Vrijdagavond 12 april waren we rond 18.00 uur op de luchthaven Schiphol voor onze vlucht naar Kopenhagen. Na een snelle drop off van onze koffers door de security om daarna relax wat te shoppen en te drinken. Boarding begon om 21.15 uur vanaf gate D87. De KL1139 werd uitgevoerd met een 737-700 (PH-BGN) welke tot op de laatste stoel bezet was.

Nadat om 21.40 uur de deuren gesloten waren, we via de monitoren onze vliegveiligheidsinstructies hadden gekregen draaide de 737 3 minuten later al de Kaagbaan op om na een korte aanloop het luchtruim te kiezen. Op deze 55 minuten durende vlucht kwam de crew langs met de bekende stroopwafel en een drankje. Het voordeel van de 700 is dat er tenminste vluchtinformatie op de schermen staat. Iets wat ik regelmatig mis op de 800-serie.

Het maakt het vliegen net iets leuker wanneer je weet waar je zit, hoe hoog en hoe lang nog. Na 35 minuten begonnen we, net boven Deens grondgebied met de daling die ons bracht naar baan 04L. Rustig raakten de wielen het asfalt en na een korte rit stonden we binnen no time aan de gate.

De retourvlucht van zondagavond vertrok om 19.15 uur (KL1134) en werd weer uitgevoerd door een 737-700 (PH-BGH). De purser aan boord van deze vlucht was ietwat irritant door, tijdens het instappen, meerdere malen de passagiers op te jagen en ze te vragen zoveel mogelijk handbagage onder de stoelen voor je te stoppen. "De vlucht duurt maar 1 uur en 10 minuten dus dan weet u hoelang u zo ongemakkelijk moet zitten". Ook de opmerking: "Keep de flow going" om passagiers aan te sporen vooral te haasten was vervelend.

Het was duidelijk deze dame hoorde zichzelf wel erg graag praten. We moesten volgens haar de deuren 10 minuten voor vertrek sluiten zodat we onze vertrektijd konden halen. Er waren nl. veel passagiers die een (krappe) doorverbinding hadden en de vlucht duurde langer dan gedacht. 1 uur en 10 minuten is volgens mij een vrij normale vluchttijd naar Amsterdam maar goed.

Vertrek via baan 22R en na take off een korte bocht in zuidwestelijke richting. Het toestel klom goed door het wolkendek naar 34000 voet om vervolgens reeds boven Duitsland aan een langzame daling te beginnen in de richting van het lente-achtige Amsterdam. Het stroopwafeltje kwam weer langs en een drankronde en er was zelfs nog tijd voor boordverkoop maar hier ging niemand op in. Kort voor de daling een laatste update vanuit de cockpit.

De reden van alle haast werd duidelijk bij de nadering van Schiphol. De rondrit door de polder kwam er weer aan want na de landing op de Polderbaan duurde de sightseeing deze keer bijna een kwartier. Logisch dat aansluitingen op deze manier krap worden. Uiteindelijk eindigde deze vlucht met het aanmeren aan gate C12 en lagen de koffers (ik was verbaasd) binnen 10 minuten op de band.

Al met al blijft KLM een basisproduct houden waar je geen commentaar op kunt leveren maar die ook geen lofzang verdient.

Cijfer heenvlucht: 8
Cijfer terugvlucht: 7 (met dank aan de vervelende purser)

Y. Heynen