Voor mijn vakantie naar Caracas, Venezuela had ik deze keer gekozen om met Alitalia te vliegen. Ondanks alle onzekerheid over het voortbestaan had ik toch de gok genomen gezien de voordelige ticketprijs. Op de website van Alitalia had ik een ruime keuze uit vluchten Amsterdam-Rome en Rome-Amsterdam. Daar zaten ook een aantal vluchten uitgevoerd door KLM tussen. Uiteindelijk gekozen voor de KL1597 voor AMS-FCO op 30 juli en de KL1608 voor FCO-AMS op 21 augustus.

KL1597, Amsterdam - Rome
De dag voor vertrek ingelogd op de website van KLM om online in te checken. Dit kon overigens alleen voor de KLM vlucht en niet voor mijn aansluitende vlucht naar Caracas. Er waren nog een genoeg stoelen beschikbaar en uiteindelijk voor stoel 24F aan het raam gekozen.

De volgende morgen bij aankomst op Schiphol voor het eerst gebruik gemaakt de incheckautomaten. Alles werkt zeer vanzelfsprekend en binnen een minuut had ik mijn boarding pass in de hand. Na het afgeven van mijn bagage gelijk naar gate C13 waar tot mijn verbazing nog geen vliegtuig stond, ondanks dat mijn vlucht één van de eerste (07.05) was die die dag vertrok. Na een kwartier kwam de PH-BXV naar de gate taxiën. Ondanks alle vroegte had dit vliegtuig al een vlucht erop zitten. Om 06.30, nadat eerdere passagiers uitgestapt waren en het vliegtuig was schoongemaakt, begon het boarden met een kwartiertje vertraging. Het vliegtuig was niet helemaal vol en daarom waren we exact op tijd klaar om te vertrekken. Precies om 07.05 werd het vliegtuig van de gate geduwd en begon een lange taxirit naar de Polderbaan. Ik lees vaak dat passagiers er niet op zitten te wachten van de Polderbaan te vertrekken gezien de tijd die het kost om daar te komen. Ik vind het altijd buitengewoon leuk en je ziet een hoop van het vliegveld. Na een klein kwartier kwamen we bij de Polderbaan aan waar er een stuk of vijf vliegtuigen voor ons stonden te wachten. Toen we uiteindelijk de Polderbaan opdraaiden voor vertrek begon het vliegtuig langzaam vaart te maken maar het kenmerkende opzwellende geluid van de motoren bleef uit. Ook ontwikkelde het vliegtuig weinig snelheid en bij de eerste de beste exit verlieten we de Polderbaan weer en stonden we stil op taxibaan. Het werd wat onrustig in de cabine maar al snel kwam de piloot op de intercom om te vertellen dat het logistiek centrum van KLM dacht dat er een koffer bij ons aan boord was die niet aan één van de passagiers toebehoorde. Na een kleine vijf minuten stilstaan werd door de piloot gemeld dat dit toch niet het geval was en sloten we weer in de rij aan voor een tweede take-off poging. Ditmaal ging alles prima en kozen we vanaf de Polderbaan het luchtruim richting Rome.

Ik had nu eens goed de tijd om het vliegtuig van binnen eens wat nader te bestuderen en het viel me op dat de PH-BXV er zeer netjes en goed onderhouden uitzag. Het vliegtuig is nieuw vanaf de fabriek aan KLM geleverd in februari 2007. De beenruimte was voor deze korte vlucht prima en de stoel comfortabel. Gelukkig bleven de stoelen 24D en 24E onbezet.

Na een klein half uur van deze twee uur durende vlucht werd het ontbijt geserveerd. We kregen een tray met yogurt, cereal bar, jam en boter. Een vers afgebakken broodje werd door de stewardess apart geserveerd. Ik vond de kwaliteit van het ontbijt prima. Er werd nog een keer met de broodjes rondgegaan en uiteindelijk volgde een goede bak koffie. De bemanning was zeer vriendelijk en professioneel.

Uiteindelijk werd de landing ingezet en arriveerde de PH-BXV iets voor schematijd op Rome Fiumicino. Het werd me al snel duidelijk wat een onoverzichtelijk en gedateerd vliegveld het eigenlijk is. We taxieden tussen allemaal gebouwen door en moesten zo nu en dan wachten voor een push-back truck of bagagetrolley. Uiteindelijk aan de gate geparkeerd en kon mijn overstap beginnen.

