Dat is een grote rubberen rechthoekige band die op de start- en landingsbaan wordt geplaats en gevuld wordt met water. De onderzoekers werden geteisterd door aanvallen van kevers en door de extreme hitte op het zwarte asfalt. De 76.000 liter water die in totaal uit het Twentekanaal werd opgepompt en door de plaatselijke brandweer in de waterbak werd gespoten bood enige verkoeling.

De test volgde op een eerdere ‘waterbakproef’ in 2016 en een proef in 2017 met een Airbus A400. “Vorig jaar voerden we proeven uit met ongeveer 15-16 mm water op de startbaan, dat is vergelijkbaar met een extreme stortbui”, aldus onderzoeker Gerard van Es.

“Dit jaar deden we het met de helft van die hoeveelheid, omdat we ook wilden weten hoe een landend vliegtuig zich ‘gedraagt’ op een baan die langdurig wordt blootgesteld aan forse regen. We voerden in totaal vijftien runs uit door de waterbak, geremd en ongeremd, met een maximumsnelheid van 107 knopen.”

Rustig
De test vond gedurende drie dagen plaats op Twente Airport. “Twente Airport heeft een lange en brede startbaan en het is er wat betreft luchtverkeer nog rustig. We hoefden slechts een keer de bak weg te halen en weer terug te plaatsen vanwege ander vliegverkeer. De luchthaven beschikt over goede faciliteiten en ook het weer is er vaak net wat rustiger dan in het Westen. Prima omstandigheden dus voor testvluchten met onze PH-LAB”, aldus Van Es.

NLR voerde de proeven uit in het kader van het Future Sky Safety-project, onderdeel van het EU Horizon 2020 programma. NLR mocht deze opdracht onder meer uitvoeren omdat de Citation beschikt over een modern remsysteem en moderne banden, vergelijkbaar met die van een Boeing of Airbus.

NLR gebruikt de meetgegevens om de regelgeving voor vliegtuigbouwers als Airbus aan te scherpen. Daarbij gaat het om de vliegprestaties bij het landen en met name om het remsysteem. Met de waterbakproeven beoogt NLR een bijdrage te leveren aan het verhogen van de veiligheid van landend vliegverkeer wereldwijd.