Air France: Amsterdam - Parijs, 5 september 2007

5 september 2007
Met de moedermaatschappij van onze nationale trots een dagje heen en weer naar Parijs-Charles de Gaulle. Het inchecken was vlot gebeurd. Met de e-ticket die ik in mijn mailbox kreeg kon ik 30 uur van tevoren inchecken en mijn instapkaart uitprinten. Scheelt altijd weer een hoop wachten op Schiphol. Na een minuut of tien in de rij was ik door de security, zodat ik nog tijd genoeg had om een stervensduur broodje te kopen en even lekker ontspannen bij gate C5 te gaan zitten, waar onze vlucht (AF1141) van zou vertrekken.

Het toestel, een Airbus A320, was lang niet vol. Ik deelde stoel 4D, E en F met één medepassagier, zodat we de middelste stoel konden gebruiken voor jassen en papierwerk.

Netjes op schematijd vertrokken we om 8.50 vanaf de Aalsmeerbaan. Na een korte klim waren we op onze kruishoogte en begon de bemanning, die deze vlucht geheel bestond uit mannen, met het ronddelen van de ontbijtjes.

Het ontbijt was netjes verzorgd, met een broodje, jam, kaas en natuurlijk jus d’orange, naar wens aangevuld met een glaasje water. Al vrij vlot werd begonnen met de daling, en na krap vijftig minuten in de lucht raakten we de grond op Charles de Gaulle Airport.

Aan boord was geen inflight entertainment (er zijn daar ook geen mogelijkheden voor; er zijn geen tv-schermpjes of radio’s ingebouwd), maar voor een dergelijke vlucht is dat in mijn optiek niet zo van belang.

Toen tegen de avond de terugvlucht (AF2140) werd aangevangen was het aanmerkelijk drukker. Het toestel zat zo goed als vol, dus geen vrije middenstoel deze keer. Wel had ik vanuit stoel 17C (gangpad) een goed zicht op de wingletloze vleugel van onze A320, die nog van de eerste generatie A320’s was en inmiddels de respectabele leeftijd van twintig jaar had bereikt. Van binnen is daar niets van te zien, aangezien het toestel net zo’n fris blauw interieur heeft als de nieuwere A320’s.

Vanaf gate F33 vertrok ons toestel een paar minuutjes te laat, maar we liepen nog steeds op schema om op tijd te arriveren op Schiphol. Eenmaal in de lucht werd het avondeten rondgedeeld. Uiteraard zijn er altijd een aantal hommels voor je die direct de ligstand van hun stoel uitproberen, maar toch bleef er genoeg ruimte om mijn dienblad voor me neer te zetten.

Net als andere full service maatschappij heeft ook Air France last van krimpende broodjes, die met één keer kouwen zijn doorgeslikt. Voor een vlucht die om 17.30 vertrekt een mager diner, met een minibroodje, twee minimini cakejes en een soort “iets” met tomaat erdoor van 2,5 bij 2,5 centimeter. Tijdens het ontbijt had ik meer te eten gehad. Wel moet worden opgemerkt dat er nu een ruimer assortiment aan drankjes beschikbaar was, waaronder alcohol.

We landden na een uur en tien minuten op de Polderbaan, waarna we, zoals gebruikelijk, werden getrakteerd op een gratis rondrid door het polderlandschap van de Haarlemmermeer. Een kwartiertje later meerden we aan bij gate C9, waarna ik snel in de aankomsthal stond, dankzij het Schengen-akkoord.

Beide vluchten beoordelend wil ik deze een 7,5 toekennen.

Klaas-Jan van Woerkom, redacteur Luchtvaartnieuws.nl


Copyright Reismedia BV 2024 - Cookieinstellingen