Op 17 december is het eindelijk zover: een heel jaar gespaard om met het gezin naar Kenia te gaan! De trip diende als afronding van ruim 2,5 jaar ontwikkelingswerk en het leek me een goede gelegenheid om mijn gezin mee te nemen. Het plan: negen dagen safari in drie nationale parken. Dan vijf dagen aan de kust bij Mombasa (apart vluchtverslag met ) en daarna nog twee dagen Nairobi (o.a. bezoek aan de sloppenwijken Kibera en Mathare en een aantal ontwikkelingsprojecten).
We hadden extreem vroeg geboekt omdat we wisten dat de kerstperiode topdrukte en dus topprijzen zou opleveren. En gelukkig kwam die voorspelling uit. Bijzonder was wel dat we veel voordeliger konden vertrekken van een Duitse luchthaven en dan overstappen op Schiphol. Het scheelde ons 1.200 euro voor vier retourtickets! En dat is toch echt de moeite waard. Dat betekende dus de avond voor vertrek naar Bremen rijden, daar een hotelletje pakken en dan 's morgens vroeg vertrekken.
Bij KLM kan je negentig dagen voor vertrek je stoelen via internet reserveren en dat hadden we gedaan: 22A en B en 23A en B. Op de 2e en 3e rij van de economy class, pal naast de entry door en ook naast de trap naar de business class. Mijn ideale plek in een B747-400. KLM introduceerde in die periode net haar premium economy-product en dat betekende dat we voor de 1e rij moesten bijbetalen bij het inchecken. Dat hebben we dus gedaan: onze rij 23 ingeruild voor 21A en B. Ideaal: veel beenruimte, makkelijk om wat heen en weer te banjeren door het vliegtuig. En (klein voordeeltje): alleen voor stoel 21B moest 70 euro worden gedokt. Stoel 21A kost niets extra omdat je beenruimte zou worden beperkt door de deur.
Onze vertrekdag begon inderdaad vroeg: KL1750 zou om 06.25 uur vertrekken vanaf Bremen naar Amsterdam. Dat betekent een uurtje voor die tijd aanwezig, één grote tas laten doorlabelen naar Nairobi en ieder een eigen trolley. Dat plan pakte goed uit, ondanks dat men bij KLM nog wel eens moeilijk doet over de maten en gewichten van trolleys in de kleine toestellen zoals de Fokker 70 waarmee we zouden vliegen. Maar het toestel was minder dan halfvol, dus plenty plaats voor onze spullen. De vluchtafhandeling op Bremen gaat lekker snel en keurig op tijd werden we per bus naar onze ondergesneeuwde Fokker gebracht. Het was die nacht net begonnen met sneeuwen en het vroor een graad of vijf. En wij waren gekleed op de tropen. Brrrrr!
Gauw uit de bus in het vliegtuig! De-icing gaat nog bijna met de hand en leverde ons een vertraging op van een minuut of twintig. Maar, geen punt, op Schiphol hadden we tijd zat voor de overstap. Het vluchtje naar Schiphol verliep snel en duurde ongeveer 45 minuten. Zodra het toestel kruishoogte bereikte gingen we alweer naar beneden. Onderweg een lekker kopje koffie/thee en een vers broodje! Dat smaakte prima. Jammer was wel dat er voor onze jongste zoon die een glutenallergie heeft, niets te eten was. Dat kan bij KLM alleen op de intercontinentale vluchten. Toch een misser voor een premium carrier als KLM.
<img src="http://www.luchtvaartnieuws.nl/pictures/vluchtverslag/vluchtverslag_Nair... alt="Foto: W. Wezeman"/>
Op Schiphol aangekomen begon het net een beetje sneeuwen. Wat wij niet wisten was, dat deze sneeuw een periode inluidde van 32 sneeuwdagen en de grootste vorstperiode sinds 1996!! De overstap werd door een kleine vertraging iets bekort, tot drie uur wel te verstaan. We kwamen met de F70 aan op gate B07 en moesten dus door de douane op Schiphol. Na een ontbijtje bij McDonald’s (frites en ijs zijn wel glutenvrij) gingen we op tijd richting gate F08.
<img src="http://www.luchtvaartnieuws.nl/pictures/vluchtverslag/vluchtverslag_Nair... alt="Foto: W. Wezeman"/>
Slim van KLM om bij dit soort vluchten erg vroeg te beginnen met de security check en het boarden. Dat gaat dus erg relaxt; geen rijen, geen gedrang. Anderhalf uur voor vertrek waren we in de lounge, op zich natuurlijk best lang maar we hadden er allemaal zo'n zin in..De B747-400 (City of Bangkok) had de hele nacht aan de gate gestaan en zat onder het ijs. Het boarden ging soepel en we waren erg gelukkig met onze stoelkeuze! De ontvangst aan boord was Hollands hartelijk en informeel. De purser heette een Afrikaanse zakenman welkom: "Good morning sir, welcome onboard your flight to Kilimanjaro!" De man schrok zich een ongeluk, maar dankzij een brede grijns van de purser, kon hij er erg om lachen. Grappig dat zo'n opmerking (die natuurlijk iedereen in de omgeving hoort) gelijk een leuke en ontspannen sfeer creëert. En die sfeer blijf eigenlijk de hele reis.
