Afgelopen Pinksterweekend was ik in Rio de Janeiro. Hoewel het reizen inmiddels een belangrijk en onlosmakelijk deel van mijn leven is, blijven de tripjes naar sommige bestemmingen veel indringender dan die naar andere. Een weekend in Rio, dat heeft toch iets meer impact dan 'Gisteren in Lissabon' of 'Morgen in Londen'.

Misschien ligt het aan mij, misschien komt het omdat ik er nog nooit was. Rio de Janeiro, je ziet de stranden van Ipanema en Copacabana, je hoort de muziek van Jobim en Sergio Mendes, je ruikt het gras van Botafogo, de nieuwe voetbalclub van Clarence Seedorf en je kijkt omhoog naar het immense beeld van Christus die al bijna een eeuw over de stad waakt. Je denkt ook aan de miljoenen mensen in de sloppenwijken, aan de problemen van de politie bij het bestrijden van de alom aanwezige misdaad en je vraagt je af hoe het allemaal moet als volgend jaar het Wereldkampioenschap voetbal in Brazilië plaatsvindt.

Op deze reis was ik niet alleen. Het knuffelaapje Muco was mee en samen met gids Roberto en zijn Jeep hebben we Rio verkend. In het begin was het een beetje gek om als grote kerel met een aapje op stap te gaan. Op de heenweg had ik de rest van de bemanning in het vliegtuig al laten kennismaken met mijn nieuwe vriendje. Als ze het al gek vonden dat Muco mee was, lieten ze daar weinig van merken. Gaandeweg begon ik te merken dat ze het zelfs heel erg leuk vonden, vooral als ik aan Muco vertelde wat er allemaal te zien was. Het contact met de rest van de bemanning was eigenlijk meteen veel beter dan ooit tevoren.

Ook in Rio de Janeiro had Muco een grote aantrekkingskracht. Wildvreemde mensen kwamen op me af en vroegen honderduit over het wel en wee van het knuffelaapje en zijn baasje. Muco vond het Braziliaanse eten heerlijk, maar het hoogtepunt was toch echt wel ons bezoek aan het beeld van Christus. Wat was die groot en wat een prachtig uitzicht hadden we. En wat was het speciaal om juist met Pinksteren hier te staan.

Gevuld met honderdduizend indrukken zijn we al weer thuis. Binnenkort gaat Muco met iemand anders mee op een spannende reis. Zijn hele leven staat in het teken van het vertellen van een verhaal. Het verhaal van de kleine en grote mensen die aan Cystic Fibrosis lijden. Als u ook benieuwd bent geworden naar de verhalen van Muco en de nare ziekte waar hij over vertelt en tegen strijdt, neem dan een kijkje op zijn facebookpagina's. www.facebook.com/MucoGoesWhere en facebook.com/MucoFriends. Meer informatie over de ziekte: www.ncfs.nl

Het reizen met een knuffelaapje is het beste dat me de laatste jaren is overkomen. Je krijgt ongelooflijk snel nieuwe vrienden en er is altijd iemand om je verhaal aan te vertellen. Misschien moet ik op zoek naar een opvolger. Een eigen knuffeldier. De enige voorwaarde is dat hij in mijn pilotenkoffer past. En hij moet er natuurlijk leuk uit zien!

Jan Cocheret
[email protected]