Op maandag 30 september zou ik voor een kort familiebezoek naar Houston (IAH) vliegen. Bij het boeken had ik zowel voor de heenreis als de terugreis een stoel bij de nooduitgang geboekt, zodat ik in ieder geval mijn benen kon strekken. Zondagavond vast ingecheckt voor de vlucht. Na alle gegevens gecheckt te hebben, kreeg ik de optie om voor een klein bedrag mij te laten upgraden naar de World Business Class. Daar hoefde ik niet lang over na te denken! De heenreis naar de USA is altijd langer dan de terugreis en om een dagvlucht 'voorin' te mogen doen was dus geen straf!
Volgende morgen vroeg ingecheckt bij de Sky Priority balies om na een korte tussenstop in de tax free shop naar de lounge te gaan. Aangezien ik nog twee uur had voor boarden besloot ik gebruik te maken van de douches die ze hier hebben. Na twintig minuten heerlijk fris weer de lounge in om met een boek, koffie en vers fruit de vlucht af te wachten.
Een uur voor vertrek naar D7 gelopen om snel als een van de eerste aan boord te gaan. Mijn plek in het vliegtuig was helemaal in de punt op stoel 1a. Stiekem had ik gehoopt op de nieuwe WBC waar al enkele 747's mee vliegen, maar helaas zag ik al snel de oude stoelen staan. Nadat ik mij had genesteld in mijn stoel kwam de purser zich voorstellen, waarbij hij keurig mijn achternaam gebruikte (slaat nergens op, maar toch wel weer leuk...maakt het wat persoonlijker?). Kort daarna kreeg ik de optie tussen champagne en Jus d'Orange en ondanks het vroege tijdstip koos ik voor de champagne, wat mij op een frons en een knipoog van mijn buurman op 1B kwam te staan. 'To early for me now, but i join you during the diner!' sprak mijn buurman met Franse tongval...
Nadat er nog een passagier van boord werd gehaald en de koffers waren verwijderd, stegen we vrij snel op om met een scherpe linkerbocht het Nederlandse luchtruim te verlaten. De stoel wordt gelukkig vervangen want met mijn 1,84 was het lastig om echt languit te strekken, omdat de voetensteun niet meewerkt. Hij is gewoon te kort. Gedurende de vlucht diverse standen uitgeprobeerd, maar echt comfortabel werd het nooit voor een businessclass stoel dan welteverstaan.
Voor de maaltijd konden we kiezen uit 1 voor-, 3 hoofd- en 3 nagerechten waarbij ik de signature dishes van R. Ekkebus uitkoos. Na de maaltijd rustig in de relaxstand wat films liggen kijken om drie uur voor de landing wederom gefêteerd te worden met een warme maaltijd. Bij de maaltijden werden diverse witte en rode wijnen geserveerd, waarbij het leuk was dat er een witte wijn uit Maastricht bij zat alsook Franse wijnen van Nederlandse eigenaren.
Zoals KLM betaamt waren we keurig op tijd en nadat ik mijn huisje mocht uitzoeken, stonden we al snel op de grond en was dit eerste deel voor mij afgerond. Overigens compliment voor de (senior)purser die ook bij het uitstappen mijn naam nog wist (zonder blaadje!). Dit kwam hem te staan op een hartelijke handdruk van ondergetekende!
Ik geef deze vlucht een 8.
Naam inzender bij de redacie bekend.
