Het inchecken in Beijing verliep waardeloos. Het grondpersoneel op Beijing Capitol Airport spreekt slecht Engels, en kan dan ook niet aan speciale verzoeken als een stoel bij een nooduitgang of iets dergelijks voldoen. Gelukkig lukte het me wel een stoel aan het gangpad te krijgen. De beenruimte bij China Southern is nogal miniem. Na het inchecken volgde de ellenlange gang langs de douane en de security. Het toestel stond op een afgelegen plaats op de luchthaven geparkeerd, waardoor we vrij lang in de bus onderweg waren.

Het boarden is in China zoals alijd een chaos. Mensen slepen enorme koffers als handbagage mee, en stampen dat in veel te kleine overhead bins. De tassen die daar reeds in liggen worden zonder pardon geplet. Vervolgens begint de speurtocht naar de aangewezen stoel. Dat gaat gepaard met een hoop geschreeuw en klimmen over andere stoelen met passagiers. Toen iedereen uiteindelijk zat konden we direct vertrekken.

Vrij snel werd de maaltijd geserveerd. En zoals ik gewend ben in de Business en Pearl Class van China Southern, was ook het eten in de economy class van goede kwaliteit. Helaas zat ik naast een passagier die alles was hij niet opat op de grond gooide. Aan het eind van de vlucht had zich een heerlijke derrie op de vloer gevormd.

Het inflight entertainment was wederom waardeloos. Amerikaanse films, in het Mandarijn nagesynchroniseerd en in het Chinees ondertiteld. Gelukkig waren er nog een paar oeroude Mr. Bean filmpjes, zodat er toch nog iets aan verstrooing te vinden was. Ook de muziek was niet om over naar huis te schrijven. Dat heb ik dus ook maar niet gedaan.

Na de maaltijd werd verzocht de window shields te sluiten, om de mensen de mogelijkheid te geven te slapen. Het is vijf minuten donker geweest in het vliegtuig, maar toen ging de helf van de schuifjes weer omhoog. Van slapen is niets gekomen, omdat de conversatie tussen de Chinezen erg luid verloopt.

Boven Denemarken kregen we nog een lichte, en alweer prima maaltijd. Helaas belandde daarvan ook het een en ander op de grond naast me. Vervolgens besloot mijn buurman dat er wat holtes in zijn hoofd leeggeblazen moesten worden, waarvan de resultaten op het plakkaat etensresten terecht kwam.

Keurig op schema landden we op Schiphol.

Cijfer: 4

Door het goede eten komt het cijfer nog op een vier. De beenruimte was tekort, de stoel was slecht, het cabinepersoneel was soms ronduit onbeschoft en sprak slecht Engels. Mededelingen via de intercom, in het Engels waren zo slecht dat niemand begreep wat er bedoeld werd. Soms wist men bepaalde woorden niet, en stopte dan halverwege een zin met de mededelingen. De cabine was smerig, evenals de toiletten.

De Business en Pearl Class van China Southern Airlines zijn prima, maar de Economy Class is ronduit slecht. Jammer. Het is namelijk anders geweest.

M. Lanser