Op zaterdag 14 augustus rond een uur of negen stonden we in Gent klaar om te vertrekken naar Amsterdam. De vlucht zou rond 15.00 uur vertrekken en met een rijtijd van ongeveer 2 uur, moest dit ruim voldoende zijn. Even werd de trein als optie beschouwd, maar het bleek goedkoper om met de auto (gratis benzine) tot op Schiphol te rijden en hem daar twee weken op de parking te zetten. Die is overigens veel goedkoper dan in Brussel en aan te raden.


Van aan de P3 - Long Term Parking rijden er om de paar minuten grote bussen naar de vertrekhal en niet lang nadat we parkeerden zaten we op één van die bussen. De rit duurt ongeveer een minuut of zeven en zet je recht voor de ingang van de terminal af. Let op, want er zijn twee stops. KLM zit in hal 1 en dat was dus onze stop. Meteen doorgeschoven naar de baggage drop-off en op 5 minuten waren we verlost van onze koffers. Nice!

Volgende stap: paspoortcontrole. Niet al te veel volk en na een korte wachttijd konden we doorschuiven. Een snelle blik op de internationale reispas uit België, bevestiging van de bestemming op de instapkaart en een grapje verder, stonden we al airside. ruim tweeënhalf uur voor vertrek. Tijd genoeg dus om de terminal nog wat te verkennen, iets te eten en wat duty free-aankopen te doen. Spotten vanuit de terminal is trouwens onmogelijk.

Schiphol is een meevaller. Een beetje te vergelijken met Brussel, maar uiteraard op grotere schaal. Er is veel lichtinval door de grote ramen, veel zitplaats, veel winkels en eetgelegenheid en alles staat goed aangeduid. Gratis wifi was er volgens mij niet, al kon je op sommige plaatsen doorheen de terminal wel gebruik maken van betalend internet (zowel met je eigen laptop als met een luchthavencomputer). Kortom, meteen een goeie ervaring rijker.

De boarding in Schiphol begint een uurtje voor de geplande vertrektijd en dat is ook nodig. Omdat er geen gezamenlijke controle is van de handbagage (zoals dat in Brussel gebeurt), moet dit nog aan de gate gedaan worden. Aan elke gate is dus zo'n x-ray machine geïnstalleerd en dit vertraagt de boarding nogal. Uiteindelijk komt iedereen in een andere ruimte, waar het wachten is op de échte inscheping.

In die zaal werd al duidelijk hoe de verdeling voor de passagiers van vlucht 881 in elkaar zit. Tot mijn verbazing bleek de overgrote meerderheid van de reizigers Chinees te zijn, met slechts een dertig- tot veertigtal 'westerlingen', waarvan er later 24 van onze groepen bleken te zijn. Alles is hieraan ook aangepast, de aankondigingen worden in het Chinees gedaan en er is Chinees sprekend personeel aanwezig, in het geval er vragen zijn.

Uiteindelijk mag iedereen doorlopen en na een laatste controle van de instapkaart, kunnen we aan boord gaan. Twee aparte lijnen en jetways, eentje voor de World Business Class en eentje voor de Economy Class. We nemen de rechtse en komen terecht in de Chinese chaos aan boord van "onze" Boeing. Er wordt geroepen en geduwd dat het een lieve lust is en nog snel probeert zowat het halve vliegtuig van plaats te veranderen.

Na een heel gevecht bereiken we onze plaatsen op rij 20, aan de rechterkant van het toestel net boven de vleugel. Niet mijn favoriete plaats, maar bij de online check-in - bij de KLM 30 uur op voorhand voor individuele niet-statushouders - waren de meeste plaatsen al weg. Na een goeie 20 minuten lijkt iedereen aan boord te zijn en worden de deuren gesloten. De bezettingsgraad voor vandaag ligt rond de 90 procent, heel hoog voor zo'n nieuwe vlucht.

Twee minuten voor de geplande vertrektijd, komt er al beweging in het vliegtuig en worden we gepusht. We beginnen aan de relatief lange taxi naar baan 36L, ook wel bekend als de Polderbaan. We passeren heel wat KLM- en Transavia-toestellen en volgen de Lufthansa Boeing 737 voor ons. Omstreeks 15.20 kunnen we de baan op en stijgen we op. Captain Kruisinga leidt de 777 mooi de lucht in en we maken al snel een flauwe rechtse bocht.

<img src=" http://www.luchtvaartnieuws.nl/pictures/maps/ams-hgh.jpg " alt="Foto: Great Circle Mapper "/>

Tijd om de cabine te bespreken. Op het eerste zicht ziet ze er netjes en goed verzorgd uit, maar met deze Chinezen zal dat niet lang duren, zo blijkt. In tegenstelling tot de nieuwere Boeing 777-300ER's van de KLM - en enkele andere maatschappijen - geen 3-4-3, maar wel de bekende 3-3-3-configuratie op de 777-200ER. Ze hebben dezelfde cabinewijdte, dus iets meer ruimte tussen de stoelen op de 200ER's, makkelijker voor het cabinepersoneel.

De stoelen zelf zijn assez comfortable, wijd genoeg en beenruimte valt verrassend goed mee voor de gepubliceerde 31 inch (79 cm). Er is een kussentje en deken voorzien voor elke passagier, die al voor de vlucht op de zetels lagen. De zetels gaan redelijk wat naar achter, ik schat zo'n 30 graden; voldoende voor economy class. Het wordt alleen wat moeilijk om naar je schermpje te kijken als degene voor je neerligt en jij niet.

