Schrijven en versturen. Nu is dat schrijven niet echt iets verrassends, maar dat ik het ook nog even snel kan doorsturen op bijna dertien kilometer hoogte is toch wel iets waar je vijf jaar geleden nog van dacht: 'dat gaat niet gebeuren, dat is toch bijna onmogelijk'. In ieder geval: daar zit ik dan. 2A bij Delta, partner van onze blauwe trots. Gewoon even de wifi inschakelen. Tussen Miami en Minneapolis. Tegelijkertijd neemt de spanning toe want het toestel is dertig minuten te laat vertrokken en onze overstaptijd is maar 1 uur.

'Komt goed', roepen ze hier. Dat wordt volgens mij wel rennen. Enfin,we zullen zien. Ik mijmer. Een uurtje of vier geleden de huurauto teruggebracht, bij wie anders dan... Een snelle afhandeling en eindelijk controleren ze in de VS ook keurig of we geen schade hebben gereden op die spiksplinternieuw GMC Yukon. Jullie zijn dus gewaarschuwd. Die dikke achtcilinder heeft ons vanuit South Beach rondgetoerd naar malls, outlets en het Fairmont Turnberry hotel waar we onze jaarlijkse wereldwijde managementmeeting hebben bijgewoond. Aswolken, economische vooruitzichten,nieuwe technieken, maar vooral kwaliteit en dienstverlening. Die stomme auto's zijn eigenlijk alleen maar bijzaak..En als je daar bij doordenkt, is dat ook zo.

Mijmerend met mijn vingers op het toetsenbord denk ik na over morgen. Ik wil zo graag nog even een berichtje versturen. Familie, collega's of gewoon lekker naar huis. Zijn ze nog wakker? Zeg, ik ben onderweg hoor! Geloof het of niet: ik mail vanuit het vliegtuig...... Niets terug. Oké, dan maar een bevestiging naar collega's in Genève dat ze volgende week van harte welkom zijn. Wat heb ik nog meer? O ja, ik moet zelf ook nog wel een auto hebben op Schiphol. Gaan we doen..... Zo, ook weer achter de rug. Oeps, ben mijn boek vergeten op de hotelkamer. Gewoon de site opzoeken en mailen of ze die alsnog naar huis willen sturen. Wat meer? Nog een mailtje naar een oud-collega en dan zijn we 'uitgewified'.

We kunnen niet wachten om morgenochtend gelijk weer aan de slag te gaan, want het werk roept....We reizen, rijden, vliegen en mijmeren door over hetgeen we de afgelopen dagen hebben geabsorbeerd.

Wat deden we twintig jaar geleden toen we nog geen mail hadden? Memo's schrijven, kopiëren en versturen? Ik kan het me niet herinneren dat we zolang achter een toetsenbord hebben gezeten als we nu doen. Ik kijk om me heen. Alleen maar laptops. De wereld is volslagen gek geworden.

Morgen ga ik het anders doen. Ik ga gewoon weer normaal aan het werk. Naar mijn klanten, leveranciers en vestigingen. Geen boodschap aan boodschappen. Geen 'zwartebessen' apparaat op zak. Gewoon weer .......

Ik besef dat ik ben weggedommeld en schrik wakker. De laptop lonkt en de column is af. Nog twintig minuten voordat de landing wordt ingezet. Ik kan niet vertellen of we de terugvlucht naar Amsterdam gehaald hebben en of ook onze koffers in zo'n korte tijd van het ene toestel naar het andere zijn gebracht.

Wel dat ik de volgende keer gewoon weer over alledaagse dingen ga schrijven. SEND AND RECEIVE! Klaar........

Nog even de Telegraafsite raadplegen, het AD, de automobielnieuwtjes en Googlen of er nog meer wetenswaardigheden zijn. De volgende vlucht hoop ik ook wel even te kunnen conference callen want dat is ook zo’n lekkere hedendaagse bezigheid om je van je werk af te houden. Laatste slokje witte wijn en dan alles uit. Laptop dicht en gewoon lekker mijmeren.........

Henk M. van den Helder

Algemeen Directeur / General Manager Hertz Rent A Car Benelux