Voor een kort vriendenbezoek en een goede dosis zon ben ik 10 mei voor een week naar Aruba gegaan. Ik wil al jaren met de MD-11 vliegen, maar helaas vliegt er sinds het afgelopen winterseizoen geen MD-11 meer naar de Caribbean. Helaas dus een A330 op de KL767.

Inchecken was geen probleem, via een automaat mijn boardingpass uitgeprint en mijn bagage afgeleverd. Nog even wat gedronken voordat ik door de paspoortcontrole ben gegaan. Keurig op tijd was ik bij de gate, maar door de security check duurde het behoorlijk lang voordat ik in de gate was. Bij de gate kreeg ik een Economy Comfort stoel toegewezen, stoel 12J. Stoel 12J is de derde rij achter de World Business Class, dus net aan het begin van de vleugel. Naast mij zat een jonge dame die door haar Flying Blue status een upgrade werd aangeboden naar de WBC. Zo had ik ineens twee ruime stoelen voor mijzelf. Het toestel was lang niet helemaal vol, met ongeveer 50 vrije stoelen.

Ik had intussen al 7 jaar niet met de KLM gevlogen, dus was benieuwd hoe het product veranderd zou zijn in die tijd. In 2006 was er nog geen personal in-flight entertainment beschikbaar, dus dat was het duidelijkste verschil. Ook de introductie van Economy Comfort is in mijn ogen een goede ontwikkeling, de standaard 31 inch beenruimte vind ik erg krap, waar de 35 inch van Economy Comfort echt een duidelijke vooruitgang biedt. Extra service ten opzichte van Economy is er niet.

Na een redelijk rustige takeoff van baan 27 vlogen we gelijk richting het westen. Al vrij snel volgde de eerste ronde met drankjes en een zakje amandelen. Helaas werkte het entertainment systeem niet werd er omgeroepen, maar gelukkig heeft de crew het na een klein kwartiertje aan de praat kunnen krijgen. Ongeveer na een uur volgde een warme maaltijd met de keuze uit kip biryini of pasta met een kaassaus. Ik koos voor de kip maaltijd welke goed te eten was. Ik vind sowieso de kwaliteit van vliegtuigmaaltijden prima de laatste jaren. De salade en de soesjes met room en chocolade waren ook zeer smakelijk.

Het entertainment systeem was goed gevuld met zowel nieuwe als oudere films en een aantal series en documentaires. Tijdens het eten heb ik An Idiot Abroad gekeken, wat een hilarisch programma is dat. Na het eten heb ik Zero Dark Thirty gekeken en een uurtje geslapen. Na de lunch kwam de crew regelmatig voorbij met drankjes en warme doekjes en natuurlijk een ijsje. Ongeveer anderhalf uur voor het landen werd een snack-maaltijd geserveerd. Een soort dubbelgevouwen pita met een rode groente vulling met daarnaast een pastasalade en fruit. Na de laatste opruimronde werd de daling ingezet en landden we met een flinke stuiter.

Al met al vond ik het een hele prettige vlucht. Het personeel was super vriendelijk, het eten was lekker en het entertainment was van een zeer goed niveau. De vlucht verdient daarom in mijn ogen een 9.

D. Aalders