We waren vroeg op Schiphol aanwezig, omdat we hoorden dat je voor een vlucht naar Curaçao drie uur van tevoren aanwezig moet zijn. Ik had voor de heen-en terugreis wel stoelen en het personal entertainment kunnen reserveren, maar online inchecken lukte mij niet. Ik bleef maar in de extra reserveringen (maaltijden en lounge) rondhollen.

Omdat we een dagvlucht naar Curaçao zouden hebben, had ik de heenweg de Premiumklasse geboekt, waardoor eten, drinken en entertainment tijdens deze vlucht gratis is. De OR 367 (een Boeing 767-300 Winglet) zou om 12.05 vertrekken, maar op dat tijdstip kwam pas de beveiliging aanlopen en begon het boarden. Weer alle spullen in de tas en dan tas door de scanner en toen weer wachten op het echte boarden. Dit keer werd dat etappegewijs doorgevoerd. Eerst de economyclass
(rijen 34 tot en met het eind), toen comfortclass vanaf rij 16 en daarna de rijen 1 tot en met 15. Het verliep allemaal vlot en zo zat iedereen vrij snel op zijn stoel.

In de premiumclass lag al een verzorgingsetje klaar met een slaapmaskertje, oordopjes, een pen, sokken, gezichtscrème en een oortelefoon en dat allemaal in de hippe oranje Arkekleur! We verlieten om 12.25 uur de gate en kozen via de Kaagbaan het luchtruim. Volgens schematijd zou ons toestel er 11,5 uur over doen om Curaçao te bereiken, maar dat leek ons wel heel erg lang. Inderdaad, al vrij snel kregen we te horen dat de vliegtijd 10 uur zou bedragen en dat we plaatselijke tijd 16.25 uur zouden landen. Wel een uur eerder dan de schematijd van 17.20 uur!

In de premiumclass werd een menukeuzelijst uitgedeeld. Het eten zou bestaan uit entrecotplakjes met sla, een te kiezen hoofdgerecht (struisvogelbiefstuk, rijst met pikant rundvlees of pasta met vis), een broodje, iets rauwkostachtig en een toetje. Nadat je je keuze bekend had gemaakt, kon je weer genieten van het entertainment en ik koos de films Pelham 123 en Facebook: the social network. Verder vond ik de airshow veel leuker dan welke film dan ook.

Het gehele toestel zat vol. In de premiumclass zit je in de 2-3-2 opstelling en in alle andere klassen in de 2-4-2 opstelling. Omdat onze dochter graag bij het raam wil zitten, had ik de stoelreservering precies drie weken voor vertrek geboekt. Tot mijn grote verbazing kon ik toen ook al de stoelen voor de terugweg reserveren, maar op de een of andere manier kwam ik het online inchecken menu toen niet in. Wel hadden wij heen de stoelen 3ABC en voor de terugweg 8ABC. Tussen stoel B en C zit dan wel een gangpad, maar je kunt best goed met elkaar praten. Nadeel is in dit toestel dat je alleen óf helemaal voorin, óf helemaal achterin het toestel van het ene gangpand naar het andere kunt komen. Dit, omdat passagiers die bij de andere “muren” zitten hun hele terrein volbouwen met tassen, waardoor er niemand meer langs kan lopen.

We kregen onderweg allereerst een krant, daarna een paar keer te drinken en ook tijdens het eten werd drinken geserveerd. De entrecotplakjes waren erg lekker: die at iedereen ook op. Het warme eten werd dan wel in stenen schaaltjes geserveerd, maar het is en blijft vliegtuigvoedsel en ik vond de rijst met pikant rundvlees niet echt lekker. Het toetje, een soort wiebelachtig petit fourtje zal best lekker zijn geweest, maar ik ben geen toetjesmens en heb het laten staan. Even later kreeg iedereen nog een pak met een halve liter water en dat was blijkbaar ook het sein dat het cabinepersoneel even een rustmomentje nam. Na acht uur vliegen kregen we een tweede maaltijd aangeboden. Het moest iets van met kaas gevulde pasta in tomatensaus zijn, maar de lucht die van het eten afkwam was zodanig sterk, dat we hiervoor pasten. Dochter wilde liever een hotdog en ik een beker cup-a-soup en dat konden we helemaal achterin het toestel halen (tegen betaling verkrijgbaar).

Die paar euri maakt me op zich niet zo heel veel uit, maar het is wel vreemd dat je als premiumclasser toch nog moet betalen. Opeens ging het lampje aan dat iedereen weer verplicht in de gordels moest zitten: na een zeer rustige vlucht kwamen we nu lichte turbulentie tegen! Eigenlijk mocht het die naam niet eens hebben, want een NS-trein schommelt meer, maar er kwam even een toiletverbod en iedereen bleef netjes zitten. Na een kwartier ging het lampje weer uit en werd het een race wie er het eerst bij een toilet was.

Om 16.25 landden we op Hato Airport Curaçao en kon onze vakantie beginnen. Tegen de tijd dat wij echter uit de flappentap van het vliegveld wat NAFjes (Antilliaanse guldens) hadden gepind, bleken we als laatste Nederlanders het vliegveld te gaan verlaten. De douaniers waren zo blij dat we eindelijk het vliegveld zouden verlaten, dat onze koffers niet eens meer door de scanner zijn gegaan. We werden letterlijk uitgezwaaid door hen onder het roepen van “Fijne vakantie! Enjoy your stay!”

De crew deed het vandaag zeer goed en krijgt van mij een 10! De vlucht zelf een 8, omdat Arke er vanuit gaat dat iedereen het eten van de premiumclass wel eet en als je dan wat anders wilt hebben, moet je daar toch nog voor betalen.

P. de Vries