Volgens de onderzoekers namen de piloten tijdens de pleziervlucht boven de Alpen te grote risico’s. Toen ze een nauwe vallei binnenvlogen was de vlieghoogte te laag, zonder de mogelijkheid om een alternatief vliegpad te kiezen. Ook was de vliegsnelheid gezien de omstandigheden te laag.

Er was sprake van de nodige turbulentie, zoals gebruikelijk in de bergen. In combinatie met de risicovolle manier van vliegen verloren de piloten de controle over de 79 jaar oude Ju-52. Vanwege de lage vlieghoogte was er te weinig ruimte voor correcties. Als gevolg daarvan boorde het toestel zich vlakbij de Piz Segnas vrijwel verticaal in de grond.

Er waren volgens de STSB nog een aantal andere factoren die bijdroegen aan de crash. Zo lag het zwaartepunt van het vliegtuig te ver naar achteren. Dat wordt toegeschreven aan een slechte vluchtvoorbereiding en fouten in de software van operator Ju-Air. Ook was bij dit bedrijf sprake van een cultuur waarbij de vliegveiligheidsregels niet goed werden nageleefd.

Slechte technische staat
Daarbij is er ook kritiek op toezichthouder FOCA, die heeft nagelaten veiligheidsproblemen bij Ju-Air te identificeren. Volgens de STSB was bovendien de technische staat van het vliegtuig slecht, hoewel dat niet heeft bijgedragen aan het ongeluk. De onderzoeksraad heeft verschillende vijftien aanbevelingen gedaan om de veiligheid te verbeteren.

Naar aanleiding van het ongeval werden in 2019 al commerciële vluchten met Ju-52's in Zwitserland verboden. Wel mag Ju-Air vluchten blijven uitvoeren voor leden. Het bedrijf, dat zegt te willen leren uit de conclusies van het onderzoek, wil de vluchtuitvoering met Ju-52's in 2023 hervatten.

In onderstaande video leggen onderzoekers van de STSB hoe het zo ernstig mis kon gaan op 4 augustus 2018: