Op dinsdag 15 januari vloog ik naar San Francisco. Omdat een overstap in Los Angeles de ticketprijs iets vriendelijker maakte koos ik voor deze optie. De reis van Amsterdam naar Los Angeles bedraagt bijna elf uur waardoor ik tijdens de boeking koos voor een stoel bij de nooduitgang. Bij het inchecken kreeg ik een aanbod om deze plaats voor 290 euro te upgraden naar World Business Class. Hier hoefde ik niet lang over na te denken en nam het aanbod graag aan.

De tweede week van januari stond in het teken van winters weer. Om de vlucht van 9:50 niet te missen ben ik de avond van tevoren al naar Schiphol gereisd en heb daar in een hotel overnacht. Geen slechte keuze, zo bleek. Toen de wekker ging lag er een behoorlijk pak sneeuw. Mijn upgrade naar business class verschafte me eveneens toegang tot de Crown Lounge van KLM. Hoewel ik van nature niet iemand ben die per se het onderste uit de kan wil halen, heb ik wel degelijk een bezoek aan de lounge gebracht en daar heerlijk ontbeten en onder het genot van een kop koffie naar de met sneeuw bedekte vliegtuigen gestaard. Het verblijf in de lounge werd nog wat gerekt door de mededeling dat bijna alle vluchten minstens een uur vertraagd waren als gevolg van de slechte weersomstandigheden.

Een half uur voor het oorspronkelijke vertrek vaan de KL601 ben ik naar de gate gelopen. De communicatie bleek er prima geregeld. Iedere tien minuten verzorgde het grondpersoneel een update en werden de passagiers en passant voorzien van aardige nieuwtjes over het vliegtuig en de inhoud van de vrachtlading. Er bleken paarden mee te reizen. De stemming was er onder de passagiers niet slechter om.

Zodra het vliegtuig voorbereid was op de reis, mochten we het vliegtuig betreden. Het wachten in een vliegtuigstoel is comfortabeler dan in de wachtruimte bij de gate. Mijn stoel bevond zich op het bovendek van de Boeing 747. Daar bleek dat de business class ongeveer voor de helft gevuld was. Mijn stoel, 77J, bevond zich aan het gangpad bij de nooduitgang. Nog meer ruimte! Toen mijn buurman besloot een vrije rij voor zichzelf te nemen, beschikte ook ik over twee stoelen. Ideaal voor de meegenomen kranten etc.

Op sommige internetforums wordt de business class van KLM weleens pover genoemd in vergelijking met andere vliegmaatschappijen. Hoewel ik slechts de first-class van Air Canada als referentie heb op het gebied van business class-reizen en ik de full-flatmogelijkheid van de stoelen daar een enorm pluspunt vond, deed de World Business Class van KLM voor niets onder. De stewardessen en de purser waren enorm vriendelijk, het eten was heerlijk en het comfort uitstekend.

Na binnenkomst werd ik welkom geheten en werd mijn jas aangenomen. De stewardess reikte een koptelefoon uit en een etui van Victor & Rolf met daarin o.a. oordopjes, slaapmasker, lippenbalsem, tandpasta, tandenborstel en sokken. Er was keuze uit cava, water en sap als welkomstdrankje. Na enige tijd mochten we van de gate vertrekken. Het vliegtuig moest eerst nog de-iced worden maar kon met een uur vertraging de lucht in.

Na het opstijgen kregen we een drankje naar keuze en een bakje heerlijke nootjes. Na een klein uur en een tweede ronde drankjes werden de wensen voor het eten opgenomen. Ik koos voor een overheerlijke gerookte zalm met een salade van venkel als voorgerecht. Deze werd aan het tafeltje door de stewardess voorzien van een komkommerdressing. Als hoofdgerecht nam ik hertenstoofpot met puree van rode aardappel en olijf, bietjes en spruitjes. Een heerlijke Californische rode wijn complementeerde het geheel. Een kaasplankje met dessertwijn sloot het feestmaal af. Uiteraard was er koffie met een bonbon na.

Omdat mijn aansluiting in Los Angeles naar San Francisco door de vertraging mogelijk krap leek te worden, kwam de purser langs met de vraag of mijn aansluiting omgeboekt moest worden. Ik besloot de gok te wagen en bedankte vriendelijk voor het aanbod. Delta vliegt tenslotte haast ieder uur van Los Angeles naar San Francisco.

Inmiddels vol van alle lekkernijen besloot ik me te richten op mijn kranten en aansluitend op een film. Het aanbod is behoorlijk. Grappig vond ik dat er niet alleen keuze was uit recente blockbusters, maar dat ook klassiekers in het filmaanbod waren opgenomen (Goldfinger!). Een flesje water werd uitgereikt om niet uit te drogen. Daarna kwamen de crew regelmatig langs met drankjes en mochten we zelf naar de galley lopen voor een drankje.

Met nog vijf uur te gaan hadden we als snack de keuze uit een broodje kroket, humus met groenten, een ijsje of sushi. Ik koos voor de laatste mogelijkheid. Drie films later werd een uur voor de landing een ontbijt geserveerd en daarna kreeg iedereen een van de beroemde KLM-huisjes. We waren intussen Las Vegas al gepasseerd en een half uur later werd de landing ingezet. Er was geen wolkje aan de lucht, waardoor de gigantische vallei waarin Los Angeles en de omringende steden liggen er erg vriendelijk uitzag.

Na aankomst aan de gate mochten we als eerste het vliegtuig verlaten. Reizigers met een krappe aansluiting kregen van het grondpersoneel van het vliegveld een oranje kaartje. Hiermee kregen we weliswaar voorrang bij immigration, maar stonden we daarna alsnog met alle andere reizigers te wachten bij de bagageband.

Beoordeling van de vlucht: 10 met complimenten voor het sneeuw- en stressbestendige grondpersoneel op Schiphol en de topcrew aan boord.

M. Verhagen