Kortom: Een prima vlucht met KLM. Het vliegtuig was in prima staat en de beenruimte voldoende. De bemanning was vriendelijk en professioneel en de kwaliteit van het ontbijt uitstekend. Cijfer voor KL1597 met PH-BXV: 8,5

KL1608, Rome - Amsterdam
Na een lange dag wachten op de verschrikkelijke luchthaven van Rome was het om 20.30 eindelijk tijd om te boarden voor onze vlucht terug naar Amsterdam. Het vliegtuig, een Boeing 737-306, kwam keurig op tijd bij de gate aanzetten. Nadat alle passagiers waren uitgestapt verscheen opeens de purser met de piloot bij de coffeecorner aan de gate om voor de gehele crew een echte Italiaanse espresso/cappuchino te scoren. Groot gelijk, zo pak je toch nog iets van de bestemming mee. Overigens keurig op tijd begon het boarden van de PH-BTI (Niels Bohr). Ik had mijn boarding pass de vorige dag al op het vliegveld van Caracas ontvangen. Waarschijnlijk was ik één van de eerste die die dag inchecked had want tot mijn verassing zat ik bij de nooduitgang. Geen stoel voor mij dus een zee van ruimte. Heerlijk na 10 uur in een krappe 767 van Alitalia en 9 uur niksen op het vliegveld. Keurig op tijd werden we van de gate geduwd en gingen we op weg naar de startbaan. Eenmaal in de lucht maakten we boven zee een scherpe bocht naar rechts en werd koers richting Amsterdam gezet. Het was inmiddels al donker en buiten was er weinig te zien.

Het vliegtuig, ondanks dat het al ruim 10 jaar oud was, zag er spik en span uit. De stoelen waren comfortabel en de beenruimte in mijn geval overweldigend. Ook hier was de bemanning zeer vriendelijk en professioneel. Omdat business class matig gevuld was kwam de purser met de overgebleven kranten naar de economy class waar deze werden rondgedeeld. Ik vond dat erg relaxed want zo kon ik na drie weken weer eens wat Nederlands nieuws lezen.

De maaltijd bestond uit een soort huzarensalade waarin naar mijn zin wel heel erg veel ui in verwerkt was. Toen iedereen het plastic van het bakje afhaalde stonk de hele cabine naar ui. Ik heb deze salade dan ook maar laten staan. Als ik zo eens om me heen keek waren er niet erg veel mensen die erg onder de indruk waren van deze maaltijd. De meeste bakjes verdwenen dan ook (half)vol in de vuilniszak. Ik raad KLM aan een toch wat neutralere maaltijd te serveren. Gelukkig was de rest van de service prima verzorgd met een gratis biertje en prima koffie.

Na over Antwerpen en mijn 'eigen' Rotterdam te zijn gevlogen werd de daling ingezet. Via IJmuiden en het Noordzeekanaal werden iets voor tijd de wielen aan de grond gezet op wederom de Polderbaan. De landing was prima en met een flinke snelheid werd naar de gate getaxied. Na een vriendelijk 'tot ziens' van de crew gingen we onze koffers ophalen.

Tot onze grote verbijstering gaf het scherm aan dat alle koffers al gelost waren maar die van mij en mijn vriendin zaten daar niet bij. Dus na een lange dag moesten we nog naar de baggage claim. Daar aangekomen zag ik mijn koffer gelukkig al staan maar die van mijn vriendin was nergens te bekennen. Dus toch maar even informeren. De alleraardigste mevrouw achter de balie wist gelijk dat er een aantal koffers vanuit Rome op een eerdere KLM vlucht waren meegegaan en binnen twee minuten stond ze ook met de koffer van mijn vriendin klaar. Helemaal top en natuurlijk niet de schuld van KLM dat onze koffers niet met de KL1608 waren meegekomen.

Kortom: Wederom prima KLM vlucht. Toestel in uitstekende staat en een comfortabele stoel met enorm veel beenruimte. Vriendelijke en professionele crew die veel aandacht schonken aan de economy passagiers door de overgebleven business class dagbladen in de economy sectie te verstrekken. De maaltijd was niet erg bijzonder! Cijfer voor KL1608 met PH-BTI: 8,5 (beenruimte compenseert de matige maaltijd).

C. Lagendijk