Als je bij de deur zit, merk je pas hoe ontzettend veel mensen er in zo'n jumbo kunnen. Ongelofelijk! De deuren gingen een uur te laat dicht omdat er een Deens meisje van veertien jaar zonder begeleiding (een zogenaamd UM-metje) aan boord was, waarvan de papieren niet klopten. Het kind zwaar in de stress, maar uiteindelijk nam KLM de risico's voor zijn rekening en kon ze aan boord.
Na de engine start moesten we eerst worden gede-iced. Schiphol heeft daarvoor een aparte opstelplaats aan het begin van de Zwanenburgbaan. Ook dat leverde natuurlijk weer wat vertraging op, maar het is altijd wel weer leuk om mee te maken. Uiteindelijk gingen we ruim na elven de lucht in (in plaats van 10.20 uur). Nou ja, voor ons geen probleem; het is vakantie!!
<img src="http://www.luchtvaartnieuws.nl/pictures/vluchtverslag/vluchtverslag_Nair... alt="Foto: W. Wezeman"/>
De 747 heeft nog geen moderne IFE-systemen, maar grote schermen aan het plafond. Ondanks dat we op de eerste en tweede rij zaten, was de beeldkwaliteit prima. Verder is het systeem natuurlijk uit de tijd. Maar we hadden meer dan genoeg andere afleiding: kranten, boek, PSP’s, gezellig een beetje kletsen en dergelijke. Aardig was bovendien dat tegenover onze zitrij de twee stoelen van de flight attendants waren. Die hebben we naar beneden geklapt en zo hadden we een soort 4-zitter. Ideaal om een krant te lezen zonder steeds met je elleboog je buurman tegen zijn kop te meppen. We mochten er van de crew gebruik van maken, behalve als ze begonnen met het uitserveren van de maaltijden.
<img src="http://www.luchtvaartnieuws.nl/pictures/vluchtverslag/vluchtverslag_Nair... alt="Foto: W. Wezeman"/>
De eerste maaltijd hield het midden tussen een warme lunch en een diner, met keuze uit kip met rijst en lam met aardappels. Een lekker glaasje wijn erbij en deze keer was er een uitstekende glutenvrije maaltijd aan boord! Na de maaltijd begon het gebruikelijke hangen: beetje lezen, beetje kletsen, af en toe wat drinken halen, je kent het wel. Maar door de gezelligheid vloog de tijd om. De avond viel en de crew begon met het uitserveren van de tweede maaltijd. Deze keer was het bepaald niet veel, maar wel goed te eten: salade, broodje en soep. Ondanks dat het toestel vol was, had men meer dan voldoende eten, want onze oudste zoon kon met gemak nog twee keer bijbestellen!
Omdat we een forse wind in de rug hadden, liepen we een groot deel van de verloren tijd weet in. Op een gegeven moment vlogen we zelfs 1026 kilometer per uur!!!
<img src="http://www.luchtvaartnieuws.nl/pictures/vluchtverslag/vluchtverslag_Nair... alt="Foto: W. Wezeman"/>
In het donker begonnen we onze daling over Kenia. Jammer dat we er niets van konden zien. Na een keurig zachte landing stonden we rond 21.00 uur op Keniaanse bodem. Toen bleek opnieuw dat onze plek bij de ingang die uitgang was geworden, perfect was! De purser stuurde ons als eerste het vliegtuig uit omdat we op de voorste rij zaten. Daarna mochten de business class passagiers van boven eruit, en daarna de rest. Dus stonden we ook als eerste bij de immigratiebalie. Dat is altijd een tijdrovende grappenmakerij omdat de meeste toeristen (ook wij dus) hun visum bij aankomst kopen. Al snel ontstonden er gigantische rijen achter ons.
Echter het venijn zat in de staart: bij het uitladen van de bagage kwam onze grote tas vrijwel als laatste van de band..Tsja, daar ga je dan. Niets aan te doen. Gelukkig hebben we de wachttijd goed besteed door uitgebreide kennis te maken met een vriendelijke Keniaanse politieman, die steeds maar aan ons witte velletje moest voelen en riep: "soft, soft!" Welkom in Kenia!!
