Na een prachtige groepsreis in het prachtige Thailand was helaas op 25 augustus de tijd aangebroken om terug naar huis te gaan. Net als op de heenweg werd door de reisorganisatie gekozen voor Turkish Airlines. Niet zoals tijdens de heenreis, waar er toen werd gekozen voor een nachtvlucht, verliep de terugreis overdag.

De terugvlucht naar Istanbul vertrok om 10u55. Perfect op tijd kwamen we op de luchthaven aan. Vermits het een zaterdag was in Bangkok verliep de rit filevrij.

De chek-in verliep heel vlot en na het terugwisselen van de laatste Baths naar Euro begaven we ons naar de paspoort- en veiligheidscontrole. Dit ging redelijk vlot. Tijdens het wachten aan de check-in kreeg elke passagier een sticker met het logo van Turkish Airlines op zich gekleefd. Toen was nog niet duidelijk waarvoor dit diende. Maar dit werd snel duidelijk in het shoppingcenter van de luchthaven. In het shoppingcenter liep personeel rond van Turkish Airlines om de passagiers richting gate te sturen. Toen op de schermen ineens Last Call stond besloten we toch maar naar de gate te gaan. Het was nog maar 10u10 en het vertrek was maar om 10u55. Dankzij die sticker werden we door het luchthavenpersoneel van Turkish Airlines aangemaand om ons onmiddellijk naar de gate te begeven.

Daar aangekomen was het instappen reeds begonnen en konden we direct het vliegtuig betreden. In het vliegtuig werden we terug welkom geheten door de vriendelijke bemanning en de chefkok. Ditmaal werd de vlucht uitgevoerd door een A330. De stoelindeling was terug 2-4-2. De volle vlucht vertrok 10 minuten voor vertrektijd. De bediening en het entertainmentsysteem was identiek als bij de heenvlucht naar Bangkok. Video On Demand met een heel ruime keuze aan films, documentairesn CD's, radiozenders en games.

Eerst werd rondgegaan met nootjes en een aperitief. Daarna werden de menukaarten uitgedeeld. Na anderhalf uur werd begonnen met de maaltijdservice. Aangezien we ongeveer in het midden zaten van de economy class. Waren we 1 van de laatsten aan de beurt. Helaas waren de keuzemogelijkheden niet meer beschikbaar en werd het vis. Maar het was wederom heel lekker. Na het afruimen en voor het serveren van het avondeten zag je de bemanning niet meer. Je kon wel drinken halen achteraan.

Helaas was de passagier naast mij licht dronken (geen medereizger van de reis naar Thailand) en het zag er naar uit dat hij misschien beter geen sterke drank meer mocht krijgen want hij had niet anders dan alcohol gedronken aan boord. Vermoedelijk was hij al niet te nuchter aan boord gegaan. Op aanraden van de reisbegeleidster, die aan de andere kant van het gangpad zat, ben ik naar achter geweest en heb het gemeld aan de bemanning. De stewardessen gingen dit doorgeven aan de rest van het personeel. Helaas kwam de maaltijdservice van vooraan en die steward was nog niet op de hoogte en kreeg men buurman terug een whisky-cola. Door zijn licht benevelde toestand had mijn buurman tijdens de vlucht regelmatig drank en eten gemorst op de grond., onder andere rode wijn. Hopelijk voor de volgende passagiers kon de vloer proper gemaakt worden.

Veertig minuten voor aankomsttijd kwamen we aan in een zonnig Istanbul. Het was wederom een zachte landing via de Middellandse Zee. Het vliegtuig werd niet aan een gate geparkeerd waardoor we met de bus naar de terminal moesten. Er waren voldoende bussen waardoor je niet als een sardientje in een blik werd vervoerd. De transitprocedure was identiek als tijdens de heenreis. Enkel was het kalmer waardoor we door de controle waren in slechts 5 minuten.

Doordat we vroeger waren geland hadden we meer tijd om te winkelen en terug het cafe te bezoeken van tijdens de heenreis. Nu was het wel mogelijk om Taxfree liquids te kopen.

De vlucht naar Brussel vertrok om 19u10. Perfect op tijd waren we aanwezig aan de gate. We zagen direct dat we niet via een loopbrug aan boord konden want de bussen stonden al te wachten. De andere passagiers waren al aan het aanschuiven en ineens ging de rij vooruit. Door het gatepersoneel werd niet aangekondigd dat je reeds kon instappen.

Bij de controle van de boardingpass en het tonen van mijn paspoort viel er een papiertje uit. De dame die de boardingpassen controleerde zei iets onvriendelijks in het Turks. Niet echt een mooi afscheid van Turkije.

Terug was er voldoende plaats aan boord van de bussen en kwamen we aan bij het vliegtuig. Ditmaal was het een A320. Dit vliegtuig was volledig vol. We vertrokken met een kleine vertraging. Hiervoor werd door de piloot zijn excuses aangeboden. Ditmaal was het een heel comfortabele vlucht. In dit vliegtuig waren er geen individuele schermen. Op de gemeenschappelijke schermen werd enkel de vluchtinfo getoond.

De bediening was terug identiek als op de vorige vluchten. Het eten was terug heel lekker. Na het aanschouwen van de zonsondergang kwamen we mooi op tijd aan op Brussels Airport. Ditmaal was het wel aan harde landing. Waarschijnlijk noodzakelijk door de sterke wind. Enkele minuten later kwamen we aan de gate. En tevens het einde van een prachtreis.

Voor beide vluchten geef ik terug een 8. De enige minpunten waren terug de beenruimte maar dat is helaas logisch met mijn lengte van 1m95. De bemanning die niet te zien was tussen de maaltijdservices en de licht benevelde buurman op de vlucht Bangkok-Istanbul.

P. Berkers