Na de ditch van een van de Islanders voor de kust van Bonaire in de voorafgaande weken, stapte ik niet helemaal zonder kriebels in mijn buik in de PJ-SKY, een relatief oude Britten Norman Islander van de kleine maar knusse lokale Divi Air.


De afgelopen jaren was de vlucht telkens een verademing na de negen à tien uren in de KLM-buis van Schiphol naar Curaçao. Het was met Divi-air toch wel meer echt vliegen, met zijn tienen in een kleine kist hotseknotsen naar Bonaire, een dikke twintig minuten vliegen.
In de vertrekhal was al goed merkbaar dat de schrik er toch wel in zit nadat ruim twee weken geleden een van de drie Islanders naar de bodem van de Caribische zee zonk, na een onfortuinlijke noodlanding.

De piloot, een ervaren jongeman, verdween met het toestel in de diepte en er wordt nu nog gediscussieerd en gespeculeer d over de opdracht tot en mogelijkheden voor berging. Op het kantoortje van Divi op Hato heeft men het te druk met de hervatting van 'usual life and scheduled flights' om zich al te druk te maken over alle drukte die de Nederlandse Telegraaf maakt in haar poging hier een slaatje uit te slaan.

Achter mij in de rij staan twee Bonairiaanse motormuizen, ambassadeurs van de lokale motorclub in leer en met spijkerknopen beslagen. De dame van het stel maakt zich zichtbaar zorgen over de vlucht. Nadat we naar eer en geweten gemeld hebben wat ons persoonlijke gewicht is, mogen we het platform op voor de wandeling naar de wachtende PJ-SKY, zusje van de SUN en SEA. Naast de kist staat een golfkar waarin de piloot, tussen dozen en koffers, bezig is met zijn papierwerk. Met een snelle blik op mijn fototoestel constateert hij enthousiast een fotograaf aan boord te hebben en biedt me met een royaal gebaar de right seat aan, ik mag weer voorin!

<img src="http://www.luchtvaartnieuws.nl/pictures/Dividivi_1.jpg" alt="Foto: A. Vreugdenhil"/>

Nog even schiet het door me heen dat ik bij het Simmen beter ook wat op de twin-kist van Britten Norman had moeten oefenen. Nu heb ik immers het stuur voor handen en de voeten haast op de pedalen staan.. Mocht de piloot iets overkomen, zou ik het commando zo over kunnen nemen. Andersom... een uitglijder van mij zou tot een wijziging van glijpad of koers kunnen leiden...

Terwijl de piloot ons oproept om toch vooral even te kijken naar de veiligheidsinstructie ergens op de stoel voor ons (help, die heb ik niet) begint een van de andere passagiers met het enthousiasme van een Ryanair-announcement te ratelen over de instructies, vluchtduur en voordelen van het vliegen van Divi. Hij breekt het ijs en de spanning.

Terwijl we oplijnen voor de take-off klapt de piloot zijn raampje dicht, de laatste frisse lucht wordt afgesneden en met snerpend geraas snellen we over de baan van Hato, om langzaam maar gestaag te klimmen naar 2500 voet. De Bonairiaanse motormuis (v) slaat onophoudelijk kruisjes op haar leren motorvest terwijl de natte plekken op haar legging de knieholtes steeds donkerder kleuren.

Als we kort voor de landing op Flamingo-airport over de plaats vliegen waar het wrak in de diepte moet liggen, slik ik even wat weg, maar ben ondertussen zelf wel gerust op de goede afloop. Het vliegtuig zit nog vrij hoog, we hebben nog aardig wat meters weg te glijden en zijn keurig opgelijnd. Na een nette tweepuntslanding, een strakke bocht naar links om de runway te verlaten, staan we seconden later stil op het platform. Weer ratelt de gezellige en wellicht opgeluchte medereiziger zijn verhaaltje af. Na zijn "thank you for flying Divi-air" glimlacht de Antilliaanse piloot zijn witte tanden bloot en grijnst. Ik mis het triomfantelijke 'another in-time flight muziekje' van Ryanair, maar geniet des te meer van de opgeluchte medereizigers. Leuk om te zien hoe de spanning van mensen af kan glijden, maar wellicht zijn wij Hollanders te nuchter om er zelf zo over in te zitten. Volgende week ga ik weer, en toch gewoon maar weer met Divi. Statistisch gezien kan ons de komende twintig jaar niet zoveel meer overkomen op de vlucht tussen Bonaire en Curaçao...

<img src="http://www.luchtvaartnieuws.nl/pictures/Dividivi_2.jpg" alt="Foto: A. Vreugdenhil"/>


Cijfer voor deze vlucht: 8,5

A. Vreugdenhil