De belangrijkste maatregel is dat het bestuur om meer input vraagt van medewerkers. Het personeel krijgt voortaan uitgebreid de mogelijkheid om – op vreedzame wijze – hun zorgen en ideeën met de directie te delen.

Hoewel Air France het niet expliciet zo benoemt, lijkt ze daarmee van het hierarchische Franse bestuursmodel af te willen stappen en meer aan het Nederlandse polderen te willen doen, waarin iedereen binnen het bedrijf een beetje zeggenschap heeft.

Mede doordat in Nederland bestuur, personeel en vakbonden continu met elkaar aan tafel zitten en in gesprek gaan, vinden er veel minder werkonderbrekingen plaats dan in Frankrijk, waar er een grote afstand bestaat tussen de directieleden enerzijds en de medewerkers anderzijds.

De tweede maatregel die het interim-bestuur neemt om de gemoederen te bedaren, is het op korte termijn verbeteren van de personeelsfaciliteiten. Zo worden er deze zomer onder andere meer rustruimtes gecreëerd voor het vliegend personeel.

De vakbonden moeten nog reageren op de voorstellen. Zij gaven eerder aan van 23 juni tot 26 juni weer te willen staken als het bestuur de onderhandelingen over de arbeidsvoorwaarden niet wil hervatten. Aangezien het bestuur daar niet toe bereid is, lijken de stakingen door te gaan.

Arnaud Michel van vakbond CGT Pilotes Air France zei vorige week in een telefoongesprek met Reismedia dat de bonden bereid zijn om hun looneis van +5,1 procent voor 2018 los te laten “als we de belofte krijgen dat we met de directie in gesprek kunnen treden.”