Na vier dagen werd het tijd om weer terug te keren naar huis met een tussenstop in Chennai. Op Sri Lanka genoten van de vriendschap, ontspanning en een paar dagen in Negombo aan het strand. Hopelijk blijft de prille vrede in stand en kan het land eindelijk flink in zijn ontwikkeling investeren. Het land heeft enorm potentieel. Fantastisch voor toeristen (cultuur en strand), erg vruchtbaar land voor tal van hoogwaardige agrarische producten en noem maar op.
Vanaf Negombo is het maar 20 minuten rijden naar het internationale vliegveld van Colombo. Mijn vlucht vertrok om 18.30 (UL 123). Deze keer geen grote A340, maar een Airbus 320-200. Gezien mijn ervaringen op de heenreis was ik benieuwd wat voor volksverhuizing er nu zou ontstaan…en ik werd niet teleurgesteld! Kennelijk zijn drank en sigaretten op Sri Lanka erg goedkoop want er werden echt gigantische hoeveelheden tax free gekochte spullen meegesleept. Het konden wel handelaars zijn! Er was een groep van een man of 20 die alleen maar tax free tassen met zich mee droegen. Elk een aantal tassen met sterke drank en sloffen Davidoff sigaretten. Ze bezweken zowat onder de last.
Het gevolg is niet moeilijk te raden: bij een volle plane past al die handbagage niet in de bakken. Dus er ontstond een echte rel toen bleek dat een aantal jongens hun tassen moest uitladen. Terug het toestel uit, de trap af. Daar stond een container klaar waar alles in moest. Maar op de tassen stonden natuurlijk niet de namen van de eigenaars. Dus dat leverde een mooi festijn op. Vanaf mijn stoel (5F) kon ik het prima zien. Ik heb ervan genoten. Dat was preflight entertainment! Inflight entertainment was er verder niet.
En kennelijk is dit ook vaste prik, want opnieuw begonnen we erg vroeg met boarden en vertrokken we toch op tijd. Jammer was dat het toestel de hele dag op het hete beton had gestaan en met kennelijk energie wilde sparen. Dus de airco bleef uit tot vlak voor vertrek. Echt bloedheet in dat ding en dan al die verhitte en discussiërende kerels. Vlak na zonsondergang gingen we de lucht in. Opnieuw een smakelijke snack met een drankje en binnen het uur stonden we in Chennai op de grond.
Deze vlucht scoort niet hoger dan een 6 omdat we zeker een dik uur in een kokend heet vliegtuig hebben zitten wachten. Nog een tip: gebruik Chennai niet als transit vliegveld. Ooit is er een transit route gemaakt maar die zit op slot. Dat betekent dus: langs de swine flue dokter, immigrations, customs en buitenom weer de vertrekhal in. Erg omslachtig en tijdrovend allemaal. Wordt vervolgd in het laatste verslag van deze reis: Chennai-Brussel met Jet Airways.
W. Wezeman
Vanaf Negombo is het maar 20 minuten rijden naar het internationale vliegveld van Colombo. Mijn vlucht vertrok om 18.30 (UL 123). Deze keer geen grote A340, maar een Airbus 320-200. Gezien mijn ervaringen op de heenreis was ik benieuwd wat voor volksverhuizing er nu zou ontstaan…en ik werd niet teleurgesteld! Kennelijk zijn drank en sigaretten op Sri Lanka erg goedkoop want er werden echt gigantische hoeveelheden tax free gekochte spullen meegesleept. Het konden wel handelaars zijn! Er was een groep van een man of 20 die alleen maar tax free tassen met zich mee droegen. Elk een aantal tassen met sterke drank en sloffen Davidoff sigaretten. Ze bezweken zowat onder de last.
Het gevolg is niet moeilijk te raden: bij een volle plane past al die handbagage niet in de bakken. Dus er ontstond een echte rel toen bleek dat een aantal jongens hun tassen moest uitladen. Terug het toestel uit, de trap af. Daar stond een container klaar waar alles in moest. Maar op de tassen stonden natuurlijk niet de namen van de eigenaars. Dus dat leverde een mooi festijn op. Vanaf mijn stoel (5F) kon ik het prima zien. Ik heb ervan genoten. Dat was preflight entertainment! Inflight entertainment was er verder niet.
En kennelijk is dit ook vaste prik, want opnieuw begonnen we erg vroeg met boarden en vertrokken we toch op tijd. Jammer was dat het toestel de hele dag op het hete beton had gestaan en met kennelijk energie wilde sparen. Dus de airco bleef uit tot vlak voor vertrek. Echt bloedheet in dat ding en dan al die verhitte en discussiërende kerels. Vlak na zonsondergang gingen we de lucht in. Opnieuw een smakelijke snack met een drankje en binnen het uur stonden we in Chennai op de grond.
Deze vlucht scoort niet hoger dan een 6 omdat we zeker een dik uur in een kokend heet vliegtuig hebben zitten wachten. Nog een tip: gebruik Chennai niet als transit vliegveld. Ooit is er een transit route gemaakt maar die zit op slot. Dat betekent dus: langs de swine flue dokter, immigrations, customs en buitenom weer de vertrekhal in. Erg omslachtig en tijdrovend allemaal. Wordt vervolgd in het laatste verslag van deze reis: Chennai-Brussel met Jet Airways.
W. Wezeman
