Ooit moest het er eens van komen, een vlucht met easyJet. Nadat ik binnen tien minuten aan de balie was ingecheckt voor de ochtendvlucht EZY5102 liep ik rustig door de douane. Aangezien de vluchten van easyJet aan de H-pier worden afgehandeld is er pas een half uur van tevoren een gatenummer bekend, dus geen reden om te haasten.
EasyJet laat haar passagiers instappen in verschillende categorien. Mensen met kinderen en gehandicapten mogen als eerste instappen. Daarna mogen de mensen die voor 7,50 het zogenaamde Speedy Boarding hebben gekocht aan boord. Vervolgens zijn de passagiers uit categorie A, B, C en D aan de beurt.
In welke categorie je als passagier valt heeft te maken met hoe vroeg je incheckt. In was volgens mijn instapkaart nummer 38, en viel dus in B. Overigens maakt de categorie niet zoveel uit. Je mag dan wel je eigen stoel kiezen bij easyJet, echt slechte plaatsen zijn er niet, of je moet het vervelend vinden op de achterste rij, waar geen raampje is.
De passagiers voor deze vlucht waren bijna allemaal zakenmensen, getuige de rij pakken en stropdassen die voor de gate in de rij stond. Ons toestel was iets te laat, maar de opgelopen vertraging zou later nagenoeg helemaal worden goedgemaakt. In het toestel bleek dat lang niet alle plaatsen bezet waren, dus er waren veel lege stoelen. Overigens viel de beenruimte in onze Airbus A319 me alleszins mee; ik heb wel eens krapper gezet bij prijsvechters.
Zoals bekend is easyJet een prijsvechter, dus voor alles moet je betalen. Ik koos voor een warm broodje met ham en spek, en een blikje frisdrank. Totale schade: zes euro. Daarnaast kon ik reeds aan boord (met korting) een kaartje kopen voor de Gatwick Express, de trein die Gatwick verbindt met het Londense Victoria Station. Deze kon alleen worden betaald met creditcard.
Aan inflight entertainment doet easyJet niet, alhoewel het inflight magazine erg informatief is. Na krap 50 minuten in de lucht landden we op de Londense luchthaven.
Als cijfer voor deze vlucht geef ik een 8.
Klaas-Jan van Woerkom, redacteur Luchtvaartnieuws.nl
EasyJet laat haar passagiers instappen in verschillende categorien. Mensen met kinderen en gehandicapten mogen als eerste instappen. Daarna mogen de mensen die voor 7,50 het zogenaamde Speedy Boarding hebben gekocht aan boord. Vervolgens zijn de passagiers uit categorie A, B, C en D aan de beurt.
In welke categorie je als passagier valt heeft te maken met hoe vroeg je incheckt. In was volgens mijn instapkaart nummer 38, en viel dus in B. Overigens maakt de categorie niet zoveel uit. Je mag dan wel je eigen stoel kiezen bij easyJet, echt slechte plaatsen zijn er niet, of je moet het vervelend vinden op de achterste rij, waar geen raampje is.
De passagiers voor deze vlucht waren bijna allemaal zakenmensen, getuige de rij pakken en stropdassen die voor de gate in de rij stond. Ons toestel was iets te laat, maar de opgelopen vertraging zou later nagenoeg helemaal worden goedgemaakt. In het toestel bleek dat lang niet alle plaatsen bezet waren, dus er waren veel lege stoelen. Overigens viel de beenruimte in onze Airbus A319 me alleszins mee; ik heb wel eens krapper gezet bij prijsvechters.
Zoals bekend is easyJet een prijsvechter, dus voor alles moet je betalen. Ik koos voor een warm broodje met ham en spek, en een blikje frisdrank. Totale schade: zes euro. Daarnaast kon ik reeds aan boord (met korting) een kaartje kopen voor de Gatwick Express, de trein die Gatwick verbindt met het Londense Victoria Station. Deze kon alleen worden betaald met creditcard.
Aan inflight entertainment doet easyJet niet, alhoewel het inflight magazine erg informatief is. Na krap 50 minuten in de lucht landden we op de Londense luchthaven.
Als cijfer voor deze vlucht geef ik een 8.
Klaas-Jan van Woerkom, redacteur Luchtvaartnieuws.nl