Het is zaterdag 5 juni. De laatste dag in Londen. Vanaf Victoria Station nemen we de "National Express bus" naar de luchthaven London Stansted. Deze transfer duurt nog langer dan de vlucht zelf, namelijk 1 uur en 20 minuten.

Aangekomen bij de luchthaven mogen we inchecken met het reserveringsnummer die we bij de boeking zelf hebben uitgeprint op internet. Niks tickets! Kost allemaal geld! Het is niet voor niets een "low-cost carrier".

De grondsteward stelt ons, net als op Schiphol, drie standaardvragen; "Heeft U uw handbagage en koffer zelf ingepakt?"en "Heeft U scherpe voorwerpen zoals een zakmes of nagelvijl in uw handbagage?" Nadat onze antwoorden zijn goedgekeurd, worden we ingecheckt. We krijgen een instapkaart zonder stoelnummer.

In de "vliegende bus" mogen we namelijk zelf onze zitplaats uitkiezen. En, wie het eerst komt.., heeft de beste plaatsen!

De luchthaven zelf is erg simpel. Alleen "low-cost carriers" zoals Ryanair, EasyJet en nog andere voor mij onbekende luchtvaartmaatschappijen met bestemmingen binnen Europa vliegen er.
Nog even wat winkels kijken achter de douane en dan nemen we de onbemande trein die ons naar de gate-area brengt.

We komen iets over half zeven aan en er wordt al omgeroepen dat de passagiers naar Amsterdam met vluchtnummer EZY 3885, zo snel mogelijk naar gate 1 moeten. We rennen naar de gate, want EasyJet hanteert de slogan "If you are late, we won't wait". We hebben een aantal tv-afleveringen van het programma "Airline" gezien, dat EasyJet echt niet wacht.

Achteraf blijken we lang niet de laatsten te zijn. Als we op onze stoel zitten komen er nog minstens tien mensen binnen!
Het vliegtuig, een Boeing 737-300, was niet aangesloten aan een slurf dus konden we nog snel buiten wat foto's maken van het vliegtuig.

De gezagvoerder roept om dat de bagage van zes "no shows" uit het ruim wordt gehaald. Safety first!

Om 18.55 uur gaan de deuren dicht. Het vliegtuig is half vol en er zijn lege plekken in overvloed. Wel zijn er opvallend veel groepen Engelse mannen die waarschijnlijk Amsterdam onveilig gaan maken.

De crew demonstreert "live" de veiligheidsinstructies. Eigenlijk is het "dynamische" van het vliegen op zijn retour. De steward en twee stewardessen dragen een zwarte spijkerbroek en een simpele blouse/hemd.

Nadat we zijn opgestegen deelt de crew de inflight magazines uit die we weer moeten inleveren. We krijgen niets te eten of te drinken. Ja, als je ervoor betaalt wel!

Onze vlucht duurt maar 35 minuten (wind mee.). Geen luchtzakken, wel prachtige wolkenpatronen.

Cijfer voor deze vlucht: 6.0

A.D.N. Woudenberg