Air France: Santiago de Chile - Parijs, 25 maart 2014

4 april 2014

De gezagvoerder van de Air France Boeing 777-300ER geeft voor vertrek uit Santiago de Chile naar Parijs al uitgebreide vluchtinformatie. We gaan er 13.19 uur over doen en de kans op turbulentie zal het eerste uur groot zijn, wanneer we de Andes oversteken. Daarom moeten we langer dan gebruikelijk wachten op het doven van het lichtje ‘stoelriemen vast’, zo wordt gemeld.

Er zijn volgens de informatie twee pursers aan boord plus nog een hoofdpurser, en er is ook een driekoppige cockpit-bemanning. Dat laatste wordt gebracht als bijzonder, maar lijkt mij op zo’n lange vlucht waar ze elkaar moeten afwisselen niet zo vreemd. Alle namen worden hierbij ook genoemd. Nog net worden niet alle individuele andere bemanningsleden aan ons voorgesteld.

We gaan los om 17.20 uur (push-back is 7 minuten eerder). Bij het opstijgen zien we nog net een randje luchtvaartshow op het terrein van de Aeropuerto de Santiago, de Fidae 2014, waarvoor zelfs de A380 is overgekomen. Zoals aangekondigd blijft zelfs het cabinepersoneel keurig op zijn plek gedurende de eerste 30 minuten na vertrek.

Ik zit op raamstoel 27L en dat is volgens het plaatje met cabine-indeling bij het inchecken op de tweede rij van dat blok stoelen, en er staat geen raamstoel op rij 26 (alleen stoelen aan het gangpad en ‘in het midden’). Maar in werkelijkheid is er wel een stoel 26L en mijn verwachte extra beenruimte ontbreekt dus. Vreemd. Vooral omdat stoel 26L er erg smal uitziet (de wand loopt daar wat naar binnen, vanwege de deur die ervoor zit). Even nog hoop ik dat hij daarom leeg blijft, maar nee, er komt zelfs een flinke mannelijke passagier op te zitten. Die gaat het niet fijn krijgen op deze lange vlucht, lijkt me. Had ik van deze onjuiste voorstelling van zaken geweten, dan had ik een stoel veel meer voorin genomen, want daar was er nog een vrij.

In tegenstelling tot de heenreis is op deze vlucht wel de koptelefoon voor het entertainmentsysteem al klaargelegd voor het instappen. Het kan dus wel. Er komt een redelijke warme maaltijd met opnieuw het verschrikkelijk vieze water-met-suiker-en-sinaasappelsmaak als je om jus d’orange vraagt. Na de maaltijd ga ik proberen te slapen, wat met moeite in kleine stukjes en beetjes lukt. Ik mis in ieder geval het ijsje dat kennelijk op enig moment is uitgedeeld en ook zie ik geen drankenservice. Dus mijn volgende vochtinnamemoment is als het ontbijt wordt rondgebracht.

Dan vliegen we al bijna bij Spanje. Ik houd mijn gordel de hele reis om, over mijn dekentje heen, want ze maken je gerust wakker als hij om moet en je hem niet om hebt. Tijdens deze vlucht gaat het ‘riemen vast’ lampje zeer geregeld aan, hoewel er nauwelijks meer hobbels zijn dan bij andere vluchten. Kennelijk hebben we een voorzichtige bemanning.

Om 10.45 landen we op Charles de Gaulle en kunnen we op zoek naar de gate voor de vlucht naar Amsterdam.

Beoordeling vlucht: 7

Naam inzender bij de redactie bekend

Copyright Reismedia BV 2024 - Cookieinstellingen