Op de vroege maandagochtend van 25 juni checkte ik in op vlucht KL603 naar Los Angeles voor een vierdaags bezoek aan collega's in Silicon Valley. Via de Flying Blue helpdesk had ik mijn economy ticket laten upraden naar business class. Door een wijziging in travel policy bij mijn werkgever zijn we nu verplicht altijd economy te vliegen. Geen pretje op een vlucht van elf uur, terwijl ik nog dezelfde dag besprekingen had. Dus gebruik ik nu vaak mijn frequent flyer miles om zelf de upgrade te regelen.

Met een boarding card voor stoel 3A ging ik vervolgens via security naar gate F07. Via de elite doorgang omzeilde ik de lange rij wachtenden en kon snel door de X-ray. Nog tien minuten wachten en ik kon als vierde persoon het toestel in. Het toestel, de Boeing 777-200 PH-BQP is een van de nieuwste vliegtuigen uit de KLM vloot. Dat was aan de buitenkant goed te zien, en ook het interieur was zo te zien pas geïnstalleerd en gloednieuw. Mijn jas werd keurig aangenomen en ik nam plaats in de stoel aan het raam op de derde rij. Opstelling in de 777 WBC is 2-3-2, wat een beetje een volle indruk maakt. Een 2-2-2 opstelling, zoals door de meeste maatschappijen in een 777 business class cabine wordt toegepast, doet veel ruimtelijker en vriendelijker aan.

Voor de start kregen we een glaasje champagne, een menukaart en een amenity kit. Ook werd al direct de bestelling voor het ontbijt opgenomen. De maaltijdservice op langeafstand-ochtendvluchten is onlangs gewijzigd. Dit betekent dat na de start niet langer een warme maaltijd (diner) wordt geserveerd, maar een stevig ontbijt. De warme hoofdmaaltijd is ongeveer 2 uur voor de landing, met een snack service tussendoor.

Toestel vertrok keurig op tijd en bereikte snel de kruishoogte. Via Schotland richting Noord-Canada. Via Minnesota de US binnen en vervolgens over Minneapolis, Denver en de Grand Canyon naar Los Angeles.

Het IFE is volledig on demand. De individuele schermen in de WBC zijn groter dan bij de meeste andere maatschappijen (iets van 12 inch). In combinatie met de geluidonderdrukkende koptelefoon is dit een van de beste systemen in de industrie. Genoeg films, CD's en TV programma's om de 11 uur te vullen. De stoel heeft verder een uitklaptafel in de armleuning, een bekerhouder in de middenconsole, evenals een normale 110/220V stroomaansluiting voor de laptop of andere apparatuur.

De stoel is verder volledig te verstellen, ook al gaat 'ie niet helemaal vlak. de 170 graden helling lijkt in theorie wel bijna een bed, maar in de praktijk merk je deze helling toch erg goed en glijd je langzaam naar beneden. Maar vooruit, tijdens deze dagvlucht kon ik toch niet slapen en de stoel kan in erg prettige zitposities worden gezet.

Na een uur of 9 vlogen we recht over het onbewolkte landschap van Colorado, Utah en Arizona en recht over de Grand Canyon. Echt een prachtig gezicht om dit langzaam onder je door te zien trekken. Daarna werd het landschap woestijnachtiger en tegelijkertijd meer bewoond: Californië. Al snel en keurig op tijd bereikten we de luchthaven van Los Angeles en KLM's stek op terminal 2. De WBC passagiers stapten als eersten uit, waardoor de rij bij de douane nog kort was en ik voor mijn koffer bij de bagageband kon zijn. De terminals op LAX zijn relatief klein (er zijn echter 7 terminals op dit uiteindelijk erg grote vliegveld). Gebouwen zijn erg oud en duidelijk aan een opknapbeurt toe. In combinatie met de enorme drukte is het niet het prettigste vliegveld dat ik ken.

Kortom, een prima vlucht. Alles keurig op tijd, geen lange wachtrijen en een comfortabele reis. Op het IFE systeem na biedt KLM een gemiddeld goed business class product: zeker niet de slechtste, helaas ook niet de beste. Eindcijfer: 8

R. Timmermans