De hele reis was erg geslaagd. Goed gegeten, veel plezier gehad een goed begin van een fantastische vakantie! KLM, jullie krijgen een 8! Maar ik moet wel bekennen dat dat cijfer mede wordt veroorzaakt omdat we het ook zelf gezellig hebben gemaakt.
W. Wezeman
We hadden extreem vroeg geboekt omdat we wisten dat de kerstperiode topdrukte en dus topprijzen zou opleveren. En gelukkig kwam die voorspelling uit. Bijzonder was wel dat we veel voordeliger konden vertrekken van een Duitse luchthaven en dan overstappen op Schiphol. Het scheelde ons 1.200 euro voor vier retourtickets! En dat is toch echt de moeite waard. Dat betekende dus de avond voor vertrek naar Bremen rijden, daar een hotelletje pakken en dan 's morgens vroeg vertrekken.
Bij KLM kan je negentig dagen voor vertrek je stoelen via internet reserveren en dat hadden we gedaan: 22A en B en 23A en B. Op de 2e en 3e rij van de economy class, pal naast de entry door en ook naast de trap naar de business class. Mijn ideale plek in een B747-400. KLM introduceerde in die periode net haar premium economy-product en dat betekende dat we voor de 1e rij moesten bijbetalen bij het inchecken. Dat hebben we dus gedaan: onze rij 23 ingeruild voor 21A en B. Ideaal: veel beenruimte, makkelijk om wat heen en weer te banjeren door het vliegtuig. En (klein voordeeltje): alleen voor stoel 21B moest 70 euro worden gedokt. Stoel 21A kost niets extra omdat je beenruimte zou worden beperkt door de deur.
Onze vertrekdag begon inderdaad vroeg: KL1750 zou om 06.25 uur vertrekken vanaf Bremen naar Amsterdam. Dat betekent een uurtje voor die tijd aanwezig, één grote tas laten doorlabelen naar Nairobi en ieder een eigen trolley. Dat plan pakte goed uit, ondanks dat men bij KLM nog wel eens moeilijk doet over de maten en gewichten van trolleys in de kleine toestellen zoals de Fokker 70 waarmee we zouden vliegen. Maar het toestel was minder dan halfvol, dus plenty plaats voor onze spullen. De vluchtafhandeling op Bremen gaat lekker snel en keurig op tijd werden we per bus naar onze ondergesneeuwde Fokker gebracht. Het was die nacht net begonnen met sneeuwen en het vroor een graad of vijf. En wij waren gekleed op de tropen. Brrrrr!
Gauw uit de bus in het vliegtuig! De-icing gaat nog bijna met de hand en leverde ons een vertraging op van een minuut of twintig. Maar, geen punt, op Schiphol hadden we tijd zat voor de overstap. Het vluchtje naar Schiphol verliep snel en duurde ongeveer 45 minuten. Zodra het toestel kruishoogte bereikte gingen we alweer naar beneden. Onderweg een lekker kopje koffie/thee en een vers broodje! Dat smaakte prima. Jammer was wel dat er voor onze jongste zoon die een glutenallergie heeft, niets te eten was. Dat kan bij KLM alleen op de intercontinentale vluchten. Toch een misser voor een premium carrier als KLM.
<img src="http://www.luchtvaartnieuws.nl/pictures/vluchtverslag/vluchtverslag_Nair... alt="Foto: W. Wezeman"/>
Op Schiphol aangekomen begon het net een beetje sneeuwen. Wat wij niet wisten was, dat deze sneeuw een periode inluidde van 32 sneeuwdagen en de grootste vorstperiode sinds 1996!! De overstap werd door een kleine vertraging iets bekort, tot drie uur wel te verstaan. We kwamen met de F70 aan op gate B07 en moesten dus door de douane op Schiphol. Na een ontbijtje bij McDonald’s (frites en ijs zijn wel glutenvrij) gingen we op tijd richting gate F08.
<img src="http://www.luchtvaartnieuws.nl/pictures/vluchtverslag/vluchtverslag_Nair... alt="Foto: W. Wezeman"/>
Slim van KLM om bij dit soort vluchten erg vroeg te beginnen met de security check en het boarden. Dat gaat dus erg relaxt; geen rijen, geen gedrang. Anderhalf uur voor vertrek waren we in de lounge, op zich natuurlijk best lang maar we hadden er allemaal zo'n zin in..De B747-400 (City of Bangkok) had de hele nacht aan de gate gestaan en zat onder het ijs. Het boarden ging soepel en we waren erg gelukkig met onze stoelkeuze! De ontvangst aan boord was Hollands hartelijk en informeel. De purser heette een Afrikaanse zakenman welkom: "Good morning sir, welcome onboard your flight to Kilimanjaro!" De man schrok zich een ongeluk, maar dankzij een brede grijns van de purser, kon hij er erg om lachen. Grappig dat zo'n opmerking (die natuurlijk iedereen in de omgeving hoort) gelijk een leuke en ontspannen sfeer creëert. En die sfeer blijf eigenlijk de hele reis.
