Begin maart moest ik voor mijn werk kort naar Washington. Hoewel KLM rechtstreeks vanaf Schiphol naar Dulles vliegt, pasten vooral de vertrektijden van de terugreis niet in mijn reisschema. Daarom koos mijn organisatie voor een verbinding van Air France via Parijs, met als bonus dat de heenreis in een van hun Airbus A380’s plaatsvond. Door de eerder intreding van de zomertijd in de VS verliep de terugreis pas om 22:45 in een ‘normale’ Airbus A330.

Amsterdam - Parijs (KLM, Boeing 737, economy class, KL1227, 10 maart)
Op zaterdagochtend vertrok ik kort na zeven uur met een KLM-toestel naar Parijs. Ik vond het grappig om te zien dat er rond die tijd drie 737’s van KLM naar Charles de Gaulle vliegen. Ik had de middelste verbinding en na de landing parkeerden we naast het eerder vertrokken toestel. Opmerkelijk was dat we tijdens de vlucht naar Parijs een broodje kaas en een appelflap kregen. Meestal vlieg ik met KLM Cityhopper door Europa en daar krijg ik sinds een goed jaar meestal kaaskoekjes of stroopwafels. Een aangename verrassing dus. Ik wil overigens niet klagen, want op een vlucht van drie kwartier is het volgens mij niet noodzakelijk om eten te serveren.

Parijs - Washington (Air France, Airbus A380, economy class, AF28, 10 maart)
De luchthaven Charles de Gaulle (CDG) is groot en hoewel de transfer van terminal 2F naar 2E geen enorme wandeling is, duurt het toch een half uur voordat je ter plaatse bent. Bovendien komt CDG rommelig over. Als transferpassagier lijkt het me beter om op Schiphol over te stappen, al heb ik dat nog nooit gedaan. Aan de andere kant werd mij door een lid van het Franstalige grondpersoneel ‘een goede reis’ gewenst. Ik kon een glimlach niet onderdrukken.

Omdat ik ruim op tijd bij de gate was, heb ik rustig kunnen rondkijken. In terminal 2E is er ruimte voor vier A380’s naast elkaar. Aan het eind van de terminal is een enorm panoramavenster met zicht op een van de landingsbanen. Ik heb me kortom goed vermaakt.

Boarding verliep prima en gestructureerd. Ik had een economy-stoel op het bovendek gereserveerd, 91B, helemaal achterin bij de nooduitgang. De betreffende rij beschikt niet over een raam. Ik was hiervan op de hoogte, maar dit kan voor sommigen een vervelende verrassing blijken. De stoelverdeling is op het bovendek 2-4-2, op het benedendek 3-4-3. Een nooduitgangplaats is een van de Seat Plus-stoelen van Air France, waarvoor normaal gesproken extra betaald moet worden. Bij de boeking noch bij het inchecken is er om een extra bedrag gevraagd.

Het interieur van de economy class in de A380 verschilt niet van die van de Boeing 777 of Airbus A330 van Air France. Ik had voor een -nog- bijzonder toestel als de A380 iets anders in gedachte en miste al snel het bijzondere gevoel. Eenmaal aan boord ben je in een ‘gewoon’  vliegtuig met toevallig een trap naar beneden, waarna er nog een compleet vliegtuig blijkt te zijn. Een plek achterin is ideaal. Wanneer de twee toiletten achterin bezet zijn, leidt de trap naar nog eens twee toiletten op het benedendek.

De start en landing van het toestel zijn op de schermpjes te zien. Omdat ik bij de nooduitgang zat, en mijn schermpje in de stoelleuning moest blijven, kon ik alles prima volgen op de schermen aan het plafond. Een raam is dan ook compleet overbodig. Ik vond het verrassend hoe snel een A380 opstijgt. Andere widebodies hebben volgens mijn gevoel een veel langere run nodig om op te stijgen, maar dat kan ook verbeelding zijn.

Service
De service aan boord van Air France is altijd plezierig. Vriendelijk personeel, dat het duidelijk waardeert wanneer ze in het Frans worden aangesproken, ook al is dat gebrekkig. Het Engels van het personeel is uiteraard prima in orde. De maaltijd kwam na een uur en was fantastisch voor economy-begrippen. Een salade van verschillende kleuren wortel en courgette vooraf in een delicate vinaigrette. Als hoofdgerecht een Catalaanse kippasta, waarbij de kip ongelooflijk mals was. Chapeau Air France!

Tussen de maaltijden door kan iedere passagier terecht bij de kleine bars, waar je zelf je drankje kunt pakken.
Met het uitgebreide entertainment vlogen de ruim acht uur van de vlucht voorbij. De landing was zeer hard en volgens de Amerikaanse passagiers naast me, was ze nog harder dan op de heenreis. Een structureel probleem wellicht?

Voordeel van een plek op het bovendek is de aanwezigheid van business class-passagiers. Deze mogen na de first class-passagiers op het benedendek het toestel als eerste verlaten, waarna het bovendek dus leeg mag lopen. Het overige deel van het benedendek, het merendeel van de passagiers, volgt daarna pas. Scheelt toch weer in de lange rij bij immigration.

Beoordeling:

AMS-CDG: prima vlucht en dito service in mooie nieuwe Boeing 737: een 9.
CDG-IAD: iets teleurstellende A380, maar toch voor het perfecte eten en entertainment: een 8.

M.G. Verhagen

Lees hier het verslag van de terugreis.