Op zaterdag 4 augustus was het eindelijk zover. Het vertrek van de groepsreis naar Thailand. De reisorganisator had gekozen voor Turkish Airlines. Het vertrek in Brussel was gepland om 18u15 vanaf Pier B (niet-Schengen).

Het instappen verliep heel ordelijk via zones vermeld op je boardingpass. Door het gatepersoneel werd erop toegezien dat enkel de passagiers van de afgeroepen zone instapten. Indien passagiers van een andere boardingzone probeerden in te stappen werd hen vriendelijk verzocht even te wachten. Na een kleine opstopping in de loopbrug naar het vliegtuig konden we het vliegtuig betreden.

Deze vlucht wordt normaalgezien uitgevoerd, volgens de info op het internet, door een A-319/20/21 een vliegtuig met slechts 1 gangpad. Bij het aan boord gaan van het vliegtuig viel al direct op dat dit een groter toestel was met 2 gangpaden. Deze vlucht werd uitgevoerd door een A330-200. We werden heel vriendelijk welkom geheten door de bemanning. De stoelindeling was 2-4-2. Het vliegtuig zag er spiksplinternieuw uit. Het vliegtuig zat bijna vol. Grote individuele breedbeeld TV-schermen met Video On Demand. Na de veiligheidsvideo werd het entertainmentsysteem reeds ingeschakeld. Je had heel veel keuze uit films, documentaires, CD's, radiozenders en games. Ook kon je via de camera's aan boord de cocpitview en grondview zien. De vlucht vertrok op tijd.

De service begon met een zakje Turkse Nootjes vergezeld met een aperitiefdrankje. Je kon ook alcoholische dranken beztellen (o.a. wijn, whisky,...). Ondertussen werd ook de menukaart uitgedeeld.

Na anderhalf uur werd gestart met de maaltijdservice. Het eten was uitzonderlijk lekker. Dus de info vermeld op de website klopte dus. Heb eigenlijk nog nooit zo lekker gegeten op een vliegtuig!

Tijdens de vlucht werd de vluchtroute constant vertoond op de gemeenschappelijke schermen in de cabine. Door de piloot werd aangekondigd dat we door een onweerszone moesten. En dit hadden we geweten. Op een bepaald ogenblik doken we dankzij een grote luchtzak een serieus stuk naar beneden. Wanneer dit onder controle was doken we voor een tweede maal naar beneden dankzij een tweede luchtzak. Dit was voor mij de eerste maal dat we door een luchtzak naar beneden doken. Dit was toch even verschieten! Het onweer was goed zichtbaar. Dit kwam omdat we op een hoogte van 11.000 meter bijna constant door de wolken vlogen.

Na het vallen van de nacht en een prachtige sightseeing toer over de Zwarte Zee en het Aziatische gedeelte van Istanbul zetten we de landing in vanop de Middellandse Zee. Het was een zachte landing die je kon volgen via de camera op je eigen TV-scherm. Mooi op tijd kwamen we aan de gate. Ondertussen kon je via het entertainmentsysteem ook reeds opvragen waar de aansluitende vlucht ging vertrekken.

Bij het uitstappen viel natuurlijk direct al het temperatuursverschil op. Ook kon je de warmte voelen in de terminal. Vermoedelijk kon de airco de hitte niet echt aan.

Na het checken van je boardingpass voor je de wachtrij in kon voor de veiligheidscontrole voor transitpassagiers kwam je bij de veiligheidscontrole. Na een 15tal minuten aanschuiven waren we door de controle en kwamen we in de vertrekhal. Hier hadden we een nog een klein uurtje voor het boarden ging starten voor de vlucht naar Bangkok om 00u40. Na een 1ste maal met de ganse groep op café te gaan (onze reisbegeleidster had ditmaal gans de groep getrakteerd) was het tijd om naar de gate te gaan.

Het boarden van deze nachtvlucht verliep identiek als bij het instappen van de vlucht naar Istanbul. Deze vlucht naar Ho Chi Min City via Bangkok werd uitgevoerd door een A340-300. Deze vlucht zat volledig vol. Tenopzichte van het vliegtuig van Brussel naar Istanbul was dit een ouder toestel. Een ouder entertainmentsysteem. Kleinere individuele schermen, wel de identieke films en muziek. Maar ten opzichte van de vorige vlucht kon je bij het kiezen van een film geen trailer bekijken en er waren ook minder games voorhanden.

Op deze vlucht had ik gelukkig iets meer beenruimte vermits de vluchtduur 9u15 was. De stoelindeling was ook 2-4-2 en de vlucht vertrok terug op tijd. De service was identiek als op de vorige vlucht. Eerst nootjes met aperitief en het uitdelen van de menu's en dan direct de maaltijd. Hier hadden ze andere gerechten dan op de vorige vlucht. Net als op de vorige vlucht was het eten weer perfect.

Na het afruimen werden de lichten gedimd en zagen we het personeel niet meer tot bij het ontbijt. Je kon wel achteraan drank halen.

Op deze vlucht werkte helaas de positiebepaling van het vliegtuig niet. Het was dus gissen over hoe lang we nog onder weg gingen zijn.

Het ontbijt was weer heel lekker en na een prachtig zicht boven de stad Bangkok werd perfect op tijd de landing ingezet. Deze landing kon je weer volgen via je eigen TV scherm.

Na aankomst aan de gate moesten de passagiers voor Vietnam blijven zitten en mochten we via de loopbrug het vliegtuig verlaten. Bij het verlaten van het vliegtuig nam ook de on board chef afscheid van de passagiers. En kon het verkennen van prachtig land beginnen.

Na beide redelijk comfortabele vluchten. Kan ik toch besluiten dat Turkish Airlines een zeer goede maatschappij is. Goed entertainmentsysteem en heel lekker eten alsook vriendelijke bemanning. Alleen een beetje meer beenruimte zou wel wenselijk zijn. Ik ben namelijk 1m95.

Voor beide vluchten geef ik toch een 8. De enige minpunten waren de toch iets te krappe beenruimte en dat de bemanning niet meer langskwam tijdens de nacht met drank.

P. Berkers