LONDEN - Israëlische wetenschappers hebben onderzoek gedaan naar de vaak tijdrovende instapprocedures van grote verkeersvliegtuigen. Nu blijkt het idee achter de relativiteitstheorie van Einstein te helpen bij het versnellen van het boardingproces. Volgens het blad New Scientist is dit de eerste praktische toepassing van het werk van Einstein buiten de natuurkunde.
Eitan Bachmat en zijn collega’s op de Ben-Gurion University in Israël ontwierpen een computermodel van hun eigen versie van tijdruimte, die model staat voor een vertrekhal. In plaats van de gebruikelijke drie ruimtedimensies (lengte, breedte, hoogte) en de tijddimensie heeft de vertreklounge van de Israëli’s er maar twee: de rijnummers van de passagiers en hun plaats in de rij om te kunnen instappen. Elke passagier is daarbij een punt in de tijdruimte. Bachmat en zijn collega’s gingen daarbij uitsluitend uit van het principe van vooraf toegewezen stoelen.
Ze ondervonden dat instappen volgens het principe ‘achterste stoelrijen eerst’, zoals dat bij veel grote luchtvaartmaatschappijen gebruikelijk is, niet beter werkte dan passagiers willekeurig het vliegtuig binnen te laten. Volgens de onderzoekers komt dit omdat in economy class er in de gangpaden gewoonweg niet genoeg ruimte is om te bewegen.
Passagiers willekeurig toelaten werkte dus niet eens zo slecht. Maar nog beter is het volgens de onderzoekers om eerst passagiers met een raamplaats, vervolgens personen met een middenstoel en dan pas de gangpadpassagiers toe te laten tot het vliegtuig. Vragen of mensen je willen doorlaten om bij je stoel te komen hoeft dan niet meer.
Of dit in de praktijk valt uit te voeren valt echter nog te bezien. Mensen die samen reizen zouden dan bij het instappen van elkaar gescheiden moeten worden en zou mede daardoor voor verwarrende taferelen kunnen zorgen in de vertreklounge. In ieder geval is een grote luchtvaartmaatschappij serieus geïnteresseerd om wat te gaan doen met de ideeën van de Israëlische onderzoekers.
Eitan Bachmat en zijn collega’s op de Ben-Gurion University in Israël ontwierpen een computermodel van hun eigen versie van tijdruimte, die model staat voor een vertrekhal. In plaats van de gebruikelijke drie ruimtedimensies (lengte, breedte, hoogte) en de tijddimensie heeft de vertreklounge van de Israëli’s er maar twee: de rijnummers van de passagiers en hun plaats in de rij om te kunnen instappen. Elke passagier is daarbij een punt in de tijdruimte. Bachmat en zijn collega’s gingen daarbij uitsluitend uit van het principe van vooraf toegewezen stoelen.
Ze ondervonden dat instappen volgens het principe ‘achterste stoelrijen eerst’, zoals dat bij veel grote luchtvaartmaatschappijen gebruikelijk is, niet beter werkte dan passagiers willekeurig het vliegtuig binnen te laten. Volgens de onderzoekers komt dit omdat in economy class er in de gangpaden gewoonweg niet genoeg ruimte is om te bewegen.
Passagiers willekeurig toelaten werkte dus niet eens zo slecht. Maar nog beter is het volgens de onderzoekers om eerst passagiers met een raamplaats, vervolgens personen met een middenstoel en dan pas de gangpadpassagiers toe te laten tot het vliegtuig. Vragen of mensen je willen doorlaten om bij je stoel te komen hoeft dan niet meer.
Of dit in de praktijk valt uit te voeren valt echter nog te bezien. Mensen die samen reizen zouden dan bij het instappen van elkaar gescheiden moeten worden en zou mede daardoor voor verwarrende taferelen kunnen zorgen in de vertreklounge. In ieder geval is een grote luchtvaartmaatschappij serieus geïnteresseerd om wat te gaan doen met de ideeën van de Israëlische onderzoekers.