Als je bij de deur zit, merk je pas hoe ontzettend veel mensen er in zo'n jumbo kunnen. Ongelofelijk! De deuren gingen een uur te laat dicht omdat er een Deens meisje van veertien jaar zonder begeleiding (een zogenaamd UM-metje) aan boord was, waarvan de papieren niet klopten. Het kind zwaar in de stress, maar uiteindelijk nam KLM de risico's voor zijn rekening en kon ze aan boord.
Na de engine start moesten we eerst worden gede-iced. Schiphol heeft daarvoor een aparte opstelplaats aan het begin van de Zwanenburgbaan. Ook dat leverde natuurlijk weer wat vertraging op, maar het is altijd wel weer leuk om mee te maken. Uiteindelijk gingen we ruim na elven de lucht in (in plaats van 10.20 uur). Nou ja, voor ons geen probleem; het is vakantie!!
<img src="http://www.luchtvaartnieuws.nl/pictures/vluchtverslag/vluchtverslag_Nair... alt="Foto: W. Wezeman"/>
De 747 heeft nog geen moderne IFE-systemen, maar grote schermen aan het plafond. Ondanks dat we op de eerste en tweede rij zaten, was de beeldkwaliteit prima. Verder is het systeem natuurlijk uit de tijd. Maar we hadden meer dan genoeg andere afleiding: kranten, boek, PSP’s, gezellig een beetje kletsen en dergelijke. Aardig was bovendien dat tegenover onze zitrij de twee stoelen van de flight attendants waren. Die hebben we naar beneden geklapt en zo hadden we een soort 4-zitter. Ideaal om een krant te lezen zonder steeds met je elleboog je buurman tegen zijn kop te meppen. We mochten er van de crew gebruik van maken, behalve als ze begonnen met het uitserveren van de maaltijden.
<img src="http://www.luchtvaartnieuws.nl/pictures/vluchtverslag/vluchtverslag_Nair... alt="Foto: W. Wezeman"/>
De eerste maaltijd hield het midden tussen een warme lunch en een diner, met keuze uit kip met rijst en lam met aardappels. Een lekker glaasje wijn erbij en deze keer was er een uitstekende glutenvrije maaltijd aan boord! Na de maaltijd begon het gebruikelijke hangen: beetje lezen, beetje kletsen, af en toe wat drinken halen, je kent het wel. Maar door de gezelligheid vloog de tijd om. De avond viel en de crew begon met het uitserveren van de tweede maaltijd. Deze keer was het bepaald niet veel, maar wel goed te eten: salade, broodje en soep. Ondanks dat het toestel vol was, had men meer dan voldoende eten, want onze oudste zoon kon met gemak nog twee keer bijbestellen!
Omdat we een forse wind in de rug hadden, liepen we een groot deel van de verloren tijd weet in. Op een gegeven moment vlogen we zelfs 1026 kilometer per uur!!!
<img src="http://www.luchtvaartnieuws.nl/pictures/vluchtverslag/vluchtverslag_Nair... alt="Foto: W. Wezeman"/>
In het donker begonnen we onze daling over Kenia. Jammer dat we er niets van konden zien. Na een keurig zachte landing stonden we rond 21.00 uur op Keniaanse bodem. Toen bleek opnieuw dat onze plek bij de ingang die uitgang was geworden, perfect was! De purser stuurde ons als eerste het vliegtuig uit omdat we op de voorste rij zaten. Daarna mochten de business class passagiers van boven eruit, en daarna de rest. Dus stonden we ook als eerste bij de immigratiebalie. Dat is altijd een tijdrovende grappenmakerij omdat de meeste toeristen (ook wij dus) hun visum bij aankomst kopen. Al snel ontstonden er gigantische rijen achter ons.
Echter het venijn zat in de staart: bij het uitladen van de bagage kwam onze grote tas vrijwel als laatste van de band..Tsja, daar ga je dan. Niets aan te doen. Gelukkig hebben we de wachttijd goed besteed door uitgebreide kennis te maken met een vriendelijke Keniaanse politieman, die steeds maar aan ons witte velletje moest voelen en riep: "soft, soft!" Welkom in Kenia!!
De hele reis was erg geslaagd. Goed gegeten, veel plezier gehad een goed begin van een fantastische vakantie! KLM, jullie krijgen een 8! Maar ik moet wel bekennen dat dat cijfer mede wordt veroorzaakt omdat we het ook zelf gezellig hebben gemaakt.
W. Wezeman