VNO-NCW-voorzitter Focco Vijselaar maakte tijdens het congres glashelder duidelijk dat Nederland met deze vliegbelasting internationaal uit de pas loopt. Die boodschap galmde duidelijk na in het Kamerdebat. Zo begon bij onder meer D66 het kwartje te vallen dat we niet op een eiland wonen en dat de consument zonder moeite de grens over gaat, zeker nu Duitsland serieus werk maakt van het verlagen van de vliegtaks.

De uiteindelijke afdronk van het debat? De vliegtaks gaat er gewoon komen. Wie een gat wil schieten in de begroting, moet zelf met een alternatief komen. En met een netto extra opbrengst van 257 miljoen euro per jaar is dat geen eenvoudige opgave. Meer dan twee derde van de Kamer stemde dan ook vóór. Daarbij laten we de PVV zelfs nog buiten beschouwing: die partij nam de vliegbelasting op in het regeerakkoord, maar stemde uiteindelijk toch tegen.

Tegelijkertijd moet worden gezegd dat de luchtvaartsector ook enkele meevallers mag noteren. Er komt geen transfertaks, voor ongeveer 75 procent van de vluchten (binnen de EU) blijft de huidige heffing ongewijzigd en - misschien wel het belangrijkst - een flinke  verhoging in een toekomstig regeerakkoord lijkt mij niet zo waarschijnlijk. De brede steun in de Kamer om niet te ver af te wijken van omringende landen weegt daarin zwaar mee. In het CDA/D66-akkoord staat op dit moment niets over de luchtvaart: niets positiefs, maar dus ook niets negatiefs. In deze tijd moeten we onze luchtvaartzegeningen tellen. Eén voor één.

Opvallend in dit geheel zijn ook de conclusies van het Nationaal Burgerberaad Klimaat, waarin 175 Nederlanders zich hebben gebogen over oplossingen voor klimaatverandering. Het burgerberaad onderstreepte het belang van de luchtvaart voor het verbinden van mensen en waarschuwde nadrukkelijk dat een Nederlandse ‘alleingang’ leidt tot uitwijkgedrag naar andere landen. Vanwege de vervuiling pleitte men voor een wereldwijde kerosinebelasting. Dat maakt vliegen duurder, maar levert tegelijkertijd middelen op die kunnen worden ingezet voor de bouw van biobrandstoffabrieken.

Gewone burgers dus, die samen tot een doordacht plan met redelijke  oplossingen komen. Hogere vliegkosten zijn in dit verhaal voor mij verteerbaar én uitlegbaar. Daar kan ik meer mee dan met de activisten van XR. Zij tonen zich niet bereid tot enige vorm van compromis, verabsoluteren hun eigen gelijk en blokkeren zelfs de NOS wanneer die niet klakkeloos opschrijft wat XR vindt. Helaas is bij XR het kwartje nog altijd niet gevallen.