Op zaterdag 6 juli was het eindelijk weer zover. Dit jaar werd gekozen voor een groepsreis naar Ecuador. Door de reisorganisator werd gekozen voor de vluchten met Iberia.

Om 5u30 in de ochtend was iedereen zoals afgesproken aanwezig op de luchthaven en konden we ons naar de incheckbalie van Iberia begeven. Op dat tijdstip hoefden we nog niet lang aan te schuiven. Het check-in proces ging zeer vlot dankzij een vriendelijke dame. Door zo vroeg in te checken hadden we nog ruim de tijd om ons ontbijt te kopen op de luchthaven. Bij Iberia moet je op de vluchten binnen Europa voor eten en drinken betalen.

Het boarden begon ruim op tijd en verliep georganiseerd. Op je boardingpas werd je ingedeeld per boardingzone. Dit werd ook afgedwongen door het personeel aan de gate. De vlucht naar Madrid werd uitgevoerd door een A321. Het vliegtuig was zeer proper en de beenruimte zeer royaal. Het vliegtuig werd perfect op tijd om 7u55 van de gate geduwd en we vertrokken in de richting van Mechelen. De veiligheidsprocedures werden manueel gedemonstreerd begeleid door de opgenomen uitleg in het Spaans en in het Engels. Na de demonstratie werd nog de belangrijkste info in het Nederlands en het Frans herhaald. De bemanning was zeer vriendelijk. De catering op deze vlucht was betalend. Mooi op schema landden we op Madrid Barajas. Het vliegtuig kwam aan op Terminal 4.

De aansluitende vlucht naar Guayaquil met stop in Quito vertrok van de terminal 4s. De transfer naar de andere terminal verliep vlot via de automatische metro. Aan de paspoortcontrole was het zeer druk. Doordat alle balies open waren werd de wachttijd gereduceerd tot slechts 5 minuten.

De vlucht naar Guayaquil met stop in Quito werd uitgevoerd door een A340-300 met vertrek om 12u45. Het boarden verliep zoals in Brussel georganiseerd in zones. Het vliegtuig was een oud toestel. Geen individuele schermen. Het entertainment bestond uit gemeenschappelijke schermen. Ook de beenruimte was zeer miniem en dus minder dan op de Europese vlucht en dit voor een vlucht van 11u10 naar Quito.

Om 12u45 was iedereen aan boord maar het vliegtuig bleef aan de gate staan. Na een uur werd omgeroepen dat de deuren gesloten waren en dat alle elektronische toestellen moesten worden uitgeschakeld. De veiligheidsvoorschriften werden via de beeldschermen getoond en het vliegtuig begaf zich naar de startbaan.

Deze Airbus was net zoals de vlucht naar Madrid volledig vol. Ook was het vliegtuig zwaar geladen want we hadden bijna de volledige startbaan nodig om op te stijgen.

Op deze intercontinentale vlucht is de catering inbegrepen. Het eten werd ongeveer een uur na vertrek geserveerd. Je kon kiezen tussen vlees en pasta. Ik heb gekozen voor het vlees. Ik had een vermoeden dat het ossentong in Madeirasaus was. Bij het eten kon je ook wijn drinken. Na het eten kwam de bemanning rond met koffie/thee.

Na het opruimen van afval zag je de bemanning niet meer tot het serveren van de midflight snack. Wel kon je bijkomend drinken halen achteraan het vliegtuig. Je moest wel geluk hebben wie je bediende. Want bij de ene steward/-es kon je kiezen uit het volledige aanbod drank terwijl bij een ander bemanningslid je enkel kon kiezen uit de reeds geopende blikken fruitsap.
Bij de snack (een voorverpakte boterham was er wel drankservice).

Het entertainment bestond uit het Ronda magazine en 3 saaie films.

De vluchtroute verliep over Spanje/Portugal dan de overtocht over de Atlantische Oceaan, Curaçao, Venezuela en Colombia. Tijdens de vlucht hebben we de piloot niet gehoord noch de reden van de vertraging werd medegedeeld,

Ongeveer anderhalf uur voor aankomst in Quito werd een broodje geserveerd vergezeld van een heerlijke Belgische yoghurt, barservice en koffie/thee.

De vluchtroute net voor de landing op de nieuwe luchthaven van Quito was prachtig. Je vloog over de bergen van de Andes.

De landing verliep zacht en met ongeveer een uur vertraging werd het vliegtuig gekoppeld aan de gate in Quito.

Nadat het uitstappen begonnen was werd omgeroepen dat de passagiers die onmiddellijk doorvlogen naar Guayaquil ook moesten uitstappen met de handbagage.

Net voor de veiligheidscontrole voor transitpassagiers kreeg iedereen met bestemming Guayaquil een transitcard. Na de veiligheidscontrole kwamen we in de wachtruimte van de terminal.

Het boarden van de vlucht naar Guayaquil ,die dan terug doorvloog naar Madrid, verliep ook ordelijk. Eerst mochten alle transitpassagiers voor Guayaquil aan boord. In het vliegtuig behield je je plaats.

Tijdens de korte vlucht naar Guayaquil (55 minuten volgens de dienstregeling maar effectief 30 minuten in de lucht) was het vliegtuig niet vol. Voor deze korte vlucht was er een nieuwe bemanning die veel vriendelijker was dan de crew op de vlucht van Madrid naar Quito. Ook verontschuldigde de piloot zich voor de vertraging die opgelopen was in Madrid. Door de vluchtduur was er geen service maar je kon wel iets te drinken halen achteraan in het vliegtuig.

Met een vertraging van 50 minuten kwamen we om 20u10 aan in het warme Guayaquil. Na de zeer vlotte paspoortcontrole kwam de bagage direct op de band.

Aan de douane werd door een druk op de knop door de computer bepaald of je al dan niet langs de douane moest passeren.

Voor het verlaten van het beveiligde gedeelte van de luchthaven werd geverifieerd of je wel je eigen bagage meehad.

Na een lange rit vanuit Brussel kon eindelijk het verkennen van een divers en prachtig Ecuador beginnen.

De vlucht van Brussel naar Madrid krijgt een 8: dankzij de royale beenruimte en vriendelijke crew.

De vlucht van Madrid naar Quito krijgt een 4: weinig beenruimte, geen vriendelijke bemanning, het ontbreken van deftig entertainment en het niet verstrekken van de info over de reden van de vertraging. Het eten was gemiddeld.

De korte vlucht van Quito naar Guayaquil krijgt een 7: vriendelijke bemanning en de piloot excuseerde zich voor de vertraging. Alhoewel de beenruimte identiek was als de vorige vlucht maar voor 55 minuten was dit geen probleem.

P. Berkers