Na een vlucht vanuit Amsterdam vertrokken wij zondag 20 juli 2008 met een groep van 13 mensen van Houston naar McAllen met Continental Airlines (vluchtnummer CO0511). We vlogen met een Embraer RJ145. Het boarden verliep op tijd en erg snel. Het vliegtuig zat niet helemaal vol. Met een korte vertraging vertrokken we van de gate en reden naar de startbaan.
Vrij snel na de start waren we los en hadden we een prachtig uitzicht over het donkere Houston. Aan boord was slechts een stewardess. Ze had er echter goed de wind onder en dwong ontzag af, zowel gezien haar omvang als door haar stem. Toen iemand het waagde om op te staan terwijl we nog aan het klimmen waren gaf zij een enorme brul door het hele vliegtuig heen met het bevel: Sit Down Sir! Daarna durfde niemand meer iets te doen.
Ze was overigens wel zeer vriendelijk en behulpzaam. Onderweg kregen wij twee keer een drankje van haar en na een goed uur vliegen werd de landing op McAllen ingezet. Al snel waren we bij de gate en konden we aan het laatste traject van onze reis beginnen, een busrit de grens over naar Mexico. Eindcijfer 8.
D.R. Harting
Vrij snel na de start waren we los en hadden we een prachtig uitzicht over het donkere Houston. Aan boord was slechts een stewardess. Ze had er echter goed de wind onder en dwong ontzag af, zowel gezien haar omvang als door haar stem. Toen iemand het waagde om op te staan terwijl we nog aan het klimmen waren gaf zij een enorme brul door het hele vliegtuig heen met het bevel: Sit Down Sir! Daarna durfde niemand meer iets te doen.
Ze was overigens wel zeer vriendelijk en behulpzaam. Onderweg kregen wij twee keer een drankje van haar en na een goed uur vliegen werd de landing op McAllen ingezet. Al snel waren we bij de gate en konden we aan het laatste traject van onze reis beginnen, een busrit de grens over naar Mexico. Eindcijfer 8.
D.R. Harting