De piloot reisde als passagier op de binnenlandse vlucht van Durango naar Mexico-Stad maar werd uitgenodigd om plaats te nemen in de cockpit. Hij had een brevet om propellertoestellen als de Beechcraft King Air te vliegen en was als aspirant net begonnen aan zijn theorieopleiding om First Officer te worden op de E-Jet.

Ondanks dat hij nul uren vliegervaring had op de Embraer 190 nam hij plaats in de stoel van de First Officer en hij mocht van de gezagvoerder – die voor de gelegenheid de rol van instructeur op zich nam - zelfs de take-off uitvoeren. De 'echte' First Officer zat op een jumpseat.

De weersomstandigheden waren echter zeer slecht. Tijdens de start was sprake van windshear, zo is gebleken uit gegevens van de Flight Data Recorder. Daardoor lukte het niet om hoogte te winnen na de take-off. De maximaal bereikte hoogte was 30 ft. De gezagvoerder nam de besturing over maar kon niet voorkomen dat het toestel omlaag zakte en op de baan terechtkwam.

Het landingsgestel was tegen de voorschriften in al ingeklapt zodat de motoren de klap opvingen en van de vleugels losraakten. Het toestel gleed nog een eind door en kwam nog op het luchthaventerrein tot stilstand. Alle 103 inzittenden – 99 passagiers en vier bemanningsleden – overleefden het ongeluk. De helft van de inzittenden raakte gewond. Het toestel brandde volledig uit.

Ondanks dat het slechte weer als hoofdoorzaak van de crash wordt gezien heeft Aeromexico de drie betrokken piloten al in september op non-actief gesteld wegens het overtreden van veiligheidsregels en procedures. Topman Andrés Conesa zei toen dat het gedrag van de crew onacceptabel is en dat er geen excuses gelden voor hun handelen.