De vliegtijd Schiphol-Hangzhou bedraagt ongeveer tien en een half uur en de KLM biedt haar passagiers drie maaltijden. Al snel na het opstijgen wordt de eerste maaltijd al uitgedeeld. De keuze op vluchten naar China is steeds die tussen een westerse (dit keer pasta) en een Aziatische (pikante kip). De pasta was heerlijk, maar mijn medereizigers waren niet laaiend enthousiast over de kip. Desserten en side salad zijn zo goed als hetzelfde.

Omdat we "tegen de zon" vliegen, wordt het al snel donker en veel passagiers gaan dan ook relatief vroeg slapen. Na een uur of 5 vliegen we ergens boven Rusland en krijgt wie wakker is een late night snack. Ook dit keer een keuze, nu tussen ijs en noedels. We kiezen unaniem voor de noedels en moeten toegeven dat ze gesmaakt worden. Voor de landing wordt een ontbijt uitgedeeld, maar dat is geen onverdeeld succes.

Bij het uitdelen van de maaltijden wordt één glas drank gegeven, met keuze uit frisdrank, water, bier of wijn. Na de maaltijd wordt rondgegaan met koffie en thee. Wie dan nog dorst heeft, kan in de galley wat drank halen en ondertussen profiteren van een wandelingetje en een praatje 'op de gang'. Er worden ook wat snacks voorzien, meestal wat reepjes Fruittella, TUC-koekjes, ontbijtkoeken, pindanootjes en van dat soort lekkers.

Tien uur naar buiten kijken is lang en zeker als het donker is, dus dan maar even het IFE (In Flight Entertainment) systeem verkennen. Naast de klassieke flight tracking, kan je op het (naar mijn mening) relatief kleine tv-scherm (zeker in vergelijking met de kanjers bij bijvoorbeeld Emirates) ook verschillende films of tv-series bekijken. Al met al een behoorlijk tegenvallende selectie, met oude films en van elke serie maar 1 aflevering.

De tijd wordt gevuld met het bekijken van Sherlock Holmes als film en de komische sectie van de tv-series met onder andere Frasier, The Simpsons en The Big Bang Theory. Naast de grootte, nog een kleine opmerking over de geringe manoeuvreerbaarheid van de schermen. Je kan ze enkel over 1 as wat kantelen, wat er in sommige gevallen voor zorgt dat het heel moeilijk te zien is. Zorg dat je niet vastzit in flight tracking, we hebben 2 maal een reset gevraagd.

De crew op deze vlucht bestaat uit twee pursers en dan nog een heel aantal flight attendants. Opvallend was dat zeker 2 of 3 mensen de Chinese nationaliteit hadden, een aanpassing aan de duidelijke tendens in de afkomst van de passagiers, zoals eerder vermeld. Onze sectie werd bediend door een heel vriendelijke jongeman, verzorgd, altijd lachend en in voor een grapje. Geen klachten over de cabinebemanning, alleen maar goeie ervaringen!

Vooraan naast de gezagvoerder en de first officer ook nog een relief first officer (te herkennen aan de twee strepen op de epauletten), gezien de lengte van de vlucht. Bij de verwelkoming van de captain wordt dit ook vermeld: "Panikeer niet als u één van ons door de cabine ziet lopen, we zitten nog steeds met twee vooraan". Doorheen de vlucht genoeg duidelijke communicatie, ook hier veel professionalisme.

Alle announcements, zowel vanuit de cockpit als van de flight attendants, gebeuren in twee talen: eerst Nederlands en dan Engels. Daarna vertaalt één van de Chinese stewardessen het in het Chinees en het lijkt alsof onze Chinese vrienden het dan pas doorhebben. Verschillende keren moeten dingen worden herhaald - zoals het blijven zitten tijdens de taxi en wanneer het riemen vast-lichtje aan is - omdat ze er hun voeten aan vegen.

We vliegen eerst nogal noordelijk weg vanuit Amsterdam en ondervinden boven Denemarken wat (vooraf aangekondigde) turbulentie. Niks ergs en na een half uurtje is alles weer smooth (jammer!) tot aan de aankomst. De route neemt ons verder over de Baltische staten Rusland binnen, over Siberië zo de Gobi-woestijn in om net voor Peking naar het zuiden af te buigen en vanuit het oosten op baan 25 in Hangzhou te landen.

De landing is zacht, waarvoor mijn complimenten en na een stevige reverse kunnen we de follow me car volgen tot aan onze gate (aan de A-terminal). Hangzhou Xiaoshan International Airport is een nieuwe luchthaven en is nog relatief ondergebruikt, wat ervoor zorgt dat we een korte taxitijd hebben en geen files bij immigratie.

Conclusie
Een sterke prestatie van de KLM, ik heb echt niks aan te merken. En ja, het schermpje kon wel wat groter, of de keuze aan films kon iets meer up-to-date zijn, maar dat gaat het verschil echt niet maken. De punten waar het echt om gaat, daar scoren ze hoog en dat maakt dat ze de concurrentie heel stevig maken. Ik zou zonder na te denken zo weer boeken en met zo'n fantastische crew, ben ik er zeker van dat ik evenveel van die vluchten zou genieten.

En dat is de mening van nog veel andere mensen, zo blijkt. De vluchten naar Hangzhou werden pas in mei opgestart, maar nu al zijn de boekingen sky high en wie nog een ticket kan bemachtigen moet al snel 1.000 tot 1.200 euro ophoesten. Het is zelfs zo dat de oorspronkelijke reductie in vliegfrequentie van 3 naar 2 keer per week - die normaal met ingang van het nieuwe winterseizoen in voege zou gaan - niet doorgaat.

S. Derdeyn