De belangrijkste verschillen tussen de Il-96-300 en de ‘nieuwe’ variant is de lengte: de -400 heeft een 9,35 meter langere romp. Daarnaast zijn een digitale cockpit – waarvoor nog steeds drie bemanningsleden nodig zijn -  en verbeterde PS-90A1-motoren aangebracht.

Het toestel krijgt een capaciteit van maximaal 402 personen. Volledig beladen ligt het vliegbereik rond de 8.750 kilometer.

Rusland timmert flink aan de weg als het gaat om het stimuleren van de eigen luchtvaartindustrie. Dat leidde tot de introductie van types als de Sukhoi Superjet en de Irkut MC-21. Er lijkt vooral animo van Russische luchtvaartmaatschappijen, die onder druk van de overheid deels met Russisch materieel moeten gaan vliegen naast toestellen van westerse makelij.

De Il-96-400 moet gaan concurreren met de Airbus A350 en de Boeing 787. Het is de vraag of dat ook lukt: het Russische toestel is lang niet zo zuinig als de westerse rivalen en beschikt bovendien over een veel beperkter vliegbereik.

Het is overigens de vraag of de Il-96-400 ook daadwerkelijk op grote schaal gaat worden gebouwd: er wordt gesproken over de optie om het toestel vooral als vliegend testplatform in te zetten om nieuwe vliegtuigmotoren te testen. Overigens zijn er van de Il-96-300 ook slechts een dertigtal gebouwd, waar de Il-86 waarop de Il-96 was gebaseerd op 106 exemplaren bleef steken.