Een korte vlucht met een maatschappij die eigenlijk niet meer bestaat. In januari 2006 werd Air Sahara overgenomen door Jet Airways. Anders dan de naam doet vermoeden is Air Sahara een van de vele relatief nieuwe Indiase prijsvechters, en richt zich vrijwel volledig op binnenlandse vluchten. Opvallend overigens is het dat in de Indiase binnenlandse markt veel verschillende maatschappijen op exact dezelfde routes vliegen. Zowel kort voor als na de Air Sahara vlucht naar Chennai vertrokken ook vluchten van Indian Airlines en Jet Airways hier naar toe.
Al bij inchecken voor vlucht S2 123 werd mij verteld dat de vlucht een uur te laat zou vertrekken, vanwege late aankomst van het toestel uit Delhi. Ik vroeg ook naar de kosten van een business class upgrade, maar business class was al vol.
De vertrekhal van Bangalore is een van de meest chaotische in India. Uiteraard was mijn koffer al bij de taxi door een porter aangepakt en naar de check-in gebracht. Als niet-Indiër ben je overigens snel door de chaotische menigte heen en aan de beurt. Koffers gaan nog voor check-in door een x-ray machine en worden voorzien van een vaste strap. Alleen met deze strap worden koffers bij check-in geaccepteerd. Ook handbagage wordt gelabeld. Alleen met een security stempel op dit label kun je je handbagage meenemen in het vliegtuig.
Door de vertraging had ik veel te veel tijd in de kleine, overvolle, niet gekoelde wachtruimte. Gelukkig waren er enkele TV toestellen die Bollywood films op maximaal volume uitzonden, zodat het wachten niet te saai was. Er zijn geen winkeltjes en geen bars in de domestic terminal.
Na een uur begon inderdaad het boarden. Je boarding pass wordt afgescheurd, een man met een geweer kijkt of je een stempeltje op je bagagelabel hebt en je loopt gewoon naar het vliegtuig. Je kunt in principe naar elk willekeurig vliegtuig lopen, zodat ook beneden aan de trap goed naar je boardingcard wordt gekeken of je wel bij het juiste vliegtuig bent.
De krappe economy cabine van de 6 jaar oude Boeing 737-800 VT-SJF zat helemaal vol. Ik had een nooduitgangplaats, wat maar goed was, want in de andere stoelen had ik vast niet gepast. Het business class deel (2-2 opstelling) was overigens opvallend ruim.
Er waren twee flight attendants voor de econcomy cabine op deze vlucht van 30 minuten. Tjonge, ik heb nog nooit twee mensen zo hard zien werken om in 30 minuten aan 120 economy passagiers een warm broodje, een pakje vruchtensap en een flesje water uit te delen en ook weer in te nemen.
De vertraging werd onderweg nog een heel klein beetje ingehaald. De geplande 45 minuten werden slechts 30 minuten. Helaas kwamen we na de landing niet naast het terminal gebouw te staan, zodat we het laatste stuk toch nog met een bus moesten. Bagage lag echter snel op de (enige) band in de ruime aankomsthal.
Cijfer voor deze vlucht: 7 (vertraging, chaotische toestanden op de luchthaven, te krappe cabine, maar uiteindelijk veel moeite om het je naar je zin te maken).
R. Timmermans
Al bij inchecken voor vlucht S2 123 werd mij verteld dat de vlucht een uur te laat zou vertrekken, vanwege late aankomst van het toestel uit Delhi. Ik vroeg ook naar de kosten van een business class upgrade, maar business class was al vol.
De vertrekhal van Bangalore is een van de meest chaotische in India. Uiteraard was mijn koffer al bij de taxi door een porter aangepakt en naar de check-in gebracht. Als niet-Indiër ben je overigens snel door de chaotische menigte heen en aan de beurt. Koffers gaan nog voor check-in door een x-ray machine en worden voorzien van een vaste strap. Alleen met deze strap worden koffers bij check-in geaccepteerd. Ook handbagage wordt gelabeld. Alleen met een security stempel op dit label kun je je handbagage meenemen in het vliegtuig.
Door de vertraging had ik veel te veel tijd in de kleine, overvolle, niet gekoelde wachtruimte. Gelukkig waren er enkele TV toestellen die Bollywood films op maximaal volume uitzonden, zodat het wachten niet te saai was. Er zijn geen winkeltjes en geen bars in de domestic terminal.
Na een uur begon inderdaad het boarden. Je boarding pass wordt afgescheurd, een man met een geweer kijkt of je een stempeltje op je bagagelabel hebt en je loopt gewoon naar het vliegtuig. Je kunt in principe naar elk willekeurig vliegtuig lopen, zodat ook beneden aan de trap goed naar je boardingcard wordt gekeken of je wel bij het juiste vliegtuig bent.
De krappe economy cabine van de 6 jaar oude Boeing 737-800 VT-SJF zat helemaal vol. Ik had een nooduitgangplaats, wat maar goed was, want in de andere stoelen had ik vast niet gepast. Het business class deel (2-2 opstelling) was overigens opvallend ruim.
Er waren twee flight attendants voor de econcomy cabine op deze vlucht van 30 minuten. Tjonge, ik heb nog nooit twee mensen zo hard zien werken om in 30 minuten aan 120 economy passagiers een warm broodje, een pakje vruchtensap en een flesje water uit te delen en ook weer in te nemen.
De vertraging werd onderweg nog een heel klein beetje ingehaald. De geplande 45 minuten werden slechts 30 minuten. Helaas kwamen we na de landing niet naast het terminal gebouw te staan, zodat we het laatste stuk toch nog met een bus moesten. Bagage lag echter snel op de (enige) band in de ruime aankomsthal.
Cijfer voor deze vlucht: 7 (vertraging, chaotische toestanden op de luchthaven, te krappe cabine, maar uiteindelijk veel moeite om het je naar je zin te maken).
R. Timmermans
