Martinair: Amsterdam - Kos, 1 augustus 2004

1 augustus 2004
Het is zondag 1 augustus 2004: het zou de drukste dag uit de geschiedenis van Schiphol worden. Om 4:00 uur in de ochtend zijn mijn vriendin en ik aanwezig om in te checken voor vlucht MP 223 van Martinair. Bestemming is het Griekse eilandje Kos. Geplande vertrektijd is 5:30 uur.

Aangezien ik nogal lang ben (ruim 2 meter), vroeg ik aan de vriendelijke mevrouw of we plaatsen met extra beenruimte konden krijgen. Ze vroeg of we dit van tevoren hadden aangegeven bij Martinair. Dit was niet het geval, maar gelukkig had ze nog wel plekken met extra beenruimte waar ze ons op kon indelen. Ze verwees ons naar een andere balie om alvast voor de terugreis ruime plekken te reserveren. Na het inchecken werden we bij die andere balie direct heel vriendelijk geholpen en kregen we kosteloos ruime plekken toegewezen voor de terugreis. Een prima begin van de vakantie!

Ondanks dat het een zeer drukke dag zou worden op Schiphol was het op deze vroege ochtend nog lekker rustig. We hadden nog even tijd om wat winkeltjes te bekijken en konden daarna naar de gate om te boarden. Hier hadden we mooi zicht op het grote toestel, een MD11. Eenmaal in het toestel kregen we onze plekken aangewezen: helemaal voorin vlakbij de cockpitdeur. Ik kon mijn (lange) benen geheel strekken!

Een kwartiertje later dan gepland taxiën we naar de nieuwste baan van Schiphol. De steward die tegenover me zit moppert dat die baan heel ver weg is van de gate, en dat dit heel veel onnodige brandstof kost. Ook de gezagvoerder doet een duit in het zakje en roept door de microfoon: 'goedemorgen dames en heren. U dacht misschien dat we het hele stuk naar Kos zouden rijden. Wees niet ongerust, we gaan zodadelijk opstijgen'.

Iets later dan gepland maar met een mooie zonsopkomst steeg de grote MD11 op. Het duurde lang -ruim 15 minuten- voordat het sein 'riemen los' werd gegeven. Mijn conclusie was dat dit grote toestel langer de tijd nodig had om op kruishoogte te komen.

De service aan boord was prima. Tijdens het opstijgen en de minuten daarna was de vlucht mooi te volgen met informatie op de monitoren: snelheid, hoogte, temperatuur, tijdstip van aankomst en een kaartje waar het toestel zich bevond. Helaas stopte deze informatie vrij snel omdat de film (De schippers van de Kameleon) begon. Intussen werd het eten en drinken rondgebracht. Het was redelijk te eten en erg netjes dat dit allemaal inclusief is.

De vlucht verliep rustig op de landing na. De bons op het kleine vliegveld van Kos was aan de harde kant. Hierop pakte de stewardess de microfoon en zei: 'dames en heren, u heeft het wellicht gemerkt....we zijn geland'. Het cabinepersoneel moest lachen om deze opmerking.

Per bus werden we van het vliegtuig naar de bagageband gebracht. Redelijk snel stonden we met onze koffers buiten om vervolgens te vertrekken naar het appartement.

Al met al is deze eerste keer met Martinair goed bevallen. Cijfer: 8.

C. Swijnenberg
Copyright Reismedia BV 2024 - Cookieinstellingen