Na een familiebezoek was het de bedoeling om 28 februari terug te vliegen. Mijn vriendin had een bevestigd ticket, alleen ik had een standby ticket. Een aantal dagen van te voren hebben we gecheckt wat de status van de vlucht was, niet positief. De 28e was dik overboekt en ook de avondvlucht van de dag daarvoor was overboekt. Met hoop op zegen ben ik daarom de ochtendvlucht van de 27e gaan proberen. Deze vlucht had 4 open stoelen en 5 standby passagiers.

Het inchecken op Ben Gurion airport gaat anders dan op andere luchthavens. Voordat je daadwerkelijk kan inchecken word je geïnterviewd door beveiligingsmedewerkers om vast te stellen dat je geen kwade bedoelingen hebt. Koffers worden doorgaans direct gecontroleerd door beveiligingsmedewerkers. Dit duurde dit keer ongeveer een kwartier, incl. wachten, maar kan oplopen tot ruim een uur.

Inchecken als standby passagier is altijd stressvol omdat je geen zekerheid hebt dat je daadwerkelijk zal vliegen. Tijdens het inchecken werden dekoffers wel gelabeld, maar niet naar de bagagekelder gestuurd. Ik moest wachten tot het boarden begon (het moment dat de check-in sluit) om te horen of iedereen was komen opdagen, wat het geval was. Na contact met de gate mocht ik alsnog mee, maar ik kreeg geen stoel toegewezen. Normaal gesproken vlieg je dan mee in de cockpit, maar om veiligheidsredenen is dit bij El Al niet toegestaan.

De captain en purser hebben voor mij een van de stewardessen in de cockpit gezet tijdens de start en landing zodat ik op de zogenaamde "jump seat" kon zitten. Mijn stoel bevond zich in de de achterste galley tussen twee stewardessen en een steward. Achteruit opstijgen is een hele beleving, weer eens iets anders dan gewoonlijk. Direct na opstijgen begon de crew met de voorbereidingen voor het ontbijt. Ik zat natuurlijk behoorlijk in de weg, maar de bemanning heeft het mij zo prettig mogelijk geprobeerd te maken. Ik was onder de indruk van de snelheid waarmee gewerkt werd, iets wat je helaas in de cabine niet merkt als je op je maaltijd zit te wachten. Het ontbijt bestond uit een bakje yoghurt met musli, een broodje en de keuze uit een salade of een omelet. Ik kreeg beide op mijn schoot van de keukensteward. Het was een prima smaakvol ontbijt.

Omdat ik om twee uur was opgestaan wilde ik natuurlijk wel even met de ogen dicht zitten, dat zat er niet in. De klapbank waar ik op zat was alles behalve comfortabel en de constante bedrijvigheid bij het toilet en door de bemanning maakte ook niet voor een rustige omgeving. Na de laatste opruimacties van de bemanning was de vlucht zo goed als voorbij. Een zachte landing op de Polderbaan markeerde het einde van de vlucht. Uitstappen duurde erg lang, omdat ik helemaal achterin het vliegtuig zat, maar dat was onvermijdelijk.

Over het algemeen vind ik El Al een hele prettige maatschappij om mee te vliegen, goed eten, prima service en goede stoelen met 32" beenruimte. Deze vlucht opzich is moeilijk te beoordelen, maar El Al krijg van mij een dikke 8.

D. Aalders