Ik had een ticket geboekt bij Brussels Airlines. Ondanks de melding op de website dat je via internet kan inchecken 24 uur voor vertrek lukte dat helemaal niet. Ook na verschillende telefoontjes naar de helpdesk is er niks ‘online’ in te checken. We komen twee uur te vroeg aan op Zaventem op 23 Juni 2007 , met de trein.

De kinderen gaan meteen een kar zoeken en we gaan met de lift naar de vertrekhal. Probeer nog eens om in te checken via de pc, maar noppes. Hij vindt de namen en de tickets maar verder gaat hij niet, ook al zegt hij ‘check in’. Dus vragen aan de info balie welke rij we moeten hebben, 3, niet te geloven, er staat daar een rij van zeker 50 meter. We sluiten aan en na 20 minuten zijn we nog geen stap vooruit.

Dus ik ga lekker zeuren, waarom de online check-in niet werkt. Het vliegtuig vertrekt al over een uur en wij staan nog in een rij van 50 meter. Na nog 10 minuten geen beweging komt een meneer ons halen: mensen met kinderen mogen een aparte balie omdat de kans dan groter is dat ze bij elkaar kunnen zitten. Er is een meneer voor mij met 1 kind en een Afrikaanse vrouw en die hebben 7 koffers/zakken mee. Dat wordt niks. Twee ervan wegen 45 kg en kunnen sowieso niet mee. Dus moet ze alles uitpakken, een koffer gaan kopen, veel discussiëren et cetera et cetera.

Ik vraag aan de mevrouw aan de balie ernaast of ze onze drie koffers (4 personen) kan inchecken want dat ik nu bijna ontplof en ja hoor, ze wil het wel even doen. Hèhè. Maar ...tis al te laat we kunnen niet bij elkaar zitten. Pfff…

Na 20 minuten vertraging wegens ‘inlaadproblemen’ vertrekken we dan toch eindelijk. Je raad nooit waarheen: Kigali! Da’s voor het eerst dat ik dat hoor, ik heb namelijk geboekt voor Brussel-Nairobi. Er staat niets op mijn ticket over Kigali. De stewardess kwam na een uur of 6,5 zeggen dat mijn kinderen zo ontzettend flink en lief zijn: de liefste kids op het hele vliegtuig (en er waren er ontzettend veel allemaal krijgers, renners, schreeuwers)

Ik heb een briefje geschreven aan de captain of Tine in de cockpit mocht komen kijken om te zien wat haar broer, die voor piloot studeert, gaat doen later en ja hoor, ze mocht gaan kijken. De stewardess kwam haar halen en natuurlijk Inge en Mirte ook. “O mogen wij ook?” Loop maar mee zei ze, en ik heb ze alledrie een kwartier niet gezien. De captain zelf heeft ook 4 kinderen vertelde de stewardess me later en de meiden hebben veel gevraagd en verteld dus dat was erg leuk.

We landen op schema in Kigali en het is maar een uurtje naar Nairobi, dus, dat valt toch nog mee denk ik... Wat denk je ? We staan er 1,5 uur te wachten op iemand die nog moet boarden. Onvoorstelbaar. Er is een koffer, maar de persoon die erbij hoort is er niet. Na heel wat gemopper van alle passagiers vertrekken we dan toch nog eens en we komen dus ruim een uur te laat aan in Nairobi.

De terugweg was gelukkig een nachtvlucht. We slapen behoorlijk en de tijd die we wakker waren was gelukkig niet lang, want de stewardessen waren stront chagrijnig. We komen op tijd aan en raken voorspoedig thuis. Waar ik vaststel dat er voor het eerst in mijn reisleven spullen uit mijn koffer gestolen zijn...

Voor mij geen Brussels Airlines meer, met leugenachtige tickets, onverwachte bestemmingen (op de terugweg ook via Entebbe, waarvan niets vermeld op mijn ticket!)

Deze vlucht krijgt een dikke onvoldoende.

M. van den Dolder