Voor een korte vakantie in de Verenigde Staten was na een zoektocht op Internet Delta de goedkoopste voor de route Amsterdam - Los Angeles - Las Vegas - Amsterdam (via Atlanta). Het boeken van de vlucht hebben we gedaan via het internet. Het boekingsproces is duidelijk en overzichtelijk. Tijdens het boeken konden gelijk de door ons gewenste zitplaatsen reserveren.

Op de zaterdag 5 juni hebben we de auto op P3 geparkeerd en ruim op tijd waren we in de terminal. Rond de balies was het bij de KLM een drukte van jewelste. Wij besloten om gebruik te maken van de machines waarbij je zelf je ruimbagage labelt. De rij was voor deze apparaten ook beduidend korter als voor de drop-off balies. Ik had deze machines al een keer eerder gebruikt wat toen erg snel en gemakkelijk ging. Dus even je gegevens invullen en klaar... Niet dus.. Na het invoeren van de boekingsgegevens en je adres gegevens kregen we gelijk een één of andere broncode voorgeschoteld waarna weer vrolijk het startscherm werd voorgeschoteld. Nou kan gebeuren dus nog maar een keer proberen. En ja hoor precies hetzelfde. Na een paar korte vloeken kwam er een KLM medewerkster naar ons toe met de vraag wat het probleem was. En wat blijkt; je kunt geen gebruik maken van die apparaten als je een overstap hebt in de Verenigde Staten. Dat is lekker, als ze dit nu van te voren ergens melden.

Dus konden we weer "vrolijk" aansluiten bij de drop-off. Hier viel ons op dat heel veel mensen zo lang bij zo'n drop-off balie staan dat het nauwelijks sneller dan de conventionele incheckbalies. Terwijl ik er over het algemeen maximaal 2 minuten staat. Maar goed na een tijd te hebben gewacht waren we van onze bagage af en op naar de paspoortcontrole. Gelukkig was het hier juist erg stil en konden we zo doorlopen.

De rest van de tijd hebben we gedood met de bekende zaken tot het tijd werd om ons te melden bij de gate. Zoals gebruikelijk op een VS vlucht vanaf Schiphol krijg je een vluchtig interview. Waarom je dit nog krijgt snap ik eerlijk gezegd totaal niet. Nog nooit gemerkt dat je hierdoor sneller door de douane heen bent in de Verenigende Staten als dat je van een andere luchthaven komt. Ook heb ik bij vluchten die vertrokken vanuit bijvoorbeeld Groot Brittannië en Duitsland nog nooit zo'n interview gehad.

Eenmaal door de detector moesten we nog een klein kwartier wachten voordat er daadwerkelijk kon worden in gestapt. Zoals vaak stormt iedereen gelijk naar voren zodra er wordt opgeroepen dat mensen met kinderen en goldmembers e.d. kunnen instappen. Zoals ik heel vaak merk op Schiphol doet het personeel hier ook niet veel tegen, want ook nu mocht iedereen gelijk instappen. Toen na een tijdje de grote massa was ingestapt hebben dit ook gedaan.

Het toestel een A330 zag er netjes uit van binnen. En de stoelafstand is prima voor mijn gemiddelde lengte van 1.80. Helaas zitten ook in dit toestel stoelen die ik persoonlijk erg hard vindt. Een paar jaar geleden heb ik deze stoelen ook mogen uitproberen in 767-400 van Delta, en eerlijk gezegd kreeg ik er na een paar uur al een behoorlijk houten achterwerk van. Iets wat heel erg onprettig was is de bijzonder grote box onder een van de stoelen waar alle elektronica in zit voor het Inflifght Entertainment (IFE). Het IFE systeem zelf is prima en naar mij idee behoorlijk uitgebreid. De grootte van het scherm is redelijk standaard. Nadat iedereen zijn stoel had gevonden ging de deur in het slot waarna de veiligheidsinstructie via het IFE werd afgespeeld. Na een stukje taxiën kozen we snel het luchtruim.

Nadat we ongeveer halverwege de klim waren ging het cabinepersoneel de trolleys gereedmaken voor een eerste drankronde. Na deze ronde kwam al snel een tweede ronde gevolgd door een maaltijd. De keuze was vrij standaard maar des te belangrijker de smaak was prima. Na de maaltijd kwam er geregeld iemand langs met water en diverse vruchten sappen. Ongeveer een uur voor de landing werd er nog een mini pizza geserveerd. Omdat ik dat aan mij voorbij heb laten gaan weet ik niet hoe die smaakte. Maar het viel mij op dat veel mensen het niet opaten. De rest van de vlucht was niet noemenswaardig en erg standaard.

Na een vrij rustige daling met af en toe een kleine luchthobbel werd de Airbus netjes op het beton gezet. Na een korte taxirit werd het toestel geparkeerd bij de gate. Voordeel was dat we na het uitstappen direct bij de immigratiedienst stonden. De rijen waren gemiddeld en met een klein halfuur stonden we aan de andere kant. Hierna snel door naar de bagageband om dan langs de douane te wandelen, en weer de bagage in te leveren. We moesten tenslotte nog een aansluiting halen naar Los Angeles.

Al met al was het product van Delta behoorlijk standaard. Maar wel degelijk. De enige kleine minpuntjes waren op Schiphol bij het inchecken en het instappen. Maar deze worden uitgevoerd door de KLM en daar kun je Delta niet volledig op aanspreken.

Waardering voor deze vlucht: 7