Op 6 december had ik voor het eerst het ‘genoegen’ met Emirates te vliegen. Na met de EK 055 vanaf Düsseldorf (betere aansluiting dan vanaf Amsterdam) in Dubai geland te zijn kon ik met de EK 418 vanaf Dubai door naar Christchurch in Nieuw Zeeland. Er werd gevlogen met een Boeing 777-300ER. Ik had stoel 35H in de D sectie van het vliegtuig.

Mijn verwachtingen waren (te) hoog gespannen na alle mooie verhalen over Emirates die mij bereikt hadden. Eerlijk gezegd viel het mij toch wat tegen en wel om de volgende redenen:
• In de Economy class zit je net zo goed of slecht als bij een andere maatschappij.
• Het Engels van een deel van de bemanning is heel matig (daarentegen spreekt de hele bemanning wel weer 10 talen.
• Het grote aantal stops (Bangkok en Sydney voor Christchurch) waar je het vliegtuig uit moet en weer door de security heen moet (Waarom? Ik kan toch geen wapens en bommen op een vliegveld kopen?).
• Het vliegveld van Dubai en de chaotische manier van instappen in de zones van de Triple 7. Het grondpersoneel heeft werkelijk geen idee hoe een 777 er van binnen uit ziet.

Wat wel leuk en goed was:
• Het eten was bovengemiddeld met keuzes en je krijgt prachtige menu’s (Hoewel het echte Oosterse eten van Malaysia Airlines mij toch beter bevalt).
• Het in-flight (ICE Information-Communication-Entertainment) entertainment was op mooie tablet grote (touch screen) schermen.
• De bemanning deed zijn best het de kinderen aan boord naar de zin te maken. (Foto’s, cadeautjes, speciale maaltijden etc.)

De mythe dat Emirates geweldig is, is in mijn ogen alleen gebaseerd op de Business en First Class die er inderdaad super uit zien. Het vliegveld van Dubai is een grote shopping-mall waar je over de mensen struikelt.

De volgende keer kies ik toch weer voor een andere maatschappij (Malaysia Airlines/KLM) om mij in twee stappen over te vliegen naar Nieuw Zeeland. Ik waardeer de Emirates-vlucht slechts met een 6 vanwege de stops met alle gedoe. Ons reisbureau HRG had ons hier heel slecht over geïnformeerd (of ze weten niet wat ze verkopen!).

E. Niemeijer