Na een korte vakantie in de USA begonnen we op 6 januari aan de terugreis naar Brussel. Omdat de rechtstreekse vluchten van Continental vol zaten moesten we een kleine detour maken. Eerst van LaGuardia naar Toronto. Een korte vlucht met een Embrear-toestel waarover niet veel te melden valt.

Aangekomen in Canada moesten we door de douane, ondanks het feit dat we in transit waren.
Dit verliep allemaal redelijk vlot, totdat we aan het tweede deel van de reis begonnen. Het vliegtuig dat voor ons was gereserveerd stond bij een andere gate en was al met vertraging van een uur aangekomen. De kist moest het halve vliegveld over worden gesleept en na ongeveer anderhalf uur stond hij aan de juiste gate.

Het toestel was een Boeing 767. De vlucht zou uit twee delen bestaan: eerst een korte hop naar Montreal en dan meteen door naar Brussel. Hoe anders verliep het uiteindelijk.

Nadat we aan boord waren gegaan duurde het allemaal erg lang. De captain deelde ons mee dat er een technisch probleem was en dat de motoren niet konden worden gestart. Hiervoor was hulp van buitenaf nodig. Het is overigens niet handig zo’n mededeling te doen als je mensen aan boord hebt met vliegangst. Mijn fijn geknepen had is daar stille getuige van….

Nadat de motoren waren aangezwengeld konden we vertrekken naar Montreal. Vlak voor de daling naar Montreal kregen we een nieuwe mededeling van de captain. Hij vond het niet verantwoord om met deze kist naar België te vliegen en we moesten in Montreal overstappen op een ander toestel. Nogmaals een paar fijn geknepen ledematen opgelopen.

In Montreal moesten we naar de andere kant van het vliegveld lopen en inderdaad stond daar een andere Boeing 767 op ons te wachten. Het duurde al met al nog 1½ uur voor alle bagage was overgeheveld en de piloten het toestel klaar hadden voor vertrek.

Omdat het in Montreal -20 was moesten we eerst de-icen. Dat duurde ook nog even en uiteindelijk zijn we met 2 uur vertraging vertrokken. De vlucht naar Brussel verliep zonder verdere problemen. In België aangekomen waren we snel door de douane en konden we huiswaarts keren. Van het ontbijt heb ik niets gemerkt: ik was toen al in dromenland. Volgens mijn vriendin was het wel te eten.

De wind boven de Atlantische oceaan zorgde ervoor dat de vlucht maar 6 uur en 10 minuten duurde in plaats van de bijna 8 uur die er voor staat. Al met al is de vertraging bijna weggewerkt.

De cabin crew was erg vriendelijk en behulpzaam. En voor de rest…. Ach, het is wel leuk om zoiets een keer mee te maken.

Air Canada scoort bij mij een 6 voor deze toestand.

J. Hommes