De krant constateert dat, door de strenge controles die sinds het begin van de eeuwwisseling op Schiphol worden uitgevoerd, de ‘Franse route’ in belangrijkheid is toegenomen op het traject van Zuid-Amerika en Europa. En dat deze route vooral dankzij Suriname bestaat.

Smokkelaars die in het vliegtuig vanuit de luchthaven Félix-Éboué in Cayenne het witte spul naar Frankrijk smokkelen, worden zonder uitzondering bevoorraad met cocaïne die vanuit buurland Suriname Frans-Guyana wordt binnengesmokkeld.

Op iedere dagelijkse vlucht van Air France en Air Caraïbes stappen tientallen smokkelaars die bolletjes hebben geslikt. In Cayenne of op Orly lopen slechts enkelen van hen tegen de lamp. De smokkelaars, die worden geronseld onder arme en vaak jonge mensen, ontvangen gemiddeld 1.500 euro voor een ‘geslaagd’ transport.

Aangezien er minstens twee vluchten per dag zijn, brengen zij op die manier dagelijks zo’n honderd kilo cocaïne Frankrijk binnen, die voor de lokale markt is bestemd. De straatwaarde bedraagt zo’n twee tot drie miljoen euro. Dat is ook bevestigd door de Franse autoriteiten. De hoeveelheid waar dagelijks behoefte aan is, wordt geschat op vijfhonderd kilo.

Gemiddeld wordt op de inmiddels tot ‘cocaïne-express’ omgedoopte verbinding tussen het overzeese Franse gebiedsdeel en Parijs jaarlijks gemiddeld 1.600 kilo drugs onderschept. Dus de pakkans is relatief klein. En doordat de coke steeds veiliger wordt verpakt, is het risico dat een bolletje knapt ook vrijwel uitgesloten.

De Franse autoriteiten zeggen dat de bestrijding van de smokkel dweilen met de kraan open is en dat ze onvoldoende middelen hebben om dit de kop in te drukken.