline er eigenlijk wel op hadden zitten. Als je dan toch zo'n hekel hebt aan je werk, waarom zoek je dan geen andere baan? Val de passagiers er niet mee lastig!
Dat de hele vier uur boven land in de VS erg onrustig en turbulent was, en dat de KLM 747 die een kwartier na ons van IAH vertrok een half uur eerder op Schiphol was, is niet de schuld van United. Maar die andere dingen: ik was gewaarschuwd door mijn ervaringen en ben er toch weer ingetrapt. Doe het nou niet meer Bram, stop nou met vliegen met United c.s. Volgende keer dan toch maar weer een Europese maatschappij; ook al kost het extra reistijd en een overstap.

Een cijfer: ik geef altijd een 5,5 als ik veilig aankom. Dus inderdaad: 5,5.

D.B.

Lees ook het vluchtverslag over de heenvlucht Amsterdam-Houston.