Eerder dit jaar was ik met United al naar San Diego gevlogen, waarvan ook verslag is gedaan op deze site door mij. De terugvlucht naar Amsterdam zou via Washington gaan verlopen. Voor de terugvlucht had ik gekozen om de tweede vlucht die dag naar Washington (UA970) te nemen, hoewel dit een kortere overstaptijd zou opleveren (ca. 90 minuten overstaptijd).
Het betekende ook dat ik nog niet vroeger naar het vliegveld hoefde, om ongeveer half 7 ben ik afgezet voor de United incheckbalie. Hier wilde ik de Easy check in proberen, alleen het was niet easy. Eerst moest ik mijn twee koffers laten wegen en die bleken een paar kilo te zwaar te zijn, ik kon kiezen doorgaan en bijbetalen of herverdelen. Daarbij diende iedere koffer niet boven de 50 pounds uit te komen, ook al was het totaal 100 pound of minder. Vreemde en irritante regeling, omdat mijn ene koffer groter was dan de andere. Na verschillende keren opnieuw wegen, liep de weegvrouw op een gegeven moment weg en ik zat opgeteld al niet boven het maximale gewicht, dus toen maar snel doorgelopen en aangesloten in de rij. Daarna ingecheckt en uiteraard bijbetaald voor de tweede koffer. Ik kon kiezen cash of creditcard, en dacht ‘mooi kan ik nog wat cash opmaken’, dat bleek de machine vervolgens weer niet te kunnen accepteren en ik moest aan een medewerker het geld geven.
Na deze incheckervaring door de douane gegaan, wat niet vlot verliep en volgens crew van United was het ongebruikelijk druk, toevallig stond de first officer van mijn vlucht achter me, al kwam ik daar pas in het vliegtuig achter. Het boarden voor onze volle vlucht begon op tijd en slechts enkele minuten over tijd werd ons vliegtuig van de gate geduwd. De captain legde ons uit dat door de zeer lage bewolking het landingssysteem niet gebruikt kon worden en dat daardoor alle vliegtuigen vanuit het westen moesten landen zonder een landingssysteem te kunnen gebruiken. Hierdoor moesten de vliegtuigen in principe naar het oosten opstijgen, uitgezonderd de zwaardere vliegtuigen. Wij vlogen met een volle Boeing 757-200 en moesten daarom ook op de gebruikelijke manier naar het westen opstijgen. (San Diego heeft slechts één baan). Het baangebruik op deze manier leverde dus ook vertragingen op en wij moesten een kleine tien minuten wachten tot we konden opstijgen.
Op regelmatig wat kleine turbulentie na, verliep de vlucht voorspoedig en door een paar verzoeken van de cockpitbemanning tijdens de vlucht om stukjes te mogen afsnijden landen we net iets voor tijd in Washington, ondanks dat we in San Diego vertraging hadden opgelopen. Kanaal 9 was tijdens deze vlucht geactiveerd en daardoor was ik ook goed op de hoogte over het verloop van de reis.
In Washington kwamen we aan bij gate 30 of 32. De aansluiting naar Amsterdam zou vanaf C2 zijn, dit betekende dat ik de hele D en C terminal moest doorlopen, zul je altijd zien. Dit betekende weinig wachttijd, wat ook weer een groot voordeel is en iets voor tijd werden we alweer los geduwd van de gate. Vlucht UA946 werd zoals meestal uitgevoerd met een Boeing 777-200, dit is een heerlijk ruim toestel, al oogde het toch wel gedateerd vooral met de oude stoelen en dergelijke. Het was toestel N775UA.
Het eten bij United is de gebruikelijke kip of pasta, weer voor de kip gekozen en het eten was prima. De hoeveelheid was voor mij ook genoeg, maar dat komt omdat ik geen grote eter ben. Tijdens de vlucht een beetje gedoezeld, maar doordat we verschillende keren een klein beetje turbulentie hadden lukte het niet om te slapen. Tijdens deze nachtvlucht is de crew verder niet veel langs geweest met drinken tussen het diner en ontbijt. Vind ik ook geen probleem, omdat de overgrote meerderheid van de mensen wat probeert te slapen. Een uur voor de landing kregen we ons ontbijt, dit bestond uit een toetje en een kleine snack. Niet al teveel dus.
Iets voor 7 uur 's morgens 16 juni landen we op de Kaagbaan op Schiphol, na een korte taxirit parkeerden we aan gate G7 en daarna ben ik erg snel door de douane gegaan. Een bijkomend voordeel van mijn korte overstaptijd op Washington was dat mijn bagage met de priority bagage op de band kwam dus dat betekende dat ik snel naar de aankomsthal kon.
Al bij al waren het prima vluchten van United, beide keren iets voor tijd aangekomen. In tegenstelling tot de excellente service op de heenreis, was de service nu normaal voor mijn gevoel. Een prima maatschappij indien zij een goede prijs aanbieden. Alleen de Easy check-in op San Diego zou wel verbeterd kunnen worden, aangezien bijna iedereen aan de slag moest om de bagage anders te pakken. Vooral als je twee of meer stuks bagage hebt, dan maakt het mijn inziens niet uit als het ene stuk een enkel pound teveel is zolang het maar goed gecompenseerd wordt met het andere stuk bagage. Deze beide vluchten zijn dan ook minimaal een 7 waard.
