Op 4 maart vloog ik van Amsterdam naar Tallinn met Estonian Air. De OV 174 stond gepland om 09.40 uur. Een kleine 10 minuten te laat hingen we in de lucht boven Amsterdam. Ik had stoel 13C de A stoel van de CRJ 900 bleef leeg ondanks dat het vliegtuig goed gevuld zat.

Dit was zo’n vlucht waar niets over te vertellen valt bijna op tijd weg en een paar minuten voor de geplande aankomst tijd aankomen. Nou ja toch iets te vertellen: Op stoel 12A zat een madame met heel erg veel noten op haar zang. Mevrouw wilde niet direct afrekenen voor de door haar gewenste consumpties. Dat moest maar achteraf gebeuren als het haar uit kwam. Als de stewardess haar niet vertrouwde zou ze wel eens een klachtenformulier gaan invullen. Ze werd steeds bozer omdat de stewardess, terecht in mijn ogen, geen krimp toegaf. Uiteindelijk gaf de madame toe omdat ze niet kreeg wat ze besteld had. Ze begaf zich steunend en kreunend naar de bagagebakken om haar euro’s uit haar te dure tasje te pakken. Na uiteindelijk afgerekend te hebben bracht kreeg zij de bestelde consumpties. De stewardess liet zich nog steeds niet kennen en bracht ook nog het gevraagde klachtenformulier. Wat heb je toch een verschrikkelijk onterecht lastige passagiers. Ik kreeg er plaatsvervangende schaamte van.

Toen ik even later het “IN TIME” magazine van Estonian Air door zat te bladeren bleek er standaard een contactformulier ingevouwen te zijn. Ik kon het niet nalaten het in te vullen ten gunste van de stewardess en de behandelaar van Estonian Air er op te wijzen dat er niets aan de hand was en dat de madame maar beter in haar sop konden laten gaar worden. De purser stelde mijn gebaar erg op prijs. Met een prettige vuile blik nagekeken door de madame stapte ik vrolijk de kou (min 6 Celsius) van Tallinn in.

De vlucht krijgt een 8: op tijd aangekomen en goed zit comfort omdat ik alleen zat!

E. Niemeijer