Zijn de wetgevende, uitvoerende en rechtsprekende macht, zo het onze trias politica feitelijk betaamt, vandaag de dag nog wel zo gescheiden en politiek kleurloos als aanvankelijk de bedoeling was?

De meeste leden van de raad stammen af van partijen waarvan de beginselen behoorlijk haaks staan op die van de huidige coalitie.

In tegenstelling tot andere lidstaten kent Nederland geen correctief medium voor de Raad van State en dat is eigenlijk best wel een heel grote wolf.

De bezielende alleenheerschappij maakt bindende uitspraken mogelijk die zeer ingrijpend zijn. Dat is wel héél erg veel macht en de vraag dringt zich op of nu de politiek of de rechter de baas is.

Bij de kinderopvangtoeslagenaffaire accepteerde de Raad van State zomaar de gebrekkige wetgeving van de Belastingdienst, deed hier bindende uitspraken over en blééf zijn eerder ingenomen standpunt maar verdedigen. De Raad kwam veel te laat tot inkeer en bood zijn excuses aan, maar de ramp was niet te overzien.

In het stikstofdossier voltrekt zich thans een enigszins vergelijkbaar scenario.

De gebrekkige wet wordt nog immer met harde hand verdedigd door de bestuursrechter. Je kunt je afvragen of de huidige kiezer en de huidige maatschappij wel op zoveel politieke correctheid zitten te wachten. De modernste agrarische sector wordt met veel belastinggeld uitgekocht, terwijl de kritische depositiewaarde in Duitsland duizend maal hoger ligt. Vrij als een vogel worden extreme eisen opgelegd aan de agrarische sector, de woningbouw, asiel en de luchtvaart, terwijl nergens in de eurozone bijvoorbeeld zoveel belastinggeld besteed is aan vermindering van geluidsoverlast. De vraag is in hoeverre dit allemaal nog democratisch is. Ons kabinet wringt zich intussen in de meest bizarre bochten om soms aan de meest kromme uitspraken van de Raad van State te kunnen voldoen.

Een verbond van agrariërs pleitte afgelopen week voor een toetsing van het stikstofdossier aan de Commissie van Venetië, Europa’s hogere rechtsorgaan. Dit orgaan oordeelde al meerdere malen vermanend naar onze Raad van State. Ik denk dat de agrariërs hier een punt hebben en schat zomaar in dat de luchtvaartsector zich wil voegen in dit dossier. De luchtvaart vormt in Nederland een cruciaal onderdeel van de economie. Het is in het algemeen belang dat hier op een zorgvuldige manier mee wordt omgegaan.

We zijn allemaal dierenvrienden, maar niemand moet zomaar opgegeten worden.