Op 11 augustus nam ik vlucht S7 778 met Siberia Airlines van Moskou Domodedovo naar Irkoetsk; een 5-uurvlucht. Zoals overal in Rusland wordt je met een bus van de vertrekhal naar het vliegtuig gebracht. Het leuke van de bus is, dat je het halve vliegveld afrijdt en allerlei Russische vliegkisten van dichtbij passeert!
Op Domodedovo zijn dat hoofdzakelijk Toepolevs (type 134/154) en Iljoesjins (type 62/76/86/96). Ook de nieuwe Toepolevs 204 en 214 zie ik staan, en een paar verdwaalde Boeings, Antonovs, Yaks, plus één Airbus. Nu hoop ik naar een Iljoesjin 86 of 96 te bussen. Die worden op de lange afstanden ingezet. Ook de medepassagiers speculeren mee over het type toestel.
Het blijkt een van de twee Airbussen A310-324 te zijn, die Siberia Airlines in haar vloot heeft. Een tegenvaller! Als tip geef ik dan ook mee dat als je persé ‘Russisch’ wilt vliegen, je bij het Russische ticketbureau vraagt, of je in een Russisch toestel geplaatst kunt worden. Dat was ik vergeten! Naar Irkoetsk vliegen genoeg maatschappijen met alleen Russisch materiaal.
Eenmaal aan boord is alles in de Sibir-stijl: blauw. Alle aanwijzingen staan in het Russisch en Engels. Het eten is prima. Ik ben verrast dat er bij de traditionele Russische zalm en haring ook frites zitten. Ze zijn alleen wat zacht geworden door de ketchup.
Net als bij mijn Siberia-vlucht van Kazan naar Moskou worden er vóór het opstijgen snoepjes op een dienblad uitgedeeld. Dat scheelt weer suizende oortjes! Ook voor de afdaling krijg je weer een lekker Russisch snoepje. Wat mij betreft mogen alle maatschappijen dit standaard invoeren! Het boordpersoneel is correct en spreekt ook Engels. Met een perfekte landing in de Siberische ochtendmist kom ik de 12e aan in Irkoetsk.
A. Feith
Op Domodedovo zijn dat hoofdzakelijk Toepolevs (type 134/154) en Iljoesjins (type 62/76/86/96). Ook de nieuwe Toepolevs 204 en 214 zie ik staan, en een paar verdwaalde Boeings, Antonovs, Yaks, plus één Airbus. Nu hoop ik naar een Iljoesjin 86 of 96 te bussen. Die worden op de lange afstanden ingezet. Ook de medepassagiers speculeren mee over het type toestel.
Het blijkt een van de twee Airbussen A310-324 te zijn, die Siberia Airlines in haar vloot heeft. Een tegenvaller! Als tip geef ik dan ook mee dat als je persé ‘Russisch’ wilt vliegen, je bij het Russische ticketbureau vraagt, of je in een Russisch toestel geplaatst kunt worden. Dat was ik vergeten! Naar Irkoetsk vliegen genoeg maatschappijen met alleen Russisch materiaal.
Eenmaal aan boord is alles in de Sibir-stijl: blauw. Alle aanwijzingen staan in het Russisch en Engels. Het eten is prima. Ik ben verrast dat er bij de traditionele Russische zalm en haring ook frites zitten. Ze zijn alleen wat zacht geworden door de ketchup.
Net als bij mijn Siberia-vlucht van Kazan naar Moskou worden er vóór het opstijgen snoepjes op een dienblad uitgedeeld. Dat scheelt weer suizende oortjes! Ook voor de afdaling krijg je weer een lekker Russisch snoepje. Wat mij betreft mogen alle maatschappijen dit standaard invoeren! Het boordpersoneel is correct en spreekt ook Engels. Met een perfekte landing in de Siberische ochtendmist kom ik de 12e aan in Irkoetsk.
A. Feith