SAS: Amsterdam - Kopenhagen, 23 september 2013

25 september 2013

Door een bijdrage te leveren aan het frequent flyer programma van SAS Scandinavian Airlines kreeg ik een leuk aantal miles bijgeschreven. Omdat ik niet heel frequent met star Alliance maatschappijen vlieg, besloot ik om de mijlen gelijk te gebruiken. Na een korte verkenning op de site bleek ik voor een vlucht naar Scandinavië ruim voldoende te hebben, maar wanneer je reisdoel buiten Scandinavië ligt dan schiet het saldo flink omhoog. Het bijkopen van mijlen kan je doen, alleen wordt een reis naar bijvoorbeeld Rusland duurder dan wanneer je een normaal ticket koopt.

Omdat ik geen zin had om veel geld uit te geven heb ik de keuze gemaakt om er een dagje Kopenhagen van te maken. Het boeken van een award ticket is even makkelijk als een regulier ticket en gelukkig geen ellende met uitgesloten vluchten of andere beperkingen. Per vlucht staat duidelijk vermeld hoeveel mijlen het kost. Het online inchecken is duidelijk op de site van SAS. Tijdens het online inchecken ontdekte ik dat de vlucht niet met een Airbus A320 van SAS maar met een Boeing 717 zou worden uitgevoerd van Blue 1. Voor mij persoonlijk de eerste keer dat ik met dit type zou vliegen.

In de vroege uurtjes arriveerde ik op Schiphol. Omdat ik uiteraard voor een dag niet veel nodig heb, reisde ik met alleen handbagage, dus kon ik gelijk doorlopen naar de security. Hier was het al behoorlijk druk maar gelukkig liep het redelijk vlot door. Bij de band werd iedereen op een snauwerige manier aangesproken. Alsof wij reizigers er iets aan konden doen dat mevrouw ook vroeg moest opstaan. Op de vraag of er elektronica in mijn tas zat kwam direct het dreigement erachteraan dat anders na de scan mijn tas doorzocht zou worden, en ik moest het er maar uithalen. Aangezien ik mijn fototas mee had is het voor iedereen snel duidelijk wat er in zit. Maar goed, ik had totaal geen zin om al mijn spullen uit de tas gaat halen, dan onderzoeken ze het maar.

Of zij het nu vooraf doet of een collega achteraf maakt toch niks uit, en dan was ik van haar af. Nu had ik vorige maand toen ik naar London vloog ook al zo'n ervaring gehad dat men dat vroeg. Misschien dat ik het mis heb maar overal gaat alles alleen door de scanner heen (m.u.v. notebooks ) maar op Schiphol moet het er allemaal uit. Je zou toch aannemen dat het technisch mogelijk moet zijn om bijvoorbeeld een fototoestel in een tas te herkennen anno 2013. Overigens deed haar collega wel gewoon vriendelijk zijn werk en doorzocht de tas. Op de vraag waarom alle elektronische apparaten eruit moeten worden gehaald ontving ik het antwoord "dat het dan makkelijker te controleren is" tsja.....terug naar de Russische controle in de vorm van alles binnenste buiten??

Ondanks dat ik thuis al een boterham op had, gaf mijn maag te kennen dat er wel iets meer in mocht. Eenmaal bij het foodcourt stond er een gigantische rij. En slechts één medewerker aanwezig voor de bediening en kassa. Dit soort dingen snap ik niet. Zoals vaker is het er bijna altijd druk, waarom kan er dan geen tweede medewerker bij? Kost uiteraard geld maar gezien de absurde prijzen mag je als klant ook wel iets terug verwachten. Gelukkig smaakte het broodje en de koffie wel.

Na wat geslenterd te hebben langs de winkels, ben ik rustig richting de gate gewandeld, waar men net begon met het boarden. Het geheel verliep rustig. Nadat ik het toestel binnen liep, viel het me op dat het interieur er netjes en verzorgd uit ziet. De opstelling is als volgt: een rij van twee stoelen en een rij van drie stoelen. De stoelen zitten prima voor een paar uurtjes en de beenruimte is ruim voldoende. Het toestel is niet voorzien van enige vorm van entertainment. Voor de vlucht van 75 minuten naar Kopenhagen ook niet noodzakelijk. Nadat de motoren gestart waren, reden we rustig naar runway 24. Wat mij wel opviel is dat één van banden enigszins “vierkant” was. Het was nogal een hobbelige rit. Eenmaal op de startbaan ging snel het gas erop en na een korte run waren we airborn. De take off was een echte DC-9/MD-80, standje raket in vergelijking met een 737 of A320.

Eenmaal op kruishoogte begon de crew aan de drank en eet ronde. Bleu 1 serveert koffie, thee en water gratis. Voor overige dranken en eten moet worden betaald. De prijzen daarvan zijn redelijk. Over de kwaliteit van het eten kan ik niet oordelen maar de koffie smaakte goed. Na een kwartier kwam het cabinepersoneel nogmaals langs voor de liefhebbers voor een tweede kop. Het personeel deed geroutineerd hun werk maar gelukkig hadden ze er volop plezier in. Ook de interactie met de passagiers was leuk en met humor. Na een rustige lange daling werd de 717 netjes aan de grond gezet. Na een korte taxirit werd het toestel aan de gate geparkeerd. Het personeel zei iedereen netjes gedag bij het verlaten van het toestel.

De luchthaven van Kopenhagen is naar mijn inziens overzichtelijk. Na een korte wandeling liep ik de bagagehal binnen waar het erg rustig was. Bij de uitgang controleerde de douane ieders paspoort wat voor een kleine vertraging zorgde. Toen ik die had gehad, heb ik snel een kaartje gekocht voor de trein die je in een kleine 15 tot 20 minuten naar het centrum brengt van Kopenhagen.

Al met al een prima vlucht en een prima kennismaking met Blue 1. Mijn waardering een 8. De laatste maanden zijn mijn ervaringen met Schiphol steeds minder positief. Mijn waardering een magere 5.

R. Breuer

Copyright Reismedia BV 2024 - Cookieinstellingen