Op 30 januari 2014 vervolgden we onze reis met de vlucht van Dubai (DXB) naar Bangkok (BKK). De schemavertrektijd van deze vlucht (EK 374) was 23:10u. Met een geplande vluchtduur van 5 uur 50 minuten zouden we de volgende ochtend om 8:00u lokale tijd in Bangkok aankomen. Vandaar vlogen we met Bangkok Airways door naar Koh Samui. Hoewel de vlucht van Bangkok naar Koh Samui geen vluchtnummer van Emirates heeft, kon ik deze toch boeken via de website van Emirates. De ochtend van vertrek online ingecheckt, wat opnieuw zeer efficiënt verliep. Online inchecken kon zowel voor de eerste vlucht naar Bangkok als voor de tweede vlucht naar Koh Samui.

Rond 20:30u kwamen we door het drukke stadsverkeer van Dubai aan op de luchthaven. Omdat onze zoon er op dat moment duidelijk even geen zin in had, haalde een supervisor ons uit de rij voor het afgeven van de bagage. Hierdoor waren we direct aan de beurt. Onze geprinte boarding passes werden vervangen door ‘echte’ boarding passes. De bagage werd doorgelabeld naar de eindbestemming.

De vlucht vertrok vanaf gate A14, zodat we vanuit de terminal met de ondergrondse trein naar de A-concourse moesten. Op de boarding pass stond als boarding time 22:25u, maar dit bleek de tijd te zijn dat de boarding closede. Bij de gate probeerden we of de strawler in de cabine mee mocht, zodat we er op het vliegveld van Bangkok gebruik van zouden kunnen maken. Het grondpersoneel was echter onverbiddelijk: de vlucht was geheel vol, waardoor de strawler in het ruim moest. Dit had automatisch tot gevolg dat we de strawler pas op Koh Samui terug zouden zien. Onze ervaring met andere airlines is dat de strawler altijd bij de gate weer beschikbaar is, ook als deze in het ruim meegaat. Een wat rare gang van zaken dus.

De vlucht werd uitgevoerd met een Boeing 777-300 in een drieklassen configuratie. Met een 3-4-3 stoelopstelling oogt de cabine van een 777 behoorlijk krap. Een paar weken voor vertrek had ik via internet (kosteloos) de stoelen 39A, B en C op de derde rij van het achterste compartiment van de economy class gereserveerd. Het zitcomfort is redelijk met een seat pitch van 80 centimeter. Bezettingsgraad in de economy class van deze vlucht was ruim 90%.

Met ongeveer twintig minuten vertraging vertrokken we uit Dubai. Tot mijn grote verbazing begon de crew toen we eenmaal op cruising altitude waren met het ritueel van de inflight service. Voor zover ik weet, wordt bij langeafstandsvluchten altijd direct overgeschakeld naar de tijd van de plaats van bestemming, waardoor het op dat moment ongeveer 2:30u in de ochtend was. Mij lijkt dan logisch om eerst de lichten uit te doen om iedereen de gelegenheid te geven om nog wat te slapen. Tegen het einde van de vlucht kun je dan een ontbijt serveren. Maar nee, er werd een volledig diner uitgeserveerd (en geen ontbijt). De crew werkte zeer slecht samen waardoor ze in mijn beleving bijna de hele vlucht met eten hebben lopen sjouwen. Hierdoor was het zeer onrustig in de cabine, waardoor er weinig van slapen kwam.

Daarbij kwam dat het ICE inflight entertainmentsysteem, ondanks een herstart, niet goed werkte zodat we ook geen films konden kijken om de tijd een beetje te doden. Vlak voor aankomst bood de first officer kort zijn excuses aan voor de storing. Vanuit Dubai vlogen we over de Arabische Zee naar India. Nadat we India dwars overgestoken waren, vlogen we over de Baai van Bengalen naar Bangkok. Omdat de werkelijke vluchtduur ongeveer 5 uur en 20 minuten bedroeg, stond het toestel net voor schema aankomsttijd aan de gate.

Conclusie: een magere 6,5 voor deze tegenvallende ervaring met Emirates.

Naam inzender bij de redactie bekend