Op 9 april 2005 ben ik per KLM vertrokken richting Paramaribo (KL713). Vooraf had ik de site van zowel de KLM als Schiphol grondig doorgenomen aangaande de internet incheckprocedure, bagage afgifte etcetera. Op Schiphol aangekomen begaf ik mij naar vertrekhal 2 balie 12 om de bagage af te geven.

De vriendelijke grondstewardess scande mijn (thuis geprinte) instapkaart en meldde: "meneer, u bent hier verkeerd, u moet naar balie 17". Ik zei: "maar voor internetcheck in, moet alle bagage toch hier worden afgegeven". Vriendelijke stewardess: "Dat klopt meneer, behalve voor de vlucht naar Paramaribo, alleen voor deze vluchten gelden aparte regels!". Aangezien het niet druk was bij balie 17, verliep de bagageafgifte zonder problemen.

Nadat alle passagiers op tijd waren ingestapt en wij ook klaar voor vertrek waren, meldde de gezagvoerder dat zij nog niet gereed waren voor vertrek; het zou nog hooguit 10 minuten duren. Een half uur later kwam het vliegtuig in beweging, op weg naar de polderbaan,.. of toch niet.

Ik zat op stoel 9c vlak bij de nooduitgang en had dus voldoende beenruimte. Tijdens het taxiën zag ik dat er wat consternatie ontstond en dat het voltallige cabinepersoneel zich naar achteren begaf. En nog net voordat wij de startbaan (polderbaan) opreden, maakte de gezagvoerder een zwenk naar links, retour schiphol. Een passagier was onwel geworden. Op schiphol aangekomen arriveerden alle hulpdiensten binnen 15 minuten. De trap werd gereden naar de uitgang (eerst gereden naar de verkeerde uitgang), en toen oeverloos discussiëren of de passagier nou wel of niet mee mocht. Na 5 kwartier werd toch het besluit genomen dat de passagier niet meekon en zij ging samen met haar familie uit het vliegtuig. De bagage werd snel verwijderd en om 15:00 uur koos de Nairobi (Boeing 747-400) het luchtruim vanaf de Aalsmeerbaan.

Tijdens de vlucht was er natuurlijk genoeg gespreksstof, zowel voor (mede)passagiers als voor de crew. De dames in het vliegtuig waren zeer vriendelijk en zij vertelden dat heel wat personeelsleden graag naar Paramaribo vlogen omdat deze vlucht in de regel een zeer relaxte vlucht zou zijn en omdat men zich goed kon vermaken in warm Suriname. Het laatste kan ik alleen maar beamen.

Aangezien het vliegtuig niet vol was mocht ik uiteindelijk plaatsnemen in de economyclass-de-luxe, tja die Suriname vlucht is bijzonder. De Business Class service bevindt zich alleen boven. Vooraan in het vliegtuig zijn er ook Business Class stoelen, maar met een Economy class service.

Ik heb mij uitstekend vermaakt tijdens deze vlucht. Ik heb niet de gelegenheid gehad het inflight entertainment programma te volgen, omdat ik ieder keer midden in een film zapte.

Het eten was ver, ver onder de maat. Ik had een soort aangekoekte macaroni die nergens naar smaakte. Het is publiek geheim dat de tarieven van de vliegtickets naar Suriname tot de hoogste tarieven van de KLM behoren en ik vind het daarom kwalijk dat dergelijke maaltijden worden voorgeschoteld.

Ondanks deze zaken heb ik een rustige plezierige vlucht gehad en waardeer ik de vlucht met een 7.

N.S.M. (naam bekend bij de redactie van Luchtvaartnieuws)