Met de KLM terug van Moskou naar Amsterdam. KLM vliegt naar de luchthaven Sheremetjevo, aan de noordkant van de stad. Dit lijkt een logische keuze, aangezien dit ook de thuisbasis is van Aeroflot, dat ook in het SkyTeam zit. Maar als passagier beleef je hier geen vreugde aan. De luchthaven heeft geen snelle treinverbinding zoals Domodedovo Airport, waardoor je vrijwel altijd muurvast in de file staat naar het vliegveld.
Onze vlucht, de KL906, zou om 19.05 vertrekken. In stond al op tijd op het vliegveld om niet te laat te komen. Het inchecken ging makkelijk, via de self service check-in kiosk van Aeroflot. Gek genoeg kon ik daar wel inchecken, maar moest mijn boarding pass bij de balie worden gehaald. Voordat ik daar kwam moest mijn bagage (ik had alleen een rugzak) door de scanner.
Na het ophalen van onze boarding passes liepen we naar gate 15. Daar begon de gebruikelijke procedure van schoenen uit, riem af, jas uit, bagage door de scanner, enzovoorts. Toen dit achter de rug was nog even gaan zitten op een bankje.
Daar kwam ik er achter dat ik in mijn handbagage nog een aantal zaken had zitten die volgens mij helemaal niet mee mogen aan boord! Ik had mijn toilettas met scheermesjes, nagelschaartje en vijl nog gewoon bij me. Of mag dat tegenwoordig weer? En dat, terwijl de persoon die na mij door de controle liep boos werd aangesproken vanwege een meegebrachte bus haarlak. Vreemd, dat ze dat bij twee scannercontroles niet eens gezien hebben.
In elk geval ging het boarden redelijk snel. Ik zat op rij 23, bijna achterin dus. Doordat deze vlucht niet helemaal vol was hadden we drie stoelen voor twee personen.
Na het opstijgen begonnen het cabinepersoneel met het uitdelen van de avondmaaltijd. Deze viel, net als op de heenvlucht trouwens, wat tegen. Voor een vlucht van drie uur verwacht je toch iets meer dan 2 glaasjes drinken, een lauw broodje, een bakje koude pasta (die overigens niet lekker smaakte) en twee minitoastjes met een plakje kaas. Overigens was het personeel wel erg vriendelijk.
Netjes op schematijd landden we op Schiphol, op de Polderbaan. Het duurde hierdoor even voor we aan de gate stonden.
De vlucht vond ik goed, maar het eten was minder, en daarom scoort KLM bij mij op deze vlucht niet hoger dan een 7.
J. Postema
Onze vlucht, de KL906, zou om 19.05 vertrekken. In stond al op tijd op het vliegveld om niet te laat te komen. Het inchecken ging makkelijk, via de self service check-in kiosk van Aeroflot. Gek genoeg kon ik daar wel inchecken, maar moest mijn boarding pass bij de balie worden gehaald. Voordat ik daar kwam moest mijn bagage (ik had alleen een rugzak) door de scanner.
Na het ophalen van onze boarding passes liepen we naar gate 15. Daar begon de gebruikelijke procedure van schoenen uit, riem af, jas uit, bagage door de scanner, enzovoorts. Toen dit achter de rug was nog even gaan zitten op een bankje.
Daar kwam ik er achter dat ik in mijn handbagage nog een aantal zaken had zitten die volgens mij helemaal niet mee mogen aan boord! Ik had mijn toilettas met scheermesjes, nagelschaartje en vijl nog gewoon bij me. Of mag dat tegenwoordig weer? En dat, terwijl de persoon die na mij door de controle liep boos werd aangesproken vanwege een meegebrachte bus haarlak. Vreemd, dat ze dat bij twee scannercontroles niet eens gezien hebben.
In elk geval ging het boarden redelijk snel. Ik zat op rij 23, bijna achterin dus. Doordat deze vlucht niet helemaal vol was hadden we drie stoelen voor twee personen.
Na het opstijgen begonnen het cabinepersoneel met het uitdelen van de avondmaaltijd. Deze viel, net als op de heenvlucht trouwens, wat tegen. Voor een vlucht van drie uur verwacht je toch iets meer dan 2 glaasjes drinken, een lauw broodje, een bakje koude pasta (die overigens niet lekker smaakte) en twee minitoastjes met een plakje kaas. Overigens was het personeel wel erg vriendelijk.
Netjes op schematijd landden we op Schiphol, op de Polderbaan. Het duurde hierdoor even voor we aan de gate stonden.
De vlucht vond ik goed, maar het eten was minder, en daarom scoort KLM bij mij op deze vlucht niet hoger dan een 7.
J. Postema