D.C. Verzijl
Klik voor het verslag van de heenreis.
Het betekende ook dat ik nog niet vroeger naar het vliegveld hoefde, om ongeveer half 7 ben ik afgezet voor de United incheckbalie. Hier wilde ik de Easy check in proberen, alleen het was niet easy. Eerst moest ik mijn twee koffers laten wegen en die bleken een paar kilo te zwaar te zijn, ik kon kiezen doorgaan en bijbetalen of herverdelen. Daarbij diende iedere koffer niet boven de 50 pounds uit te komen, ook al was het totaal 100 pound of minder. Vreemde en irritante regeling, omdat mijn ene koffer groter was dan de andere. Na verschillende keren opnieuw wegen, liep de weegvrouw op een gegeven moment weg en ik zat opgeteld al niet boven het maximale gewicht, dus toen maar snel doorgelopen en aangesloten in de rij. Daarna ingecheckt en uiteraard bijbetaald voor de tweede koffer. Ik kon kiezen cash of creditcard, en dacht ‘mooi kan ik nog wat cash opmaken’, dat bleek de machine vervolgens weer niet te kunnen accepteren en ik moest aan een medewerker het geld geven.
Na deze incheckervaring door de douane gegaan, wat niet vlot verliep en volgens crew van United was het ongebruikelijk druk, toevallig stond de first officer van mijn vlucht achter me, al kwam ik daar pas in het vliegtuig achter. Het boarden voor onze volle vlucht begon op tijd en slechts enkele minuten over tijd werd ons vliegtuig van de gate geduwd. De captain legde ons uit dat door de zeer lage bewolking het landingssysteem niet gebruikt kon worden en dat daardoor alle vliegtuigen vanuit het westen moesten landen zonder een landingssysteem te kunnen gebruiken. Hierdoor moesten de vliegtuigen in principe naar het oosten opstijgen, uitgezonderd de zwaardere vliegtuigen. Wij vlogen met een volle Boeing 757-200 en moesten daarom ook op de gebruikelijke manier naar het westen opstijgen. (San Diego heeft slechts één baan). Het baangebruik op deze manier leverde dus ook vertragingen op en wij moesten een kleine tien minuten wachten tot we konden opstijgen.
Op regelmatig wat kleine turbulentie na, verliep de vlucht voorspoedig en door een paar verzoeken van de cockpitbemanning tijdens de vlucht om stukjes te mogen afsnijden landen we net iets voor tijd in Washington, ondanks dat we in San Diego vertraging hadden opgelopen. Kanaal 9 was tijdens deze vlucht geactiveerd en daardoor was ik ook goed op de hoogte over het verloop van de reis.
In Washington kwamen we aan bij gate 30 of 32. De aansluiting naar Amsterdam zou vanaf C2 zijn, dit betekende dat ik de hele D en C terminal moest doorlopen, zul je altijd zien. Dit betekende weinig wachttijd, wat ook weer een groot voordeel is en iets voor tijd werden we alweer los geduwd van de gate. Vlucht UA946 werd zoals meestal uitgevoerd met een Boeing 777-200, dit is een heerlijk ruim toestel, al oogde het toch wel gedateerd vooral met de oude stoelen en dergelijke. Het was toestel N775UA.
Het eten bij United is de gebruikelijke kip of pasta, weer voor de kip gekozen en het eten was prima. De hoeveelheid was voor mij ook genoeg, maar dat komt omdat ik geen grote eter ben. Tijdens de vlucht een beetje gedoezeld, maar doordat we verschillende keren een klein beetje turbulentie hadden lukte het niet om te slapen. Tijdens deze nachtvlucht is de crew verder niet veel langs geweest met drinken tussen het diner en ontbijt. Vind ik ook geen probleem, omdat de overgrote meerderheid van de mensen wat probeert te slapen. Een uur voor de landing kregen we ons ontbijt, dit bestond uit een toetje en een kleine snack. Niet al teveel dus.
Iets voor 7 uur 's morgens 16 juni landen we op de Kaagbaan op Schiphol, na een korte taxirit parkeerden we aan gate G7 en daarna ben ik erg snel door de douane gegaan. Een bijkomend voordeel van mijn korte overstaptijd op Washington was dat mijn bagage met de priority bagage op de band kwam dus dat betekende dat ik snel naar de aankomsthal kon.
Al bij al waren het prima vluchten van United, beide keren iets voor tijd aangekomen. In tegenstelling tot de excellente service op de heenreis, was de service nu normaal voor mijn gevoel. Een prima maatschappij indien zij een goede prijs aanbieden. Alleen de Easy check-in op San Diego zou wel verbeterd kunnen worden, aangezien bijna iedereen aan de slag moest om de bagage anders te pakken. Vooral als je twee of meer stuks bagage hebt, dan maakt het mijn inziens niet uit als het ene stuk een enkel pound teveel is zolang het maar goed gecompenseerd wordt met het andere stuk bagage. Deze beide vluchten zijn dan ook minimaal een 7 waard.
D.C. Verzijl
Klik voor het verslag van de heenreis.
