Een korte nachtvlucht (in Amerika noemen ze het een 'red eye') tussen twee belangrijke hubs van Delta Airlines: Salt Lake City en Atlanta. De vlucht duurt 3.5 uur, maar vertrekt rond middernacht en komt rond half zes 's ochtends aan. Met behulp van 2 uur tijdverschil en 3,5 uur vliegen heb je een bijzonder korte nacht.

Omdat ik wil proberen toch wat te slapen eet ik uitgebreid in een restaurant op het vliegveld van Salt Lake City. Vervolgens zit ik een uurtje in de mooie Delta Crown Business Lounge om iets te drinken en wat te werken. Rond half twaalf loop ik door vrijwel uitgestorven gangen naar mijn gate, waar de twee laatste vluchten van die dag naast elkaar vertrekken. New York en Atlanta zijn de bestemmingen.

Vlucht 878 naar Atlanta wordt uitgevoerd met een oude Boeing 757-200. Voorin een rij of 6 'first class' in 2-2 opstelling en achterin 'coach' in een 3-3 opstelling. Ik zit in 31F, ongeveer in het midden van de economy cabine, recht boven de vleugel. Naast me zit een gezin van 5 personen dat de rest van rij 31 opvult. Toestel is ondanks de achterlijke tijden helemaal vol.

We vertrekken netjes op tijd (er is toch geen ander verkeer, en het is mooi weer). Spoedig na de start worden drankjes uitgedeeld en start het inflight entertainment. We hebben individuele schermpjes met verschillende films (5 dollar), TV-series (gratis), live TV (doet het niet) en spelletjes. Ik kijk naar een oude aflevering van Friends en probeer dan wat te slapen. Het cabinelicht is inmiddels uit.

Slapen lukt echter niet, dus ik probeer eens een computerspelletje. Men heeft een Trivia spel waarbij je het opneemt tegen je medepassagiers. Dit blijkt erg leuk en ik zit lange tijd verwikkeld in een algemene kennis-strijd met mijn achterbuurman en iemand een paar rijen voor me. De tijd vliegt voorbij!

Als er al een vlucht is waar ik vertraging niet erg had gevonden was het deze wel. Helaas zetten we precies op tijd, dus net na 5 uur 's ochtends, de daling in naar het enorme vliegveld van Atlanta. Het wordt net licht, een paar uur te vroeg wat mij betreft.

Eenmaal aan de gate blijkt het ook om half zes 's morgens al een drukte van belang. Zeker in de tunnel die alle parallelle terminals met elkaar verbindt kun je over de hoofden lopen. Wat een drukte! Ik heb echter alle tijd van de wereld. Ik moet om 9 uur in het centrum van Atlanta zijn, dus kan rustig naar de aankomsthal lopen en mijn shuttle naar de huurauto's zoeken. Ik ben veel te vroeg op mijn afspraak.

Cijfer: 8

R. Timmermans